Liegen duurt het langst

25. Mr Buik en de transgender boob

Opgedragen aan CookieDonutMonster m'n Raytis maatje :)

LAATSTE KEER IN SAY CHEESE
'We kunnen er wel gewoon heen.' Ik haal mijn schouders op, kijk vertwijfeld naar de alcoholverslaafde naast me en dan naar Michaël. 'We moeten gewoon even eten.'

Aflevering 25: Mr Buik en de transgender Boob

We zijn weer terug bij het hotel nadat we zwijgzaam naar het "gesloten" bordje hebben gestaard, dat lichtelijk schuin tegen de glazen deur aanhangt. Stelletje sukkels die we ook zijn. Waarom zou die wel open zijn? Inmiddels had ik wel echt trek gekregen. En ergens wist ik ook dat als we op zoek gaan naar eten, we ondertussen ook nog geen confrontatie aangingen met Zinzi. Hoe slecht mijn conflictwijkend gedrag ook is, het geeft me iets meer rust. Helaas was het wel zo dat het restaurantje in de buurt van het hotel als enige open was. Dat geeft toch minder rust dan een bar in the middle of nowhere.

Michael had nog geprobeerd zijn chips te verkopen als een voedzame maaltijd. Onze handen waren als een stel kraaien de zak in gedoken. Het was overigens geen lekkere chips en vooral kruimels. Maar het is voedsel. Meer vroeg mijn lichaam op dit moment niet. Helaas was het niet genoeg. So here we are.

'Soep? Meelopen voor soep?' Zinzi tikt me herhaaldelijk aan als een verveelde kleuter. 'Mr. Buik wil eten.' Ze wijst naar haar buik waar haar zonnebril er op zo'n manier op ligt, dat het lijkt alsof haar buik een zonnebril draagt. Wel moet ze de bril vasthouden en naar achter leunen om het niet te laten vallen.

'Ik ben het eens met Mr. Buik,' knikt Michaël goedkeurend. Hij schraapt de restjes omelet van zijn bord af. 'Ik volg Mr. Buik.' Als twee kindjes die nieuw speelgoed hebben gevonden, gaan de twee terug naar het buffet. Ik heb de smaak minder te pakken. Ik heb maar een halve croissant en een paar slokjes thee op. Het is gewoon de stress voor het moment dat ik Zinzi zie. Door mij zit ze in deze chaos.

Tussen de mensen zie ik Michaëls hoofd er bovenuit pieken terwijl al zijn krullen door elkaar worden geschud van het lachen over Mr. Buik. Ik schud glimlachend mijn hoofd. Het is niet de eerste keer dat één van Nicole's ledematen een naam heeft gekregen. In het begin is het vreemd en na een tijdje eigenlijk nog steeds, maar het is dan iets meer te verwachten. Daarnaast is Mr. Buik nog best een normale naam. Andere namen zijn Sjors en Sacha dat respectievelijk gedragen wordt door tiet links en rechts. Waarom een jongensnaam? Oprecht geen idee. Nicole noemt het een "transgender boob". Ik denk dat iedereen dat feit probeert te negeren.

'Hey!' roept Nicole dan uit. En voor ik het weet staat ze met een jongen te flirten die een sandwich vast heeft. Zo'n lange van de subway. Geen idee waar hij het heeft gehaald. Ik heb het niet aan het buffet zien liggen.

'Wat hebt jij een lange...' ze bijt even op haar lip, '... sandwich.' Het is niet zo dat Nicole zo hard praat dat ik het aan mijn tafel nog kan horen. Het is meer dat ik al haar trucjes onderhand wel ken.

De jongen kijkt verbaasd van Nicole's hongerige ogen en dan bizar bezorgd naar zijn broodje. Nou ja, heel vreemd is het niet, Nicole is een serieuze broodjesdief.

'Weet je,' onderbreekt Nicole voor hij überhaupt de kans heeft gekregen iets te zeggen. 'Zij is een pot,' ze knikt richting mij waarna ik snel mijn gezicht probeer te verbergen alsof ik haar niet ken. 'Hij is geen fan van trio's,' ze knikt naar Michaël die een kom vult met pompoensoep, 'maar ik,' ze buigt voorover zodat ze hem een grote inkijk kan geven, 'ben één grote slet.' Ze bijt op haar lip en aait met haar wijsvinger over het broodje.