With common pasts

6ο κεφάλαιο

Σήμερα στην σχολή μας ανέθεσαν εργασίες πάνω στο επάγγλεμα που σπουδάζουμε και φυσικά εγώ θα διάλεγα την Νεφέλη.

"Λοιπόν,λέω να αρχίσουμε να διαλέγω ζευγάρια αλλά αυτήν την φορά σε διαφορετικά φύλλα.Πρέπει να αυτοσχεδιάσουμε οπότε εσύ Λυδία θα πας με τον Αχιλλέα,Νεφέλη με τον Στέφανο,Δήμητρα με τον Γιάννη"άρχιζε να λέει και εγώ κοίταξα τον Αχιλλέα ο οποίος με κοιτούσε ήδη.

"Τυχερούλα θα πας με τον Αχιλλέα.Ευκαιρία είναι να γνωρίσει την θαυμαστριά του την μάνα σου"μου είπε και εγώ την βάρεσα στο μπράτσο.

"Ναι σίγουρα.Θα κανονίσω να μην είναι σπίτι"της είπα θέλοντας να αγνοήσω την παράνοια της μάνας μου.

"Καλά το πας πάντως"μου απάντησε και εγώ ρόλαρα τα μάτια.

Το κουδούνι χτύπησε και εγώ σηκώθηκα κουβαλόντας τα βιβλία μου αλλά το αγγιγμά του με τρόμαξε.

"Σπίτι σου έτσι;"με ρώτησε και εγώ προσπάθησα να βρω την ψυχραιμία μου.

"Γιατί φοβάσαι μην έρθει κανένας μπάτσος πάλι;"τον ρώτησα επιθετικά κάτι που τον παραξένεψε.

"Εγώ τα έχω καλά με τους μπάτσους εσύ;"με ρώτησε και εγώ άρχισα να χάνω τα λόγια μου.

Λες να ξέρει;Αποκλείεται.Ετσι και αλλιώς δεν πιστεύω να ήταν εκείνο το βράδυ.

"Σε μια Μάρτιν μιλάς"του είπα σταυρώντας τα χέρια μου.

"Ωραία οπότε σπίτι σου"μου διαβεβαίωσε και έφυγε.

[......]

Πήγα να κάνω μπάνιο και μόλις είχα βγεί από το μπάνιο ήμουν έτοιμη να στεγνώσω τα μαλλιά όταν το κινητό μου χτύπησε.

""Γεια σου Λυδία"άκουσα τον Γιώργο από την άλλη γραμμή.

"Γεια σου Γιώργο"του είπα ενώ έβγαλα την πετσέτα που είχα στο κεφάλι μου.

"Θέλεις ακόμα να βγούμε εκείνο το ραντεβού ή σε μια Μάρτιν δεν ταιριάζει κάτι τέτοιο;"με ρώτησε και εγώ γέλασα.

"Σε μια Μάρτιν ταιριάζει απολύτως το να δέχεται ραντεβού από όμορφα και έξυπνα αγόρια σαν και εσένα"του απάντησα και εκείνος γέλασε.

"Οπότε θα το πάρω ως ναι"είπε και εγώ κοιτάχτηκα στο καθρέφτι.

"Φυσικά.Πότε θα ήθελες να πάμε;"τον ρώτησα πηγαίνοντας στην ντουλάπα μου.

"Σήμερα κατά τις 9 θα έρθω να σε πάρω"μου ανακοίνωσε και εγώ γέλασα.

"Οκευ Γιώργο τα λέμε"του απάντησα και κλείσαμε το τηλέφωνο.