Hanımdan Ağa(Tamamlandı)

Hanımdan Ağa-30

👉Elif buse doğan-çarşambayı sel aldı.(dinleyin derim harikulâde👀)

👉Bana kapak konusunda yardımcı olabilecek olaniniz var mı?

IYİ OKUMALAR❤

*******

"Gel bakalım hanım ağam senle biraz konuşalım"dedi gülümseyerek.Kardeşiyle bunun lafını hiç etmemişlerdi.Bunda yaşadıkları bolgeninde etkisi vardı.

"Peki ağabey"dedi berfin zar zor.Ağabeyinin ne konuşacağını anlamıştı.Ama çok çekiniyordu.Böyle birşeyi konuşmayı bırak lafı bile olmamıştı bugüne kadar.Nasıl söylerdi bilmiyordu ama bildiği iyi birşey vardı azadi çok seviyordu.

Sessiz adımlarla çardağa doğru giden ağabeyini takip etti.Elleri korkudan terlemişti.Serin havaya rağmen berfin alev alıyordu.Özellikle yanakları bundan fazlaca nasibini aldığı için koyu kırmızıya dönmüştü

Çardağa geçip oturdu ikiside.Baran nasıl sorması gerektiği düşünürken berfin nasıl anlatırım diye düşünüyordu.İlk defa bu konuları konuşacak olmanın zorluğu icindeydiler.Bahsi daha önce geçmemiş bir şeyi bir kere de  söylemek kolay değildi.

Berfin sözüne ben diye başlamıştı ki aynı anda
Baran Berfin demişti.

Iki kardeş birbirlerinin tedirginliklerini görmüş gibi tebessüm ettiler.

"Bak bacım" diye başladı baran.Ardından aklina gelen semayla derince yutkundu.Gözlerini urfanin puslu havasına çevirdi.Sonra doğaçlama bir şekilde konuşmaya başladı.
"Sevda nedir çok iyi bilirim berfin.
Yangına bilerek atlamaktan farksızdır.
Ölüme koşar adım gitmek gibidir.
O nefes alır sende alırsın
Ona birşey olur ilk sen yanarsn
Belli gözlerindeki ışıltıdan, senin yüreğine demir atmış azad.Saygı duyarım berfin,istediğin zaman telli duvakli sevdiğinin koluna teslim ederim seni.Mutlu ol canemin ,sevginizden eminsen ardına bakma.Bilki ağabeyin bir adım otende sapasağlam duracak her zaman.Bilirim yapmazsın ama benden sana bir ağabey tavsiyesi kibre ve güce yenik düşme.Beni seni bırakın" biz" olmayı deneyin."
dedi kardeşine şefkatle bakarken.

Berfinin annesinden aldığı kara gözlerine baktı baran.Böyle bir kardeşi olduğu için gurur duyuyordu.Kızların ezildiği şehre kadın nasıl güçlü olur göstermişti berfin.Önemli olanin yürek olduğunu bir bir ezberletmisti bu şehre.

Güç erkeğe verilen birşey değildi.Ortaya konulmuştu geri çekilmek yerine adım atmak yetiyordu.

"Ağabey" dedi berfin yutkunarak. Ben sevda ne bilirim derken baranin gözlerinde yer edinen acı berfinin yüreğini burkmuştu.İlk önce bu konuyu konuşacak sonra cesaret edip soracaktı ağabeyini bu kadar yaralayan neydi?

"Ben"derken derin bir soluk çekti.
"Ben seviyorum ağabey.Yüreğimin çırpınışına engel olmak istedim ilk başlarda.Kan davası yüzünden ardına bakmadan çekip giden fırat yüzünden Azada da guvenemedim.Ama azad kırdı bütün duvarlarimi.Usulca kaldirdi enkazda kalan yüreğimi.Yavaşça sardı.En önemlisi içimdeki küçük kız çocuğunu fark etti.Gözlerime bakarken benim için zaman duruyor sanki.Tamam zamanında firati da sevdim ama ben
ben hiç böyle hissetmedim."dedi Azadin kara gözleri düşmüştü gözlerinin önüne.Kalbi azadin kendini görmüş gibi ritmini değiştirmişti.Düşündüğünde bile böyleydi kalbi.Yanindayken yerinden çıkacak gibi olması cokta şaşırtmıyordu.

"Azadin ismini zikrederken gözlerinden geçen pırıltı herşeyi anlatıyor canemin.Lakin su firat kim onu anlamadım?"

Berfin kırdığı potu yeni farketmiş gibi gözlerini kocaman kocaman açtı.Doğru ya ağabeyi firati bilmiyordu.