Nasaan Na Ang Pag-ibig? (Formosa Series #1)

Kabanata 62

KABANATA 62 — Laban

Thank God. Kahit gusto ko man ang napakagandang suhestyon ni Vincent, ito pa rin ako at nagpapasalamat na napilit kong 'wag muna naming ituloy ang kasal ngayong araw. I have so many things to do in my mind. Marami akong napag-isipan habang hinahalikan niya ako kanina. Sa unang pagkakataon, nakapag-isip ako ng tama kahit na nakakaadik na ang mga halik na binigay sa akin ni Vincent.

I want us to be legal. Hindi lang sa batas at sa mata ng Diyos kundi pati na rin sa mata ng mga magulang naming dalawa. That’s the most important thing. Ang matanggap kami ng mga tao sa paligid namin.

Napag-isip isip kong 'wag nang ituloy ang plano ko na kasama si Zac. I don’t need that anymore. Dapat nga kahit kailan ay hindi ako humantong sa ganoong isipin. No. I can’t let my mother believe that I don’t love Vincent any longer. I can’t let her think that I am already dating Zac. Hindi ko hahayaang isipin niya na siya ang nasunod at natalo ako.

What I need to do is to fight for this. I have to fight for us. Our love and our future. Kailangan kong makumbinsi si Mommy, whatever it takes, na hayaan na kami ni Vincent. To stop manipulating me and let me have my own decisions, my own life. Masyado nang mahaba ang panahong siya parati ang nasusunod. This time, I can’t let her in my way again. Lalo na kung ang pag-ibig ko at ang future ko na ang nakasalalay rito.

Vincent makes me happy. No one else does except him. And I am not allowing anyone to take that happiness from me. Masaya kami sa isa’t isa at pananatilihin ko iyon.

I will talk to mom. I will convince her with all the best I can. Siyempre pati na rin si Daddy. At kung kinakailangan, pati si Auntie Kristin ay kakausapin ko tungkol dito.

That is what I am gonna do right now.

Sinulyapan ko ang repleksyon ni Vincent sa salamin ng elevator. Nakapamulsa siya at hindi ko mabasa ang iniisip niya. Alam kong disappointed pa rin siya ngunit alam ko rin na naiintindihan niya ako. If we want us to be legal, then we have to wait and do this. We need to talk to each other’s parents.

 

“I still haven’t change my mind, Mika.” Sabi niya nang nakalabas kami ng elevator. Naaninag ko si Zac na tumayo mula sa couch na inuupuan niya nang makita kami. Halos dalawang oras siyang naghintay sa akin.

“Vincent.” Nginitian ko siya. “Gustong gusto ko ang offer mo. Kung alam mo lang kung gaano ko na kagustong pakasalan ka ngayon mismo. Pero… gusto ko rin na ipaglaban ka sa pamilya ko lalo na sa mommy ko. 'Di ba 'yon naman talaga ang ginagawa natin? Pinaglalaban natin ang isa’t isa? And we have a promise, remember? Hindi tayo susuko. This is the right thing to do.” Paliwanag ko sa kanya. Nilingon ko ulit si Zac na hindi pa lumalapit sa amin.

“Alright.” Buntong hinga niya. “Pero kung magbabago pa ang isip mo, I am ready. Anytime. Anywhere, Mika.”

Hindi ko mapigilan ang ngisi ko. Ginaya niya ako at saka hinatak para halikan ang aking noo. “I want you so bad right now. Pero may naghihintay na ibang lalaki sa’yo.” Sambit niya habang nasa noo ang labi. Naramdaman ko ang hanging nagmula sa bibig niya.