We kennen allemaal wel die klootzak die een selfie maakt als je om een foto vraagt. Om het af te maken, kom je er ook achteraf pas achter als je je mobiel terug krijgt. Voor Dani is juist precies die ene lelijke onderkinselfie misschien wel haar red...
DE VORIGE KEER BIJ SAY CHEESE: Levi glimlacht om Dani's drama, maar schudt toch zijn hoofd. 'We gaan niet uit.'
'Dan gaan we hier zuipen! Ik heb al die tijd niet kunnen drinken, omdat ik bang was dat ik weer wakker zou worden met jouw lippen op de mijne.' Dani trekt een vies gezicht. 'Nu is er niks dat mij kan stoppen.'
Aflevering 12: Dani in Bikinibroek
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
'Maar kijk,' leg ik Isabel uit met duidelijke handgebaren, 'tenen zijn gewoon domme dingen!' Ik neem dat "duidelijke" terug aangezien ik alleen met mijn vingers wiebel alsof het handtenen zijn.
'Handtenen!' roep ik plots fascinerend. Ik ben mijn vorige punt helemaal vergeten als ik naar mijn handen kijk. Ze zijn een beetje droog. Van die stomme stukjes huid pieken omhoog bij de nagelriem van mijn wijsvinger.
'Wat nou als je voeten als handen had?' Schaapachtig kijk ik naar mijn vingers. Isabel luistert niet meer. Het is me niet eens opgevallen dat ze zelfs al is weggelopen en bij Jazz staat. Jazz gniffelt om mijn rare opmerkingen.
'Of twee voeten als hoofd,' hoor ik Dani dan achter me zeggen. Ik weet gewoon zonder echt haar stem te herkennen dat het haar wel moet zijn. Sinds haar ruzie met Ernst Levi en de Rest staat ze best vaak bij ons en kan ze nu al bijna vloeiend Jake spreken. Jazz, voordat ze Jazz was natuurlijk, kon het, maar heeft het verleerd. Tja, Rosalina kon het perfect ja. Die naamverandering maakt meer uit dan je verwacht.
'Twee voeten als hoofd? Twee hoofden als voet!' Dani hapt geschrokken naar adem en huppelt naar buiten. Even frons ik, nu gaat ze wel heel ver. Lachend om haar rare gedrag trek ik mijn benen op in een kleermakerszit. Raar om te bedenken dat ik haar door al die gekke onderkin drama als een vriendin begin te zien.
Toch, hoe goed ik met Danibalani om kan gaan, heb ik haar niet verteld dat ik een paar keer met Zinzi heb gepraat. Misschien moet ik het wel vertellen. Al die meiden zijn toch telepatisch gelinkt met elkaar. Ze kan het beter van mij horen.
'Waar kom jij zo laat vandaan?' Ik haal een sigaret uit mijn zak en steek het op. Dani neemt met over elkaar geslagen benen plaats tegenover me. Ze neemt een walm alcohollucht met zich mee.
'Levi wilde weer praten...' Ze fronst. 'Nicole wilde weer praten...' Ze schudt de vraag van zich af. 'Niet belangrijk. Mag ik?' Ze knikt naar mijn sigaret, maar ik weiger het haar te geven.
'Je snuift maar mee met mijn rook.' Om het te benadrukken blaas ik haar richting in. Het wolkje wordt door de wind opzij geblazen. Dani knippert er een paar keer na.
'Ik ben de enige niet-roker hier! Ik wil roken!' Ze vist een appellolly uit haar tas en frunnikt er onhandig aan. Als ze het niet open krijgt, gooit ze het met een slap handje op de grond. 'Wat een flauwekul.'
Oké... welke alien heeft deze nou weer zo verwilderd gekregen?
'Ben je dronken?' Ik adem een goede hap nicotine en doe mijn capuchon op als ik een druppel voel. Bah. Het gaat toch niet regenen? Dani probeert naar haar wenkbrauwen te kijken en kijkt dan fronsend naar mij.
Dronken dus. Goed dronken.
'Hey Dani,' ga ik serieus verder alsof ik helemaal niet door heb dat ze mentaal vertrokken is naar Bikinibroek en krabburgers eet, 'laatst belde Zinzi...'
