*Epilog*

692 47 26
                                    

"Duhet te flasim".
O mos! Mos!
Ajo kishte frike.Per here te pare pas kaq kohesh qe kishin qene bashke ajo po ndiente me te vertete frike.
"Per cfare?"
"Per ne."
"Per ne??"
"Une...s'di si te ta them kete.Meliss me vjen jashtezakonisht keq,por mendoj se duhet ti leme pak hapesire njeri-tjetrit."
"Hapesire? Pse? Ke ndonje tjeter? Sepse nese po,atehere me mire ma thua..." Ajo mori kot direkt por Jay se la te perfundonte fjaline.
"Zemer jo,jo s'ka lidhje.Une thjesht ...si te ta them po ndjej se dicka nuk shkon,me kupton? Dhe kur fillojne keto ndjenjat e cuditshme...keto paqartesite,s'di si te ta shpjegoj."
Po priste me padurim pergjigjien e saj.
"Si ta ndjesh." Tha ajo e nuk foli me.U largua dhe degjoi ate te qeshte.
"Cfare? Apo e ke zakon te qeshesh kur le te tjerat?"
"Me te vertete kujton se do e lija trendafilin e preferuar? Sa budallacke!"
Ai filloi te qeshte serisht.
"Sa here te kam thene,jo me romanticitetee!"
Ajo ishte aq e cliruar sa s'mund te pershkruhej me.Ai qe mendonte se do ishte zhgenjimi i rradhes,s'ishte gje tjeter vecse nje shaka qe e kishte bere me zemer.
"Epo mire pra,trendafil i vyshkur,apo prap romanticitet quhet? He se ti merr vesh nga kto gjera."
Ajo i gjuajti fort ne krah dhe me pas shkoi ta perqafonte.
"Pra,do te thuash se edhe pse jam e vyshkyr ti ende me do?"
Ia plasen te dy te qeshurit.Po flisnin budallalleqe.
"S'jam i sigurte tani,po mendoj se do te te dua perjete."
"Epo ben mire qe kete pasiguri ta kthesh ne siguri shpejt."

Qendruan ashtu te perqafuar derisa i mori gjumi.

Po vraponte nen shoqerine e dites se meshirshme,ashtu e veshur komplet ne te bardha,ashtu me zemren gjysme-funksionale nga emocionet e teperta e duke mos humbur per asnje moment lumturine qe ndjente ne ato caste.Mbizoteronte nje qetesi e jashtezakonshme.Nje qetesi qe cuditerisht te shtonte ankthin.
Ndonje gjethe binte tek-tuk por as qe i bente pershtypje.Fundja,s'do priste qe ajo pershperitja e lehte e tyre ne mes te drites paqesore, te ndikonte te ajo duke e shkeputur sadopak nga ato mendimet e bukura qe shoqeronin si me planifikim e ne ritmet e duhura kembet e saj,te cilat vraponin sikur te ishin duke u stervitur per ndonje maratone nderkombetare.E megjithate,po vraponte serisht.Po vraponte per te ai qe e priste vetem disa hapa me tutje.
Derisa,ndjeu dicka.Dicka qe s'mund ta perceptonte qarte te ato momente.Dicka si...

"Zemer zgjohu,duhet te marrim unazat."

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Mar 20, 2018 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

"Destinacioni"Where stories live. Discover now