Belki yüzüne bakmaya doyamadim dersin.
Belki saçının teline zarar gelse dünyayı yerle bir ederim dersin.
Belki onsuz ben ne yaparım dersin
Onsuz yaşayamam yapamam dersin
Ve hayatın sen bunları söylerken sana güldüğünü,sevdiğinin üzerine kara toprağı atarken anlarsın.
Azad yüreğinden her bir parçayı toprak atıldıkça söküyorlarmis gibi eli kalbinde nefes almaya çalıyordu.
Insanın en zor anlarından biriydi sevdiğini kara toprağa vermek.Azad daha doya doya soyleyememisti bile sevdiğini, gelişiyle yüreğine bahar getirmişti Berfin, gidisiyleyse zemberiyi yaşatmıştı.
Etrafta ağıt yakanlar bağıranlar vardı.Berfinin babasiysa bir kenara çökmüş öylece kızının üzerine toprak atılmasını izliyordu.Tek bir göz yaşı dökülmemişti kömür karası gözlerinden.Ağlamak için gözden yaş akmasada olurdu, bazı insanlar içine aglarlardi,dışından sükuta bürünsede içinde kara kışı yaşardı.O da öyleydi içinde kopan fırtınalara rağmen sessizliği seçmişti.
Yorum yapın da yeni bölüm hemen gelsin.😇
Çok seviliyorsunuz🌼🍀
En güzele emanet olun🌾
YOU ARE READING
Hanımdan Ağa(Tamamlandı)
General FictionZordu kadınken ağalık yapmak ama mecburdu berfin. Dağılmış ailesi gibi nice aileler yıkılmasına engel olacağına annesi ve ağabeyini toprağa verdiği gün söz vermişti.Güçlü olacak töreye bir can daha vermeyecekti.Azad'la da yolları böyle kesişti. Az...