'Hoe gaat het met de ruzie?' Dani kapt me met grote ogen af en wijst opvallend naar Jazz. Met een ongewoon sterke frons sla ik haar arm weg.
'Begin jij ook!' Mijn moeder, Isabel en zelfs mijn zusje vanochtend. Ik trek mijn capuchon van mijn trui dicht zodat alleen mijn neus zichtbaar is. 'Flikker op. Er is geen ruzie.'
'Nee! Ik wil weten! Jullie gaan nie-nie-nie,' ze schudt heftig haar hoofd, 'nie goed.'
Ik trap waarschuwend tegen Dani's been, maar ze laat haar volume niet zakken.
'Waarom heb je nog met haar?' Ze hikt en haalt onverschillig haar schouders op. 'Je vindt haar stom. Soms vind ik haar ook stom!'
Ik schiet overeind en vergeet geheel dat ik boos begin te worden op een aangeschoten debiel. 'Wat wil je daar mee zeggen?'
Ze deinst terug. 'R-rustig!' Met opgeheven armen kijkt ze me fronsend aan. 'Ik wist niet dat je boos ging worden. Ik vroeg het me af, omdat je-je niet echt bent als...' Dani tuit haar lippen en kijkt me sceptisch aan. Ze staat moeizaam op en wikkelt haar armen om me heen als ze naast me komt zitten. 'Je komt niet over als een verliefde gozer.' Dani wil me een kusje op mijn wang geven, maar ik duw haar met een hand in haar gezicht van me af.
'Jij vindt niemand overkomen als een "verliefde gozer"', schiet ik in de verdediging. 'Ik niet bij Jazz, Levi niet bij Zinzi...'
Ze hapt geschrokken naar adem, maar voor ze met een verweer komt, slikt ze al haar woorden in. 'Levi ging vreemd,' flapt ze er dan uit voor ze opstaat.
'Uh, ja I know?' Ik kijk niet-begrijpend naar het geschrokken hoofd van Dani. Het zal wel aan de drank liggen. Ze is zacht gezegd aan het duelleren met mijnheer Sober.
'Ik haat regen,' mompelt ze nog voordat ze weer terug naar binnen gaat.
Nog even twijfel ik of ik achter haar aan moet gaan. Straks zit de directeur nog op haar hielen. Het idee verdwijnt als ik Jazz' stem hoor.
'Jake!' Jazz ploft naast me neer. Ze frunnikt wat aan haar zwarte pruik. 'Al een leven gevonden?' Ze grijnst.
'Al vrienden gevonden?' Ik steek mijn tong naar haar uit. Ze geeft me een zachte glimlach met een zacht duwtje tegen mijn arm. Ik doe een pluk zwart haar achter haar oren en druk een kusje op haar wang. Ik weet dat het een pruik is en stiekem hoop ik dat als ik aan haar haren zit een verdwaalde blonde pluk als duo penotti tussen mengt. Het is niet zo. Al een half jaar van de twee jaar dat we hebben gedate is het niet zo.
Ik trek mijn hand terug en steek het in mijn zakken. Jazz steekt een sigaret op. Soms voel ik me schuldig als ze dat doet. Het is mijn schuld dat ze is begonnen met roken.
'Zullen we weer een film kijken?' Met een schuine glimlach tik ik tegen haar wang aan. Film kijken is eigenlijk altijd wel ons ding geweest. Ik weet nog dat we lego batman gingen kijken. Het was een willekeurige dag en dat maakt het juist zo leuk dat ze op mijn bank plofte om legomannetjes te kijken. Ze had haar blonde haren in een uitgezakte staart en een zalmroze trui over haar joggingbroek. Met een jolige lach probeerde ze vlechtjes in mijn toen nog korte haren te zetten. Ik houd van haar geschater. Dan weet ik tenminste dat het echt is.
'Ik weet niet.' Ze haalt haar schouders op. Ik kan moeilijk mijn teleurstelling verbergen. 'Maar,' begint ze dan ook snel, 'misschien iets als the Fault in our Stars is leuk,' stelt ze met een zachte glimlach voor. Niet die lach die kende. Het is niet hetzelfde.
'Um oké. Romantische drama it is.' Ik geef haar een kort kusje op haar lippen en zie haar ogen vrolijk oplichten. Ik houd van Jazz. En toch blijven de woorden van Dani door mijn hoofd spoken.
