Nasaan Na Ang Pag-ibig? (Formosa Series #1)

Kabanata 69

KABANATA 69 — Luha

Nang gabing iyon ay nagmadali akong inayos ang sarili ko upang hindi ako maabutan ni Vincent sa itsurang kakasuka lang. Mabuti na lang ay doon ako sa mga halaman nagsuka at walang kalat siyang makikita. Pinanlakihan ko ng mata ni Terrence nang akma niyang sasabihin ang tungkol sa kalagayan ko.

“Why? Hindi mo sasabihin?” bulong niya habang si Vincent ay abala sa pagpapasook kay Nash sa kotse ng kapatid.

“Hindi pa.” sambit ko. “I’ll surprise him.” Ngiti ko na inirapan niya.

Ngumuso ako. Siguro ay nakornihan siya dahil sa gagawin ko.

Mula nang gabing din iyon ay pili na ang mga kinakain ko. Pagkauwi namin sinigurado kong may laman ang tiyan ko bago ako natulog. Panay ang pagkain ko ng bread at ang nakasanayan kong salad. Hindi naman ako nahalata ni Vincent dahil iyon ang madalas kong kainin kahit noong hindi ko pa alam ang aking pagbubuntis.  

Nang maiwan ako dahil pupunta si Vincent sa opisina ng kanyang ama ay kinuha ko ang pagkakataon na magpa check up sa isang OB-GYNE. Confirmed na tatlong linggo na akong buntis. Sobrang galak ang naramdaman ko. Kapag nalaman ito ni Vincent, siguradong magtatatalon siya sa tuwa.

May binigay na reseta sa akin ang doktor para sa mga kailangan kong vitamins at kung anuano pa. Humingi rin ako ng listahan ng mga pwede at bawal kainin para hindi na ako mag-search pa sa internet at upang sigurado na rin. Nung araw din na iyon, nag-grocery ako at dumiretso sa aming bahay sa aming subdivision. Doon ko tinago ang mga pagkain at gamot ko dahil kapag sa condo ni Vincent, makakahalata siya.

Tuwang tuwa si Nanay Linda nang ipaalam ko sa kanya ang balita. Tinulungan niya ako sa mga palusot ko kay Dad kung bakit parating gulay ang lunch at dinner namin sa bahay. Siya na rin ang nagpapaalala sa akin ng mga vitamins ko at sinasamahan niya ako tuwing umaga para mag-exercise.

“Bakit hindi mo pa sabihin kay, Vincent? Matutuwa iyon.” Sambit ni Nanay Linda nang naglalakad kami sa street namin sa loob ng subdivision.

Ngumisi ako. “Surprise ko na po sa kanya ito. After ng wedding namin, birthday niya at doon ko planong sabihin.” Tumango si Nanay Linda.

“One month na ang tiyan mo sa araw na 'yon.” Tiningnan at hinimas niya ang sinapupunan ko.

“Opo. Hindi pa naman siguro iyon halata? Papaluwagan ko na rin ng konti ang gown ko para hindi masikip at hindi maipit ito.” Sabi ko.

“Tama 'yan.” sabi niya. Nakabalik kami ng gate ng bahay namin. “Eh sa Daddy mo pala?”

 

“Sasabihin ko rin po pero uunahin ko muna si Vincent.” Sagot ko sa kanya.

Lahat ay excited sa nalalapit kong kasal. Nagpunta kami ni Vincent sa aking boutique at kitang kita ko kung paano gawin ng mga empleyado ko ang mga susuotin ng entourage sa kasal ko.