With common pasts

49ο κεφάλαιο

Ολο το βράδυ δεν μπορούσα να κοιμηθώ καθώς τριγυρνούσαν σκέψεις για τις συνέπειες του Αχιλλέα να πάει στο κτήριο μαζί με τον Στέφανο.

"Καλημέρα μωρό μου"άκουσα την αγγουροξυπνηγμένη φωνή του Γιώργου δίπλα μου.

"Καλημέρα"απάντησα χαμογελόντας.

"Σκέτο;"με ρώτησε ενώ με έσπρωξε περισσότερο κοντά του.

"Χαχαχαχα!Δεν χρειάζεται να σου λέω πάντα ένα υποκοριστικό Γιώργο"του είπα ακουμπόντας παιχνιδιάρικα την μύτη του.

"Μμ..ίσως να'χεις δίκιο"είπε και τεντώθηκε λίγο.

"Σήκω πρέπει να πάμε σχολή"είπα και με το που πήγα να σηκωθώ εκείνος με αγκάλιασε από πίσω σπροχνωντάς με πάλι στο κρεβάτι.

"Τι λες να μην πάμε;"τον άκουσα να μου ψιθυρίζει.

"Γιώργο,έχουμε σχολή και θα πάμε"είπα και έδιωξα τα χέρια του από πάνω μου.

"Που πας;"με ρώτησε ενώ άρπαξα τα ρούχα που θα φορούσα στην σχολή.

"Να αλλάξω"του απάντησα βαριεστημένα.

"Γιατί δεν αλλάζεις εδώ;Θα ήθελα να δώ το υπέροχο σώμα σου"είπε με πονηρό ύφος.

"Γιώργο!"επιφώνησα αυστηρά.

"Ελα ρε Λυδία,θα σε βοηθήσω"είπε κατεβάζοντας την τιράντα από την μπλούζα μου.

"Γιώργο μίλησα"ξανά είπα αυστηρά και απομακρύνθηκα.

[....]

"Με τον Αχιλλέα τι γίνεται;"με ρώτησε η Νεφέλη στην καφετέρεια.

"Απλά βρήκα ένα πιστόλι στο σπίτι του Γιώργου και τώρα θέλει να ψάξει στο κτήριο όπου είναι η συμμορία του"της εξήγησα κοιτώντας τον καφέ μου.

"Ωραία θα πάει με τον πατέρα του Στέφανου;"με ρώτησε και εγώ της κούνησα αρνητικά το κεφάλι.

"Οχι,με τον Στέφανο μόνο.Μου ζήτησε και εμένα να πάω αλλά εγώ αρνήθηκα"της είπα αποφασιστηκά.

"Γιατί;Ευκαιρία είναι να τον βοηθήσεις"είπε ενθουσιασμένη.

"Νεφέλη είναι επικίνδυνα και την τελευταία φορά που επιχείρησε να πάει κατέληξε στο νοσοκομείο"της είπα βαριεστημένα.

"Μην ανυσηχείς θα έρθω και εγώ"είπε χειροκροτώντας.

"Οχι δεν θα πας ούτε εσύ ούτε εγώ"της είπα οριστικά.

"Ελεος ρε Λυδία.Θες ή δεν θες να τον βοηθήσεις;"με ρώτησε και εγώ ξεφύσηξα.

"Δεν ξέρω δηλαδή θέλω αλλά είναι επικίνδυνο"εξήγησα μπερδεμένη.