With common pasts

48ο κεφάλαιο

Λυδίας pov

Είμαι με τον Γιώργο σπίτι μόνοι μας βλέποντας ταινία μιας που δεν ήθελε να βγεί έξω.

"Μωρό μου,τι σκέφτεσαι;"με ρώτησε και εγώ τον κοίταξα περιέργα.

"Τίποτα.Σαν τι να σκέφτομαι;"τον ρώτησα.

"Εμένα γυμνό"είπε με ένα πονηρό χαμόγελο και εγώ τον κοίταξα νευριασμένη.

"Γιώργο!"επιφώνησα και εκείνος σήκωσε τα χέρια ψηλά.

"Καλά εντάξει.Μια πλάκα έκανα"εξήγησε και εγώ του χαμογέλασα συνεχίζοντας να βλέπω την ταινία.

Ξαφνικά έτσι όπως βλέπουμε την ταινία το κινητό μου δονήται και εγώ φεύγω από την αγκαλιά του Γιώργου.

Από Αχιλλέας:
Θέλω να τον κρατήσεις απασχολημένο και άλλο.

Κοίταξα τον Γιώργο και του χαμογέλασα και άρχιζα να πληκτρολογώ την απάντηση.

Προς Αχιλλέας:
Εντάξει.Τι έγινε;

Πήγα μέχρι την κουζίνα να πιώ νερό και σε λίγα λεπτά είχα λάβει την απάντηση.

Από Αχιλλέας:
Θα σου πω αργότερα!

Εβαλα το κινητό στην τσέπη και επέστρεψα στον καναπέ όπου ήταν ο Γιώργος.

"Ποιός ήταν;"με ρώτησε με σηκωμένο το φρύδι.

"Η Νεφέλη"απάντησα και εκείνος μου χαμογέλασε φιλόντας με.

Αχιλλέας pov

Είμαστε στον πάνω όροφο και ερευνούμε το σπίτι.Μέχρι στιμγής το μόνο που έχουμε βρεί είναι το πιστόλι.

"Δεν βρίσκω κάτι άλλο ύποπτο"είπε ο πατέρας του Στέφανου.

"Κάτι πρέπει να υπάρχει.Ας δούμε εάν έχουν βρεί κάτι οι άλλοι"πρότινα και εκείνος έγνεψε καταφατικά.

Αφού κατεβήκαμε κάτω αρχίζαμε να ψάχνουμε τους υπόλοιπους.

"Βρήκατε κάτι;"ρώτησα δύο που βρήκα.

"Οχι αλλά θα'ταν καλύτερο να ψάξουμε και κάπου αλλού"πρότινε και εγώ άρχιζα να το επεξεργάζομαι.

"Στο κτήριο οπού εκεί είναι η συμμορία του.Ας πάμε τώρα!"πήρα την πρωτοβουλία και ο πατέρας του Στέφανου με σταμάτησε.

"Αχιλλέα,δεν γίνεται να πάμε έτσι ξαφνικά.Πρέπει να σιγουρευτούνε ότι δεν είναι κανείς τους εκεί"είπε και εγώ ξεφύσηξα.

"Εντάξει,καταλαβαίνω"είπα και εκείνος με χτύπησε φιλικά στην πλάτη.

"Οπότε να πηγαίνουμε"είπε ο πατέρας του Στέφανου και όλοι μας οδηγηθήκαμε στο περιπολικό.