Çaresizlik

9.Bölüm

İtiraf etmek gerçekten rahatlatmıştı beni. Ruhum resmen tüm yüklerini atmıştı üstünden. Beynim ve kalbim aynı anda bir "oh" çekmişti.

Gözlerine bakmaya devam ediyordum hala. Kaybolduğum, aynı zamanda kendimi tek bulduğum gözlerine. İtirafta sonra rahatlamıştım ama korkmuyorum desem yalan söylemiş olurdum. Korkudan bedenim tirtir titriyordu. Ellerim heyecan ve korkunun verdiği etkiyle buz kesmişti.

Söylediğim cümleden sonra aslında tam gözümün üstüne güzel bir yumruk bekliyordum. Benim bildiğim Uğur dayak manyağı yapmadan bırakmazdı beni. Tanıyordum onu. Ne zaman, ne yapacağını herkesden çok ben biliyordum.

Ama düşündüğümün aksine gülerek bana tekrar sarıldı. Hayatımda daha önce hiç yaşamadığım bir şok yaşıyordum. Şaşkınlıkla sarılışına karşılık verdiğimde gülmeye devam ederek konuşdu.

"İçmeyi hiç beceremiyorsun be oğlum. Ayılınca fena dalga geçeceğim senle. Beni resmen Gamze sandın lan. Elime düştün Efe."

Söyledikleriyle hayal dünyasından geri dönmüştüm. Sonuçta böyle ılımlı bir tepki vereceğini düşünmek aptallıktı. İçkiden böyle yaptığımı düşüneceği hiç aklıma gelmemişti açıkcası. Kolları arasından sertce çıkdığımda kaşlarını çatarak bana baktı.

"Hala anlamamakta ısrar ediyorsun Uğur. Sana aşığım diyorum. Gördüğüm ilk günden beridir seviyorum seni. Aklımdan bir saniye bile çıkmıyorsun. 3 sene bundan önce hayatımım merkezine kuruldun ve zerre değişmedi bu. Hayatım oldun sen benim. Kendimi unutub senin için yaşadım ben. Seni kaybetmemek için her gece başımı yastığa koydukta bugün yapamadıklarım için ağladım. Sana istediğim an sarılamamak, saçlarını, yüzünü okşayamamak gebertiyordu oğlum beni."

Elime yanağına koyarak okşadığımda dünya dönmeyi durdurmuştu bir anlığına.

"Sen benim güneşimsin Uğur. Hep öyle oldun. İnan bana bundan sonrada öyle olacaksın. Sen benim ilk ve son aşkımsın. Sen benim bu dünyadakı gerçeğimsin."

Elimi yüzünden sertce iterek ayağa kalktığında kendimi bir boşlukta bulmuştum. Git gide daralan bu boşluk, nefesimi kesiyordu sanki.

Dağılmış bir durumdaydım ama hala bir cevap bekliyordum ondan. Her hangi bir söz, küfür bile olabilirdi. Ama o sanki benim inadıma hiçbir şey söylemiyordu. Sadece sinirle soluduğu nefesi duyabiliyordum.

Bende hemen ayağa kalkıp elini omuzuna koydum ama keşke bunu yapmasaydım. Bana taraf dönerek sert bir yumruk geçirmişti çeneme. Gamzenin korku dolu inlemesiyle yere düştüm. Zaten bunu yapacağı belliydi. Korkmak saçmalıktan başka bir şey değildi. Kalkacağım sırada karnıma yediğim sert tekmeyle tekrar yere yığıldım.

Gamze aceleyle onun önüne geçtiğinde Uğur bağırarak konuşmaya başladı.

"Delireceğim ya! Ne diyor bu Gamze?! Çekil önümden geberticeğim bunu!"

Gamze Uğurun bağırmasına rağmen geri adım atmamıştı.

"Aşık Uğur, ne yapabilir? Onun kontrolünde olan bir şey değilki."

Uğur sinirle bir kahkaha attığında yattığım yerde buz kesmiştim. Bu kahkaha filmlerdeki kötü karakterlerin acımasızca bir şey yapmadan önce attığı kahkahaya benziyordu.

"Gamze sevgilinin neler dediğini duydun değil mi? Deliridiniz mi lan siz?! Bana aşıkmış! Gebertirim lan ben bunu!"

Gamzeyi yan tarafa iterek yakalarımdan tutup ayağa kaldırdı beni. Gözlerinden ateş çıkıyordu resmen. Sinirlendiğinde her zaman yaptığı gibi dişlerini bir birine bastırmıştı. Dişlerinin arasından tıslayarak konuştu.

"Sana kardeşim dedim orospu çocuğu. Nasıl böyle bir şey düşünürsün?! Senin yanında oduğum zamanlar tek derdin kıçınmıydı lan ibne?!"

Söylediği laflar hançer misali kalbimi paramparça ediyordu. İçim o kadar çok acıyorduki, oracıkta ölmek istiyordum. Kalbimden gelen yaşlar gözlerimden dökülürken karnıma sert bir yumruk yedim.

"Karşımda ağlama lan! Asabımı bozma benim! Bana bak Efe, bir daha karşıma çıkma. İnan bana senin için çok kötü olur!"

Daha fazla dayanamadım bu laflarına. Ağlamamı umursamadan yüzüne doğru bağırdım.

"Ne yapacaksın çıkarsam?! Dövecek misin lan?! Vurduğun yumruklar, tekmeler zerre acıtmıyor be. Kaç senedir seni başkalarıyla görmek, hoşlandığın kızları dinlemek acıtıyor Uğur. Senden uzak kalamam bu saatten sonra. Sensiz yaşayamam ben. Boşuna tehdit etme. Senden gelen acıya bile muhtacım ben."

Yakasını ellerimden kurtardıktan sonra bana öyle bir iğrenerek baktıki, Allahdan canımı almasını istedim. O bakışları hak edecek bir şey yapmamıştım ben. Sadece aşık olmuştum. Yanlış değildi bu. Benim elimde olan bir şey bile değildi. Eşcinsel olmak seçimim değildi. Yaradılışım böyleydi ve bunun yüzünden, benim bir suçum olmadığı halde aşık olduğum adam bana iğrenerek bakıyordu.

Bu benim suçum değildi...
Bu yaşadıklarımı hak etmiyordum..