Catching The Brightest Star [HS#2]✔

CHAPTER 15

Nanghihina akong pumasok sa aming room matapos mag-lunch. Bagsak ang aking katawan habang dahan dahan ang pag-hinga. Hindi na ako naihatid ni Aster sa bukana ng aming silid dahil agad siyang naharang ni Tyron kasama ang isa pang babae na hindi ko kilala. Sa ngayon ay wala pa akong mga pake sa bagay bagay, dahil ang iniisip ko pa lang ay kung paano niya ako halos patayin kanina.

I don't know what to do, He held my hand while we are eating. Nakikita ko sa kanyang mata na nahahalata niyang nanlalamig ang aking mga kamay noong mga oras na iyon. He is so unpredictable, I was mesmerized by his actions and how he stood beside me. Hindi niya alam na nasasaktan ako kanina dahil sa sobrang kasiyahan, iyon ang bayad ng pagiging masaya, na halos ikawala ko pa ng hininga.

The day I start loving Aster Hechanova, Is the same day I accepted the risk of loving him. Even if it means dying. Because that is what love is. You fight and you sacrifice to be happy. And that is what I'm doing, I'm trying to be happy, and happines is killing me, slowly... Painfully.

"How's the lunch with Mr. Hechanova?" Narinig ko ang mapang-asar na tanong ni Camille na nag-aabang ng aking sagot. Tumingin ako sa kanya at inangat ang isang kamay, sumenyas ako ng "okay" sign.

"Really? So, Anong mga pinag-usapan niyo?" Excited niya pang tanong. Since Aster and I started to talk about things, Wala akong ni-isang sinabi sa kanila. I don't know, But I want "Us" to he private but not hidden. As much as possible, gusto ko kami lang.

"Exams? And others." Maikli kong sagot kahit hindi naman talaga, Bumaling ako kay Liam na ngayon ay nakangiti sa kanyang cellphone. Actually, mukha siyang baliw. "Liam is obsessed with Riri, I'm sure." Pagbabago ko sa usapan, napatingin naman sa kanya si Camille at napairap. She always do this kapag si Riri na ang usapan. Kaunti na lang at iisipin ko talagang nag-seselos siya sa dalawa.

"Riri? Or ibang babae na naman." She said, At umupo sa upuan, Napatingin naman sa amin si Liam at ibinaba ang cellphone.

"This is Riri, Grabe kayo." He said, at ilang sandali lang ay tumunog na naman ang kanyang cellphone, Atat niya itong binuksan at agad na nag-tipa.

"See? Obsession." Pag-tutuldok ko sa usapan, Hindi na sila muling nag-salita pa habang ako ay nakatingin sa board. Ilang sandali lang ay dumating na ang Professor, at nag-bigay na ng exam. Too short, pero sobrang hirap. Dalawang pages lang, at hindi pa back to back. He told us that the perfect score is 100. At ilang questions lang ata iyon. It was tough, but I managed to answer it. Critical thinking, and advance reading is my allies. Kung hindi dahil sa dalawa, baka bumagsak pa ako.

This is our last subject for the day, and at exactly 2:00PM, I already passed mine. Naiwan sina Camille sa loob, habang ako ay palabas na. Nasabi ko na kay Manong na sunduin ako ng eksaktong alas dos. Kaya naman sigurado akong baka nasa bukana na siya ng unibersidad. Tahimik lang akong nag-lalakad, at pinakikiramdaman ang sarili. Maraming mga tanong sa aking isipan ngunit isinawalang bahala ko muna ang mga iyon. Ang importante ay makauwi na ako. Baka sakaling mapakalma ko nang maayos ang aking sarili sa bahay, at hindi dito.

Some students are looking at me like I did something wrong to them. Akala naman nila ay mapapatay nila ako sa mga tingin nila, Kaya kong patayin ang sarili ko pero hindi nila kaya. They have nothing against me.

"Carina," Napatingin ako sa aking tabi at nakita si Aster, Nakasuot sa kanya ang bag at nakalagay na naman ang kanyang mga kamay sa bulsa. "Uuwi ka na?" He asked.

"Hmm, Yes. Nagpasundo ako eh." I said, at nag-iwas ng tingin. Hindi pa rin ako nakakalimot sa nangyari kanina, Hinding hindi ko iyon makakalimutan.

"Alright, I'll see you tomorrow then." He said. Huminto ito, at nasa dulo na kami ng hallway. Tumingin ako sandali sa kanya at agad na nag-baba ng tingin.