Liegen duurt het langst

22. Chips is niet uitgenodigd

'Ik had nooit gedacht dat dit de reden was om op een roadtrip te gaan.' Ik open de deur van de auto en zet met een voldane grijns mijn benen op het dashboard. Je weet wel, op zo'n nonchalante Nicole manier. Normaal zegt mijn vader er wat van, maar nu kan ik het dan uiteindelijk toch gewoon zonder gezeur doen. Ik kan nog steeds niet geloven dat hij de auto aan mij en Micha heeft geleend. "Je moet ze bij elkaar brengen," had hij als een paniekerige fangirl gezegd. Bijna alsof hij ze liever bij elkaar heeft dan Zinzi en Levi zelf.

'Gaan we nog snel naar binnen voor eten?' Ik zoek in de deuren naar wat snoep dat mijn vader heeft rondslingeren, maar kan niet echt iets vinden. Normaal heeft hij altijd wel wat liggen. Op zijn minst wat chips.

'Wat chips misschien?'

'Ja lekker.' Ik draai mij naar de pringle bus en pak de chips over. Het duurt een seconde voor ik merk dat die arm niet van Michaël is. Geschrokken draai ik me naar de achterbank waar Nicole in alle rust van de chips staat te genieten.

'Wat the fuck Nicole!' Micha schreeuwt en drukt geschrokken de gaspedaal in. Gelukkig staat de auto nog op de handrem. Gefrustreerd draait hij zich naar Nicole toe. Ik kijk haar net zo ongelovig en geschokt aan als Mickey. Ze heeft een donkerblauwe deken om zich heen geslagen en haar blonde haren in een wilderige knot. Ik zie haar felroze bh-bandjes losjes over haar ontblote schouders zitten. Haar lippenstift is over haar wang uitgesmeerd in een sletterige, maar toch ergens sexy manier. Ze bijt op haar onderlip.

'What the fuck!' zegt Micha dan opnieuw, maar dit keer gericht op de jongen die zich onder de blauwe deken probeert te verstoppen. Hij was me in eerste instantie nog niet eens opgevallen. Hij heeft zijn broek op zijn enkels en de deken om zijn middel geslagen.

O mijn fucking god. In mijn vaders auto Nicole? Echt joh?

'Wat doe je hier?'

'Nou,' ze haalt haar schouders op, 'ik geloof niet dat jij zo heilig bent dat je het niet weet.' Ze maakt een cirkel met duim en wijsvinger en doet haar rechterwijsvinger erdoorheen. 'Zo duidelijk misschien?' Ze maakt wat kreungeluiden en lacht om mijn ineengekrompen ongemakkelijke blik.

'Ow damn!' roept Michaël ineens uit. Hij kijkt vlug weg. Eerst snap ik niet waarom, maar dan merk ik dat de blauwe deken haar borsten net niet meer bedekt. Vlug keer ik me om voor ik ga staren. Te laat natuurlijk. Ze heeft kleine borsten Nicole, maar ze kan ze altijd met zo veel zelfvertrouwen presenteren dat je mentaal gewoon een cup F voor je kan zien. Voor mij dan. Als borstenvrouw. Ik schud de gedachte weg. Stop met het denken over de borsten van je vrienden, Dani!

'Een trio was niet eens zo slecht geweest,' hoor ik dan de jongen achterin zeggen. 'Maar met nog een jongen erbij... daar doe ik niet aan.'

Nicole zucht overdreven en kauwt hoorbaar op wat chips. "Watje" hoor ik haar mompelen na wat geschuif van de deken. Ze klikt haar bh vast en doet de bandjes weer goed. Pas als ze "shirt uit" zegt tegen de jongen naast haar keer ik me weer naar haar om. Ze heeft haar kanten felroze bh aan. Hij is leuk, maar om dat nu op te merken is lichtelijk ongepast.

'Shirt uit,' herhaalt ze. Ze steekt haar hand bedelend uit naar de jongen die zich net half heeft aangekleed. Lichtelijk ongemakkelijk keer ik me naar Michaël die probeert te doen alsof hij er helemaal niet is. Hij zit ineengedoken achter het stuur en kauwt nerveus op zijn kauwgom.

Ik tik hem lachend aan en geef hem een dus-wat-doen-we-nu? blik. Hij haalt zijn schouders op. Geeft een snelle blik naar achteren en richt zich dan op mij. Ik-ken-hem zegt hij dan met waarschuwende ogen. Ik sla mijn hand voor mijn mond om niet in lachen uit te barsten.

'Geef me je shirt!' roept Nicole geïrriteerd.

'Huh,' kan hij alleen maar uitkramen. 'Maar,' hij trekt een pruillip. 'Mijn shirt,' stamelt hij verder.