Bölüm 18-Yenilik

8.4K 511 51
                                    

Giysilerimi bavula yerleştirmek için bir gücün beni gazlamasını beklerken öylece uzanıyordum.Jongin elinde 2 boş bavulla odaya girdiğinde yüzümü yastığa gömdüm.

"Sehun,yine mi yattın?"

"Uykum var." diye konuştum.Ona baktığımda bana doğru geliyordu.Yatağa uzandı.Beni de kendine çekince göğsüne sığındım.

"Bir an önce yola çıkalım diye acele ediyorum,Sehun.Şu taşınma işini bugün halledelim."

Jongin ben kıpırdanınca kollarını sıkarak beni kendine bastırdı.Başımı kaldırınca güzel çenesi burnumun dibindeydi.Hatrı kalmasın diye öperken Jongin,"Halan bizimle gelmemekte ısrarcı mı?" diye sordu.

Halam bizimle gelmiyordu.Orta yaşlarının sonunda,hayatı iş olmuş bir kadındı.Kendini bildi bileli bu kasabada yaşıyordu fakat bizimle gelse ne olurdu?
Onsuz gitmek istemiyordum.Onsuz nasıl yaşardım,ardımı arkamı o toparlardı.Heun onsuz çok zorlanacaktı.

Başımı iki yana sallayarak biraz yükseldim.Yüzüm yüzüne denk gelene kadar durmadım.Jongin uzanıp yanağımı öptü.Elleri saçlarımdayken,"Halanın tercihi bu." dedi. "Dediğim gibi,bizimle şehre gelseydi onun için ayrı bir daire açardık.Bizimle yaşarken rahat edemeyeceğini biliyoruz.Ben de gelmesini istiyorum Sehun fakat halan buralı.Burada kurulu bir düzeni var.Üzülme.Sık sık geliriz onu ziyarete.Tamam mı?"

"Üzülmüyorum." diye yanıtladım onu. "Sadece Heun ve ben olmadan yanlız kalacak.Biraz kalleş hissediyorum."

Jongin zoraki gülümserken elleriyle yüzümü kavradı.Yumuşacık dokunuşlarıyla burnunu burnuma dokundurdu.

"Sen harika birisin.Halan size sahip çıkmış,sen de ona yoldaş olmuşsun ama üzgünüm.Artık halanın tacını ben devralıyorum."

Jongin bana sıkıca sarılınca,ona karşılık verdim.Ardından elleri karnıma ulaştı.Yavaş yavaş okşarken,"Belli ki pek kilo almayacaksın." diye konuştu.

Bugün 5.aya girmiştik.Jongin'le tanışalı 5 ay olmuştu.Bana,"Bebeği aldırmanı istemiyorum." dediği gün dün gibi aklımdaydı.Her şey öylece ilerliyordu ve ben ayak uyduruyordum.Aşıktım,Jongin'i seviyordum,yanında ben gibi değildim elim ayağıma dolanıyordu fakat işte bir hayat kuruyorduk.Döküntülerden topladığım hayatım değişiyordu.

Akşama doğru Jongin benim eşyalarımı toplarken,Heun halamla birlikte kendi eşyalarını topluyordu.Onların yanına gittiğimde Heun,"Sehun," dedi. "Bir koli daha doldurabilir miyim?Jongin'in aldığı oyuncaklar sığmıyor bavuluma."

Yanına oturup bağdaş kurunca halam uzanıp omzumu okşadı.

"Çiçeğim," dedi. "Kalsın oyuncakların.Seçtiklerini al yanına.Buraya geldikçe oynarsın."

Heun,"Sen neden bizimle gelemiyorsun?" diye sordu. "İlla ağlayacağım,sonra sen dayanamayıp geleceksin."

Halam gülerek onu kucağına çekince,kıyafetleri katlama işini ben devraldım.Jongin yanımıza geldiğinde,gerekenler hazırlanmış sayılırdı.

"Bitirdiniz mi?"

"Bitti sayılır.Heun oyuncaklarını koyacak bir koli istiyor."

Jongin yanıma oturup Heun'a baktı.
"Oyuncakların kalsın burada." dedi. "Orada yenilerini alırız.Bunları,buraya geldikçe oynarsın."

Halam Jongin'e uzanıp omzuna vururken,"Aynı şeyi ben de dedim.Duydun mu Heun?" diye konuştu.Ardından Heun Jongin'in kucağına kurulup,"Yaz bitti." dedi. "Gidip dondurma alalım.Kış iyice gelince halam dondurma yememe izin vermiyor."

Jongin onu kırmadı.Heun'u sıkıca kucaklayıp omzuna attı.Ayağa kalktığında kraliçem çırpınıyordu.

"O zaman sizi kaçıyorum kraliçemiz.Biz gittik.Sehun,bir isteğin olursa ara."

BUM MOMMYOnde histórias criam vida. Descubra agora