With common pasts

45ο κεφάλαιο

Σκεφτόμουν τα λόγια της Νεφέλης αλλά δεν μπορούσα να πάω στο δικαστήριο.Δεν ξέρω εάν πρέπει και επίσης ο Γιώργος δεν θα με αφήσει αλλά το είπα στην Νεφέλη.

Από πότε εξαρτιέμαι από κάποιον;

"Μωρό μου;"με ρώτησε ενώ ήταν Δευτέρα πρωί στην σχολή και το απόγευμα θα γινόταν το δικαστήριο.

"Ναι;"τον ρώτησα και εκείνος μου χαμογέλασε.

"Τι έπαθες;"με ρώτησε και τότε η Νεφέλη ήρθε κοντά μας.

"Δίνε του Γιώργο"είπε απότομα η Νεφέλη και εγώ την κοίταξα μπερδεμένη.

"Μάζεψε λίγο την φίλη σου"είπε και έφυγε.

"Γιατί του μίλησες έτσι;"την ρώτησα και εκείνη κάθησε δίπλα μου.

"Γιατί έτσι πρέπει.Λοιπόν,θα έρθω μετά να σε πάρω για να πάμε στο δικαστήριο"μου είπε χαμογελαστά.

"Νεφέλη,δεν μου εξήγησες τι εννοείς με την αλήθεια που σου είπε ο Αχιλλέας"της απολογόθηκα.

"Μου τα εξήγησε όλα κάτι το οποίο εσύ δεν έκανες!Τέλος πάντων,σημασία έχει πως θα πας"μου είπε και έφαγε λίγο από το ντονατς της.

"Δεν ήθελα να σε μπλέξω και επίσης έχει λυθεί το θέμα οπότε δεν υπάρχει λόγος να πάω στο δικαστήριο"υπερασπίστηκα την απόφαση μου.

"Δεν έχει λυθεί και θέλω πολύ να δώ τα μούτρα του Γιώργου όταν θα τον αθωόσουν"είπε ενθουσιασμένη.

"Νεφέλη σου είπα όχι!Δεν πρόκειται να πάω"της ξανά ανέφερα.

"Στις 7 θα έρθω.Κανόνισε να είσαι έτοιμη όπως και ο Γιωργάκος σου"είπε ειρωνικά και εγώ ρόλαρα τα μάτια.

[.......]

Ολο το μεσημέρι διαβάζω για την σχολή και γύρω στις 6:00 προσπαθούσα να βρώ τρόπο για το πως να το πώ στον Γιώργο ή καλύτερα πως θα βρώ τρόπο να πάω εγώ χωρίς να το μάθει κανείς.

"Γιώργο"είπα και εκείνος γύρισε να με κοιτάξει.

"Τι έγινε;"με ρώτησε γλυκά καθώς άφησε το βιβλίο που διάβαζε.

"Ας αφήσουμε το διάβασμα.Ασχοληθήκαμε με αυτό όλο το μεσημέρι."είπα και εκείνος με πλησίασε.

"Ναι,ωραία ιδέα"είπε πηγαίνοντας προς τα χείλια μου.

"Γιώργο,δεν εννοώ αυτό!"είπα σταματόντας τον.

"Τότε τι;"με ρώτησε μπερδεμένος.

"Θέλω να πάω στο δικαστήριο"του είπα γρήγορα κλείνοντας τα μάτια.