With common pasts

39ο κεφάλαιο

Ευτυχώς η ξαδερφή μου έχει ήδη φύγει και σε λίγες μέρες θα αρχίσει να λειτουργεί η σχολή κανονικά.

"Λυδία"άκουσα τον Αχιλλέα στο τηλέφωνο να μου λέει ενώ είχε ήδη γίνει συνολικά καλά.

"Τι έγινε;"τον ρώτησα αγχωμένη για την απάντηση που θα μου έδινε.

"Πέρασα από το τμήμα για να δώ τι γίνεται με την υπόθεση του Γιώργου και ο πατέρας του Στέφανου,Στέλιος μου είπε πως δεν βρίσκει πουθενά τα πράγματα που του είχα δώσει"τον άκουσα να μου λέει νευριασμένος και εγώ τότε καταλάβα πως ο Γιώργος όλο αυτόν τον καιρό ήξερε πολύ καλά τι του έλειπε από το σπίτι.

"Οκευ,θα το αναλάβω!"του είπα με πυγμή κλίνοντας το τηλέφωνο.

Κατεβαίνω στο σαλόνι όπου τον βλέπω να είναι ξαπλωμένος στον καναπέ έχοντας την πλάτη του γυμνή με αποτελέσμα να μπορούσα να διακρίνω την καλογυμνασμένη του πλάτη.

"Γιώργο"του επιφώνησα και εκείνος δεν κουνήθηκε καθόλου.

"Μμμ"μούγκρισε και εγώ ρόλαρα τα μάτια μου.

"Γιώργο"αναφώνησα υψώνοντας τον τόνο της φωνής μου και εκείνος με ένα νεύμα με έφερε δίπλα του στον καναπέ.

"Τι ήθελες μωρό;"με ρώτησε με την βαρυά φωνή του κανοντάς με να ανατριχιάσω.

"Εσύ έκλεψες τα πράγματα από το τμήμα;"τον ρώτησα καθώς σηκώθηκα από πάνω του.

"Χαχαχα!Λυδία,δεν είμαι ο κλέφτης όταν τα πράγματα μου ανήκουν"είπε και εγώ τον κοίταξα.

"Μπορεί να μην είσαι κλέφτης αλλά είσαι δολοφόνος"του φώναξα μιας που κανένας δεν ήταν σπίτι.

"Αυτό δεν θα το ξανά αναφέρεις ποτέ κατάλαβες;Εκτός εάν θελήσεις να καταντήσεις σαν τον Αχιλλέα σου"είπε ειρωνικά και εγώ δεν άντεξα και του έριξα χαστούκι.

"Αϊ στο διάολο!"του φώναξα και πριν προλάβω να ανέβω τα σκαλιά εκείνος με τραβάει με δύναμη με αποτελέσμα να πέσω στον καναπέ ξανά μαζί του.

"Λυδία,μην με προκαλείς να κάνω πράγματα τα οποία θα μισήσεις"μου είπε απειλητικά και εγώ του χαμογέλασα.

"Δηλαδή τι;Να με βαρέσεις;"τον ρώτησα νευριασμένη.

"Και όχι μόνο"μου είπε πονηρά.

"Χυδαίε"του είπα με θράσος και ανέβηκα γρήγορα πάνω.

"Οχι όσο εσύ μωρό μου"τον άκουσα να φωνάζει από κάτω και εγώ ξεφύσηξα.