Enchanted (Available on Novelah & StoryOn)

Chapter 1

Chapter 1: Gone

Dedicated to _nahzzz

***

Kung masaya ka ang bilis ng pagdaan ng mga araw, buwan, at taon. Hindi mo man lang namamalayan. Habang kung malungkot ka parang bawat araw ay isang kalbaryo at kayhirap makausad.

Sa mga nagdaang buwan. Nabibilang pa lang kung ilang beses ako ngumiti. At kung 'di man pilit, peke pa. Sa ilang taon kung namuhay sa mundong puno ng mga magagandang mukha at talento. Alam ko namang lubos akong naging masaya. Nagiging masaya ako tuwing nagagawa ko ang mga expectation nila. Tuwing lalo kong nararamdaman ang paghanga nila sa akin.

Sa edad kong labing-walo, masasabi kong perpekto na ang buhay ko. At sobrang naniwala ako.

Ngayon nga, alam ko na. Na kayhirap maniwalang perpekto ang buhay ng isang tao dahil kahit kailan hindi ito magkatotoo dahil una't sapol palang, wala nang perpektong buhay.

The Superstar is now gone.

Basa ko sa pamagat ng panibagong article tungkol sa akin. Ilang buwan na rin akong hindi lumalabas. My friends already left me. My fans, they are all gone.

Doll Chua, the teen superstar of China, has been in a car accident recently and, according to gossip, her face is totally damaged. Her agency already talked about the issue and confirmed that she would be out in showbiz for the mean time.

Hindi ko na itinuloy. Pare-pareho lang naman ang nilalaman. Sa nangyari sa akin, ito ang gumising sa kahibangan ko at nagwasak sa paniniwala ko. Sa isang iglap, pwedeng mawala ang lahat.

Hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwalang ang masayang araw ko ay mauuwi lang sa trahedya.

I can't help but regret my careless decision. 

Kung hindi sana ako nagpumilit na pumunta sa bar at uminom. Hindi sana ako nabangga. Sana ngayon, normal pa rin ang buhay ko.

"Wǒ de nǚshì, Nǐ zài zhèlǐ?" (My lady, Are you here?) Lumingon ako sa pinto dahil sa biglang pagkatok.

"Shi, I'm here." Binuksan ko ang pinto. (Yes)

"Young Master Aljohn is here. Tā zài huāyuán lǐ. (He's in the garden) Agad nagliwanag ang mukha ko.

Aljohn is my childhood sweetheart, my boyfriend, and my long time fiance.

"Okay, thank you." Mabilis akong tumayo at sinuklay ang buhok kong magulo pa. Napadako ang tingin ko sa face mask ko. Nagdadalawang-isip ako kung isusuot ko pa ba o hindi na?

Sa huli, napagpasyahan kong huwag nang isuot. Nakita na niya ang itsura ko at hindi naman siya nandiri saka boyfriend ko siya. May tiwala akong hindi siya katulad ng ibang taong hinusgahan ako agad dahil sa itsura ko.

He loves me.

Nakatalikod siya sa akin. Nakatingin sa magagandang halaman sa hardin. I'm so lucky, he's my boyfriend. Siya at ang pamilya ko na lang ang nagpapalakas sa loob ko.

"Hey, Love! I miss you. Sorry, for what happened in the hospital." Malambing kong salubong at niyakap siya mula sa likod. Nag-aaral kasi siya sa America, umuwi lang siya nang malamang naaksidente ako.

But I was so vulnerable at that moment, so I didn't really talk to him. 

Seryoso siyang humarap sa akin. "What's wrong?" nakangiting tanong ko. Nang nanatili siyang tahimik.

"Well, Faye." Bumuntong-hininga siya. Tinitigan ko lang siya. Inaabangan ang sasabihin niya. Umiwas siya ng tingin sa akin at ginulo ang buhok.

"Hey! What is it?" Pilit akong ngumiti at tinanggal ang negatibong naiisip ko. Hinawakan ko ang kamay niya.