"Verin lan onlari bana,Berfinnn hanım verin onları bana."diye bas bas bağıran, kapıyı tekmeleyen adamla sinirlerim yerinden oynamıştı.Kimdi bu densiz.
"Hasaannn açın şu kapıyı da canına susayan densiz kimdir görelim"diye bağırmamla harekete geçmişti evin çalışanı, güvenliğinden sorunlu olan hasan efendi.
İçeri paldır küldür giren on onbeş tane adamla olduğum yerden dikleşip sinirle döndüm. "
"Sen kimsin hadsiz bir hanımağanın evine nasıl girilir bilmez misin?"diye kükrememle bakışları bana dönen adam alay akan bir tavırla bana bakıp üstüme doğru yürüyerek konuşmaya başladı.
"Sende kimsin kadın.Haddin olmayan işlere karışma.Hanımağanı çağır bana."üstüme gelmesiyle harekete geçen adamlarımı elimi kaldırarak durdurdum.
Genç olduğumu gören herkesin gösterdiği tavırdı bu.Benim hanımağa olduğumu anlamiyolardi akılsızlar.
Karşımdaki adam ne olduğunu anlamaya çalışır gibi etrafa bakınırken olduğu yerde kalan adama doğru adımlayıp tam önünde durdum.
"Hanımağa benim sen kimsin?Ve destursuz konağıma girmeye bu küçük beyninle mi karar verdin?"deyip kafatasını gösterdim. Karşımda sinirden kaskatı kesilen,kıpkırmızı olan adama alayla baktım.
"Eeee sen kimsin de hele?" Sinirini yumruklarından çıkarmaya çalışıyordu.Büyük ihtimalle ne yaptığının farkında değildi parmak boğumlari beyazlaşan adama alayla baktım.
"Ne oldu ağa bozuntusu dilini mi yuttun?"
Hem sinirli hem şaşkın bir şekilde bana bakan adama döndüm.
"Hanımağa sen misin?"
"Anlamanda sıkıntı vardır.Dedim ya adam hanımağa benim de sen kimsin?"
Karşımda dikleşen adama olumsuz anlamda kafamı salladim.
"Ben Mardindeki Boran Asiretini. ağası Azad Ağa." Hah! diye bir küçümseme kelimesi firar etti dudaklarimdan.
"Bana bak ağa bozuntusu bu konağıma destur almadan girmeni açıklamaz.Söylersin insan gibi derdini bende hallederim.Ne öyle dağdan inmiş ayılar gibi böğürmek."
"Hasan çıkar şu adamları dışarı orda beklesinler." elimle divanı işaret ettim.
"Sende geç bakalım derdin neymiş Azad Ağa?"Ağa kısmını tükürür gibi söylemiştim. Yanımdan ağır ağır geçen sinirlerini zapt etmeye çalışan adamın karşısına geçip oturdum.
"Söyle bakalım derdin neymiş?"
"Bana bacımı ver Hanımağa.Bilirsin buranın töresini çiğneyeni un ufak ederiz.Bu kardeşimde olsa kaçmış namusuma leke sürmüş, töreye karşı gelmiştir.Sana sığınmışlar diye duyduk."
"Bana bak ağa bozuntusu ben o töreye çok can verdim ama bir tane daha vermemeye yeminliğim.Evime gelip benden medet bekleyen düşmanım olsa sırtımı çevirip gitmem.Bana sığınanı birine hiç vermem bu böyle biline.Şimdi itlerini de al git hayde."
diye bağırmamla ayağa kalkan sinirden deliye dönen adama baktım.
"Bana bak hanımdan ağa sen ne dersin?Kulağın işitir mi dediğin lafları buranın kuralları bellidir.Sen kimsin de karşı gelirsin kadın?"
"Bana bak adam kılıklı ayı ben Elruhadaki en güçlü aşiret olan Mizgin aşiretinin hanimağasıyım bana benim topraklarımda ahkam kesme.Daha iki adım atamadan canını alır eline veririm şimdi ya isteğinde çek git ya da ben sana ne edeceğimi bilirim."
"Renk atmaktan bi hâl olan adam
"Bu iş burda bitmez hanımdan ağa."deyip kapıya doğru yürümeye başladı.
"Hasan şunları şehrin çıkışına kadar takip edesin."
Gücü erkeklere özgü sanan wattpad yazarlarına selam olsun...😆 Umarım severek okursunuz...
YOU ARE READING
Hanımdan Ağa(Tamamlandı)
General FictionZordu kadınken ağalık yapmak ama mecburdu berfin. Dağılmış ailesi gibi nice aileler yıkılmasına engel olacağına annesi ve ağabeyini toprağa verdiği gün söz vermişti.Güçlü olacak töreye bir can daha vermeyecekti.Azad'la da yolları böyle kesişti. Az...
