Myth 1- Hades: King Of Underworld (Completed)

07: Her Son

Chapter 7: Her Son

Bumaba kami ni Sterope sa burol habang akay-akay n'ya ako. Medyo nahihilo pa kasi ako't nanlalabo ang paningin.

Naguguluhan din ako dahil parang unti-unti ko nang napapaniwala ang sarili kong ako ang Diyosa na si Proserpine. But fvck! Imposible namang mangyari 'yon. I was just a girl living in a forest who fell asleep in a century. Everything is vague.

Pa'no naman ako magiging diyosa?

"How are you my queen?" Agad na nagtagpo ang mga kilay ko nang makita ko si Hades na sumalubong sa'min habang pababa kami ng burol.

Hindi n'ya parin inaalis ang ngising demonyong meron s'ya habang nakatayo ng nakapamulsa. Ugh, is he a modern god?

May saltik ba siya sa utak at lagi nalang siyang nakangisi? Gaguhan?

"Medyo nahihilo po ang mahal na-" hindi pa natatapos ni Asterope ang sagot n'ya nang bigla itong pinutol ni Hades at inagaw ang kamay ko mula sa pagkakaakay ni Sterope sa'kin.

"I'm not asking you."

Tumungo nalang si Sterope dahil sa tingin n'yay nagkasala s'yang muli dahil s'ya ang sumagot sa tanong ng demonyo na sa halip ay ako.

"I'm okay" I whispered as I hold tighter on his arms. Sh!t hindi ko ata kayang tumayo. Nahihilo parin ako.

Ano pa bang magagawa ko? Siya lang ang pwede kong hawakan.

"You're not" sambit n'ya at agad akong kinarga na parang bagong kasal. Ugh, I hate this but I have no choice! It feels like I lost all my strength.

Nakakainis ka Hades! Nakakainis ka! Lagi nalang akong walang ibang magawa kundi ang sumunod sayo.

Naglalakad s'ya ngayon sa gitna ng impyerno karga-karga ako. Nadadaanan namin ang mga kalansay na nagkalat sa lupa, nakakasalubong ang mga patay na katawan na naglalakad at naririnig ang mga pagmamakaawa ng mga kaluluwang nakakulong sa kani-kaniyang selda dahil sa mga kasalanang nagawa nila noong buhay pa sila.

Nakakatakot ang lugar na'to pero para sa demonyong si Hades normal na 'to dahil s'ya ang namumuno rito. He really have this hidden beauty in the deepest part of Earth.

"You're such an evil." Bulong ko sa kan'ya habang karga-karga ako.

"Yes I am" pagsang-ayon n'ya sa'kin.

"You forced me to eat a pomegranate." Pikit mata kong bulong. Gusto kong magpatuloy sa pagsasalita kahit wala na akong masyadong lakas para ibuka pa ang mga mata ko.

"It was love" maikling sagot n'ya.

Love? Anong ibig n'yang sabihin? Pag-ibig ba ang tawag sa pagpupumilit sa isang tao kahit ayaw nito? Ugh, what kind of mindset he have?

Pakainin kaya kita ng tae? Love pa ba yon?

"It's not, it was blackmailing someone." Pagtatama ko sa sagot n'ya.

"You're wrong. It was love my queen." Pagpupumilit n'yang muli. Ugh, kung may sapat na lakas lang ako malamang ay sinapak ko na naman ang demonyong 'to.

"Why?" I asked.

Maya't-maya pa ay naramdaman ko nalang na unti-unti n'yang binababa ang katawan ko para ihiga sa kamang itim. I want to take a rest. Hinang-hina ang buong katawan ko sa di ko malamang dahilan.

"Because it's the only way for me to have you as a queen." He answered as he caress my face. Hinahawi n'ya ang mahabang buhok na nakatabon ngayon sa mukha ko.

Binuka ko ng kunti ang mga mata ko at nakita ko naman ang mukha n'ya. Fvck! I can see the sincerity in his demonic eyes again. I can see the beauty he possessed from the darkest side of the world.