52ο κεφάλαιο

45 4 0
                                    

Γυρίζω σπίτι αντικρίζοντας τον πατέρα μου,Ορέστη να είναι στο λάπτοπ.

"Μπαμπά"είπα χαρούμενη και εκείνος σηκώθηκε από την καρέκλα.

"Κοριτσάκι μου!"απάντησε και με έσφιξε στην αγκαλιά του επειδή δεν λόγου της δουλειάς του ως επιχειρηματίας δεν μπορούμε να να βλεπόμαστε συχνά.

"Τι κάνεις μπαμπά;"τον ρώτησα βλέποντας την οθόνη του λάπτοπ.

"Δουλεύω εδώ,εσύ που ήσουν;"με ρώτησε ενώ πληκτρολογούσε.

"Βόλτα με την Νεφέλη"του απάντησα όσο πιο πειστικά μπορούσα.

"Το αγόρι σου σε περιμένει πάνω.Για πες μου,καλός καλός;"με ρώτησε και εγώ γέλασα.

"Ναι μια χαρά είναι μπαμπά"του απάντησα και εκείνος μου έκλεισε το μάτι.

"Εντάξει,πήγαινε"μου είπε και εγώ ανέβηκα πάνω.

Ωραία,ήρθε η στιγμή να αντικρίσουμε την φάτσα του.

"Ωστε ήρθες;"με ρώτησε ενώ τον βρήκα να είναι καθισμένος στην πολυθρόνα όπου όταν μπαίνεις στο δωμάτιο είναι απέναντι από την πόρτα.

"Ναι,δεν άργησα"είπα και εκείνος σηκώθηκε όρθιος.

"Οχι όχι δεν άργησες"μου είπε πλησιαζοντάς με.

"Η τσάντα σου που είναι;"με ρώτησε και εγώ κοίταξα κάτω στο πάτωμα.

"Δεν πήρα"του απάντησα και εκείνος μου σήκωσε το πιγούνι.

"Σίγουρα;"με ρώτησε.

"Ναι ρε Γιώργο,αμάν και εσύ και οι υποψίες σου"είπα αγανακτησμένη.

"Καλά ρε μωρό μου ηρέμησε"είπε προσπαθόντας να με ηρεμήσει.

"Εσύ που ήσουν;"τον ρώτησα και εκείνος με έφερε πιο κοντά του.

"Σε έναν φίλο μου"απάντησε και εγώ του χαμογέλασα.

"Ωραία"απάντησα ξερά.

"Ξέρεις τι κάνει ο Αχιλλέας;"με ρώτησε ενώ εγώ είχα γυρίσει την πλάτη μου.

"Οχι γιατί να ξέρω;"τον ρώτησα.

"Επειδή ακόμα ξέρω πως νοιάζεσαι"είπε και εγώ γέλασα.

"Οχι δεν νοιάζομαι"του απάντησα και εκείνος κάθησε στο κρεβάτι βγάζοντας ένα τσιγγάρο.

"Δηλαδή δεν νιώθεις τίποτα για εμένα;"με ρώτησε και εγώ έμεινα άφωνη.

"Φυσικά και νιώθω"του απάντησα καθώς ήξερα πως παίζει θέατρο.

With common pastsOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz