Hanımdan Ağa(Tamamlandı)

Hanımdan Ağa-20

"Berfinle sen ne alaka lan?"

"Seviyorum kardeşim" dedi azad sırıtarak

O sırada bir iki tıkırtı oldu Azadla ferman gizli bölmelere koşarak etrafa baktılar.

Kapı zorlanmaya başladı tamda o sırada

"Açın kapıyı içerde olduğunuzu biliyoruz" diyen gür sesle odadakiler buz kesmişti.

Şimdi işler daha çok karışmıştı

Azad sakin olmaya çalışarak fermana baktı.

Sessiz adımlarla fermanin yanına gitti.
"Nasıl buldular lan burayı?"dedi sinirle

"Bilmiyorum kardeşim ne yapacaz?"dedi ferman endişeyle.
Daha sonra esranin yanına gitti

Esra bir köşeye çökmüş korkudan hem titriyor hem ağlıyordu.Ferman yanına çöküp sıkıca sarıldı.
"Sakin ol güzelim korkma birşey olmayacak"dedi ama dediğine kendi de çok inanmamıştı.

Azada baktı çaresizce.

Azadsa ne yapabiliriz diye etrafa bakındı aklına gelen fikirle fermanin yanına çöktü.

"Çıkın diyoruz lan!"diye biri kükredi dışardan

"Sakin olun ben burda tek gibi davranacak onları oyalamaya çalışacağım,sizde bu sırada arkadaki camdan çıkın kaçın.Uçurumun orda benim  araba var."deyip anahtarları fermana verdi.

"Binip benim konağa gidin.Ve en önemlisi dikkatli olun"deyip ayağa kalktı.Umarım inanırlar.

Sanki uykudan uyanmış gibi esneyerek  kapiyi yarım açıp yaslandı.Gözlerini açmakta zorlanıyormuş gibi gözlerini ovuşturdu.

"Ne vardı?"dedi

Karşısında bu kadar çok adam görmeyi beklemediği için bir an bocalasada hemen kendini topladı.

"Azad ağa onlar burda mı?" dedi ömer ağa

"Kim burda mi ömer ağa ne oluyo?"dedi anlamamış gibi

"Senin en yakın arkadaşın ferman, kızımı kaçırdı lan bana maval okuma neredeler söyle" dedi sinirle bağırarak

Azad yavaş ve sert adimlarla ömer ağanın önüne dikildi.
"Ağzıni topla ömer ağa karşında azarlayacagin çocuğun yok."dedi kendinden emin bir duruşla

"Bana bak" diyen ömer ağanın sözünü kesti

"Asıl sen bna bak lan" diyip ömer agaya yumruğu geçirdi azat.

Bunu yapmasıyla iki adamın kollarından tutması bir olmuştu.

"Bırakın lan" diye kükredi Azad

"Benim kim olduğunu unuttun mu ömer ağa bu yanına kalmaz" dedi sinirle çırpınırken

O sırada arkasında bir gürültü koptu.Arkasına döndü gördükleriyde gözlerini sinirden sıkı sıkı yumdu.

"Bırak lan onu" diye bağıran ferman

Çırpınarak ağlayan esra ve kollarından tutup sürükleyen adamlar.Yakalanmışlardi

"Kaçabileceğinizi mi sandınız?" dedi ömer ağa sırıtarak

Ikisinde dizleri üzerine cokturulmus kafalarına namlular dayanmıştı.

Azad bırak lan onları diye olabildiğince çırpınıyordu ama adamlardan kurtulması imkansızdı.

Ferman ve esra gözlerini birbirlernden ayırmadan son kez olduğunu düşünerek
"seni seviyorum"
"seni seviyorum"diye fisildadilar.Kimse duymasada onlar anlamıştı.Birlikte ölüme bile koşmak güzel dercesin bir tebessüm sirayet etmişti ikisinin yüzüne de

Ömer ağa sinirle esranin önüne geldi

Tüh diye yüzüne tükürdü kızının

"Bunu da mi yapacaktın bana esra?"

"Ben yanlış birşey yapmadım baba sadece sevdim." diye bağırdı esra.Kafası dimdikti.

"Sevmenin günah sayıldığı bu topraklara rağmen sevdim." derken sesinde aglamanin  verdiği bir boğukluk hakimdi.

"Vurun" diye bağıran ömer ağayla silah sesleri çığlıklara karıştı.

Tak tak tak tak dört el silah sesi olmuştu.

Azad korkuyla kapadığı gözlerini açtı.

"Fermannnnn" diye bağırdı refleksle
Ama korktuğu ortam yoktu.

Berfin gelmişti hemde tam vaktinde.

"Berfin" dedi fısıltı gibi çıkan sesiyle

Ferman ve esranin kafasına silah dayayan adamlar yerde kanlar içindeydi.

Azad arkasına baktı onu tutan adamlarda aynı durumdaydı.

Ferman ve esra birbirlerine sarılmış şok olmuş gibi etrafa bakıyorlardı.

Azad olduğu yerden hareket edemiyor şokla olanları izliyordu.Berfin yetismeseydi şu an ne olurdu düşünmek bile istemiyordu

Berfin son anda yetişmişti.Göğüs kafesi şiddetle inip kalkıyordu.
Korkmuştu esraya birşey olacak diye.Dayısinin affetmeyeceğini biliyordu ama bu kadarını o bile tahmin etmemişti.

"Dayı sen ne yapıyorsun?Kafasına namlu dayadığın kişi evladin"dedi sinirle

"Berfin sen sen işime nasıl karışırsın kurallar bellidir."diyerek aynı sinirle karşılık verdi ömer ağa.

"Kardeş bildiğim insanın ölüm fermanını verecek biri ve ben öylece izleyeceğim he mi?"dedi alay eder gibi gulmustu.

"Ben agayim berfin senin haddine değildir benim işime burnunu sokmak."

"Öyle mi?"dedi ve tam önüne kadar geldi dayısının
"Bana bak ömer ağa ben urfanin en güçlü aşiretinin hanım ağasıyim bunu unutma."
dedi ve yerde cansız yatan adamlardan birinin yanina giderek ayağıyla itekledi.

"Anamın hatri için bu halde değilsin yoksa hiç acimam"dedi büyük bir soğuk kanlılıkla

Fermanin yanindaki esranin koluna girdi ve arabaya doğru yürümeye başladılar.Azadda hemen fermanin yanına koşmuş arabaya binmisti.Onları bu halde bırakamazdı

Ömer ağa arkalarından öfkeyle bağırdı
"Berfin düşman olmak mi istersin"

Berfin esrayi arkaya yerleştirip öne geçerken cevapladı.

"Sen evladının kafasına namluyu çektiğim anda biz düşman olduk zaten ömer ağa"dedi ve araca bindi

Dayisiyla böyle olmak istemezdi ama esrayi da göz göre göre toprağa veremezdi.

👉Bölüm kısa demek yok baştan anlaşalım üç gündür art arda bölüm atıyorum.😇😀

👉👉👉👉👉Birde bir dahaki bölümde hem ithaf hem bölüm içinde ismi geçsin isteyenler yada isim önerisi olanların fazlaca yorum yapması yeterli bilginize canolar🙌🙌🙌🙌🙌
Beğeni yapanlarında ismi bölüm başında geçecek😇

Hepsi ve daha fazlası bir daha ki bölümde....Sevgiyle kalın...🌹🌿