With common pasts

28ο κεφάλαιο

Κοίταξα το ρολόι και ήταν ήδη 5:30 έτσι θυμήθηκα πως θα έβγαινα με τον Αχιλλέα.Πέταξα στον κάδο το κουτάκι της μπύρας και δειλά-δειλά πήγα στην ντουλάπα.Εάν έχει όρεξη να πάμε σε κανά εστιατόρειο εγώ πολύ απλά δεν έχω όρεξη για τέτοια οπότε θα ντυθώ κάπως καθημερινά.Αρπαξα ένα τζην με σκισίματα και μία μαύρη κοντή μπλούζα που δείχνει λίγο την κοιλιά και έβαλα από πάνω μου την ζακέτα μου.Φόρεσα τα stan smith μου και έπιασα μια κοτσίδα τα μαλλιά μου.Εβαλα λίγη κολόνια και λίγο κραγιόν και ήμουν έτοιμη.

"Που θα πας;"άκουσα την μητέρα μου ενώ ήταν ήδη θυμωμένη από το πρωί.

"Θα βγω με τον Αχιλλέα"της είπα και εκείνη μου χαμογέλασε.

"Ωραία"μου απάντησε και εγώ την πλησίασα.

"Ο μπαμπάς;"την ρώτησα και εκείνη φάνηκε να ενοχλήθηκε.

"Δεν ξέρω που είναι.Μάλλον στις δουλειές του"είπε ειρωνικά και μόλις χτύπησε το κουδούνι κατευθύνθηκα στην πόρτα.

"Γεια"μου είπε και εγώ έκλεισα γρήγορα την πόρτα για να μην έρθει η μάνα μου και αρχίσει τις φλυαρίες της πάλι.

"Γεια"του είπα και αρχίσαμε να περπατάμε.

"Θα πάμε με το αμάξι μου"μου είπε και εγώ τον κοίταξα με αδιαφορία.

"Πάλι καλά γιατί με αυτά τα ρούχα δεν πας σε εστιατόρεια"του είπα και εκείνος γέλασε και άνοιξε την πόρτα του συνοδηγού για να καθήσω.

"Θα πάμε κάπου μακρυά και έριμα"μου είπε και εγώ αγχώθηκα.Εάν ξέρει για εμένα και θέλει να μου κάνει κακό;

"Γιατί;"τον ρώτησα μπερδεμένη.

"Μην φοβάσαι δεν θα σε βιάσω.Απλά θέλω να μιλήσουμε"μου είπε και εγώ κοίταξα μπερδεμένη τον Αχιλλέα.

"Για ποιό θέμα;"τον ρώτησα και εκείνος γέλασε.

"Θα μάθεις"μου είπε και εγώ ρόλαρα τα μάτια μου.

[.....]

Σε μισή ώρα έχουμε φτάσει και είμαστε σε βουνό έχοντας γκρεμό από κάτω όμωε η θέα είναι απίστευτη.Μπορείς να δείς ολόκληρη την πόλη.

"Λοιπόν,έχεις ξανά έρθει εδώ;"με ρώτησε και εγώ έστρεψα το βλέμμα μου σε εκείνον.

"Οχι και μπορώ να πω πως είναι τέλεια"του είπα και εκείνος μου χαμογέλασε.

"Λοιπόν κυρία Μάρτιν έχω να σας εξομολογηθώ κάτι"άρχιζε να μου λέει με ένα χιουμοριστικό τρόπο και εγώ τον κοίταξα μπερδεμένη.