°Helping the player°

~Κεφαλαιο 43~

(Αγγ.)-Σιγα ρε man ηρέμησε λίγο . Δεν στην κλέψαμε κιόλας.

-Αγγελε σκάσε.

(Αχιλ.)-Νομιζω είπα κάτι !!

-Μωρο μου ηρέμησε σε παρακαλώ. Δεν έγινε κάτι απλά ο Άγγελος ήρθε για ένα τσιγάρο.

(Αχιλ.)-Κλειω σε παρακαλώ κόψε τις μαλακίες!

(Αγγ.)-Ακου την Κλειώ που σου λέει...

-Μην το παρακάνεις Άγγελε !

(Αχιλ.)-Βουλωσε το και φύγε από εδώ! Τώρα!!

(Αγγ.)-Και αν δεν φύγω?

-Αγγελε φύγε σε παρακαλώ!

Είχα μείνει τώρα ανάμεσα σε δύο θηρία στην ουσία τα οποία ήταν ετοιμα να κατασπαράξουν το ένα το άλλο. Ο Άγγελος και ο Αχιλλέας κοιτάζονταν μεταξύ τους με μίσος .

-Αχιλλεα σε παρακαλώ παμε να φύγουμε...

(Αχιλ.)-Οχι... Αυτός θα φύγει είτε με το καλό είτε με το κακό.

(Αγγ.)-Χαχ θέλω να δω πολύ το κακό... Ξέρουμε όλοι πόσο φλώρος είσαι Αχιλλέα. Όλο λόγια και από πράξεις τίποτα ... Όπως τότε...

Τότε?Τι τότε?Ποτε τότε? Τι εννοεί?

(Αχιλ.)-Την γάμησες!

Ο Αχιλλέας με έσπρωξε στην άκρη και επιτέθηκε στον Άγγελο ρίχνοντας του μια δυνατή γροθιά στο σαγόνι και κάνοντας τον να παραπατησει.

(Αχιλ.)-Σου έδωσα την ευκαιρία να φύγεις . Αλλά δεν με άκουσες... Τώρα προσευχησου να ζήσεις μαλακα.

Άρχισαν και οι δύο να χτυπανε ο ένας τον άλλο σαν δύο λιοντάρια που πάλευαν για το πιο θα έχει την εξουσία. Εγώ είχα μείνει να τους κοιτάζω τρομαγμένη . Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Κάθε χτύπημα που δεχόταν ο Αχιλλέας ένιωθα λες και το δεχομουν και εγώ . Τα πόδια μου είχαν κολλήσει στο πάτωμα , από το στόμα μου δεν έβγαινε ούτε λαλιά , δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια μου καθώς έβλεπα τα δύο αγόρια να παλεύουν.

Ξαφνικά όλα μαυρίζουν και το μόνο που ακουω είναι η απαλή φωνή του Αχιλλέα να φωνάζει το όνομα μου.

~Αχιλλεας p.o.v.~

Τα νεύρα μου έχουν ξεπεράσει τα όρια. Χτυπάω τον Άγγελο με όση δύναμη έχω . Ήθελα καιρό αυτή την στιγμή . Έχω ξεχάσει τελείως ότι βρισκόμαστε στο σχολείο και ότι η Κλειώ είναι δίπλα μου και απλά χτυπάω και ξανά χτυπάω το πρόσωπο του Άγγελου. Ξαφνικά ενας δυνατός θόρυβος ακούγεται από λίγο πιο δίπλα μας και γυρίζω ξαφνιασμένος να κοιτάξω τι τον προκάλεσε.