With common pasts

40ο κεφάλαιο

Αχιλλέας pov

Οι μπάτσοι μπήκανε στο σπίτι μου και εγώ προσπαθούσα να καταλάβω για ποιό λόγο γινόταν η έρευνα.

"Μην ψάχνετε άδικα!Δεν είμαι εγώ ο ένοχος"φώναξα στους μπάτσους καθώς ο Στέφανος άνοιξε κάποια συρτάρια του γραφείου μου.

"Τότε αυτό τι είναι;"τον άκουσα να με ρωτάει ενώ γύρισε προς το μέρος μου δειχνοντάς μου πολλές φωτογραφίες που απεικόνιζαν διάφορους ανθρώπους δολοφονημένους.

"Τι;Δεν είναι δικά μου αυτά!Ορίστε έχει και του αγοριού"του έδειξα την φωτογραφία με το δολοφονημένο αγόρι.

"Αχιλλέα,κρατάς όπλο στο δωματιό σου;"με ρώτησε αυστηρά και εγώ έμεινα άφωνος.

"Μου την έστησε ο μαλάκας!"αναφώνησα εξογρισμένος.

"Καλύτερα να έρθεις στο τμήμα"άκουσα τον Στέλιο να μου λέει και έβαλα τα πράγματα που βρήκε σε μια τσάντα.

"Δεν πάω πουθενά!Εάν νομίζεις πως εγώ είμαι ο ένοχος κάνεις μαλακίες υποψίες!Ο Γιώργος είναι ο δολοφόνος και αυτήν την στιγμή κυκλοφορεί ανελέητος έξω"του είπα αυστηρά και εκείνος με ένα αναστεναγμό ήρθε κοντά μου.

"Μια έρευνα θα κάνουμε και μετά θα είσαι ελεύθερος να φύγεις"μου επιβεβαίωσε και εγώ του χαμογέλασα ειρωνικά.

"Δεν με πιστεύεις έτσι;"τον ρώτησα και εκείνος πήγε να μιλήσει αλλά εγώ τον διέκοψα.

"Μπάτσοι είστε τι να περιμένω;"είπα και κατευθήνθηκα προς το περιπολικό.

[....]

Αφού είχαμε φτάσει έμεινα έξω από το γραφείο του Στέλιου καθώς μιλούσε στο τηλέφωνο.

"Αχιλλέα,έλα μέσα"μου είπε και εγώ υπάκουσα.

"Αλήθεια τώρα;"τον ρώτησα διακρίνοντας την μηχανή για τα αποτυπόματα.

"Πρέπει κα σιγουρευτούμε και εξάλλου εσύ ισχυρίζεσαι πως δεν είσαι ένοχος τότε γιατί νευριάζεις;"με ρώτησε κανοντάς μου νόημα να βάλω τις παλάμες μου εκεί.

"Δεν είμαι"του απάντησα και εκείνος μου έκανε νόημα να βγάλω τις παλάμες μου από εκεί.

"Μπορείς να περάσεις για έξω λίγο"μου είπε ευγενικά και εγώ απομακρύνθηκα από το γραφείο του χτυπόντας με δύναμη την πόρτα.

Θα τον σκοτώσω τον μαλάκα!Ετσι και έχει κάνει πουστιά δεν θα βρεί μέρος να κρυφτεί.

Κοιτάω λίγο μέσα από το τζάμι και τον βλέπω να μιλάει στο τηλέφωνο ξανά ενώ μπάτσοι έρχονται προς το μέρος μου.