A Spider-Man fanfictie// Dutch

1. Te veel memes

Ik had net een oortje uit mijn oor getrokken omdat Peter naast mij kwam lopen toen mijn moeder, of eigenlijk pleegmoeder, me belde. 'Momentje,' zei ik zachtjes tegen Peter. Hij knikte en pakte zijn oortjes erbij, ik kon de muziek zachtjes horen.
'Hallo, met mij,' antwoordde ik haar telefoontje, een begroeting die ik altijd bij mijn vrienden en familie gebruikte als ik de telefoon opnam.
'Hoi lieverd, ik bel even snel om te vragen hoe jouw planning er voor vanmiddag uitziet,' op de achtergrond hoorde ik wat gerommel en ze had duidelijk haast.
'Ik ben net klaar met school en ben nu onderweg naar Chicken Palace, ik ga daar huiswerk maken met de groep,' antwoordde ik. 'Oké, klinkt gezellig,' zei mijn pleegmoeder. Het bleef even stil en ik wist wat er ging komen. 'Ik ben net opgeroepen voor een interview en dit kan wel eens voor een promotie zorgen, misschien ben in binnenkort dan wel op de buis te zien. Vind je het heel erg om vanavond alleen te eten? Ik heb alleen nog niks in huis dus je zult even boodschappen moeten doen,' zelfs door de telefoon kon ik haar hoopvolle gezicht zien, alsof zij mij voor toestemming moest vragen, in plaats van andersom.
'Is goed hoor, ik regel wel wat. Misschien kan ik bij Peter mee- eten,' antwoordde ik, met een schuin oog op Peter, die zijn duim opstak.
'Heel fijn, lieverd. Veel plezier en groetjes aan Michelle!'
'Zal ik doen, ma, succes met het interview!'
Klik.
Weg.

Ik zuchtte en drukte mijn telefoon uit. Peter deed zijn oortjes uit. 'Heeft Julia weer een nieuwe klus?' Vroeg hij. 'Waardoor je weer alleen thuis zou zitten?' Ging hij door. Ik knikte.
'Yep,' zei ik. 'Ben ik jullie echt niet tot last, dit is al de tweede keer deze week?' Meteen schudde de jongen zijn hoofd. 'Echt niet,' zei hij terwijl hij zijn oortjes oprolde, liet vallen en maar gewoon in zijn rugzak propte. 'Tante May vindt het ook heel gezellig,' ik glimlachte en mompelde iets van: 'fijn,'
Mijn pleegmoeder was namelijk een journalist. Niet een journalist die de hele dag aan een bureau roddels bedenkt over beroemdheden, maar een hardwerkende, vaak afgewezen, goede journalist die, zodra er een gebeurtenis plaatsvindt, in de auto stapt en weg is in de hoop het beste van het beste te kunnen publiceren.
Een pingetje van mijn telefoon onderbrak de stilte. Het was van Michelle.
In de bus,plek voor jullie

Peter en ik waren ondertussen begonnen met lopen en de bus was in zicht. 'Het is van Michelle,' vertelde ik hem. 'Ze zitten al in de bus,' Michelle was een stille meid die nooit meer dan vijf woorden achter elkaar aan sprak, maar was een goede vriendin. Ze luisterde naar je als je een hoop te vertellen had, al wist ik nooit zeker of ze dan verveeld voor zich uit staarde of daadwerkelijk luisterde, en mompelde met regelmaat iets van: 'dat meen je niet?' Of 'No shit,' wat basically hetzelfde betekende, maar dat doet er nu niet toe.
'Ja, ik krijg hetzelfde van Ned binnen, en of ik het ook even aan jou kan vertellen omdat hij niet zeker weet of Michelle jou een appje heeft gestuurd,' grijnsde Peter terwijl hij begon te typen. 'Ik vraag me soms echt af of die twee überhaupt met elkaar praten,' zei ik. Peter grinnikte naar mij, keek weer op zijn telefoon en liep bijna de bus voorbij. Snel pakte ik hem bij zijn hand en kon hem nog net voor een lantaarnpaal wegtrekken. Ik schoot in de lach van zijn geschrokken gezicht en hij gaf me lachend een zetje. 'Wat als jij die memes nou eens bewaard voor in de bus,' grapte ik. 'Kan niet, sorry. Te veel memes voor te weinig tijd,'
=
[A/N] Hallo allemaal! Wat vinden jullie van het eerste deel? Tips& tops zijn altijd welkom:)