Hanımdan Ağa(Tamamlandı)

Hanımdan Ağa-10

👉Sude Demirkayalı-Ah şu eller...

☆Öyle durdum bekliyordum geçmeyenler köprüsünde....🍃
(Şarkı efsane bir dinleyin derim.)

👉👉👉Bu bölüm de Vote ve yorum yapanlar,diğer bölümde isimleri ya bölüm başında yada bölüm içinde zikredilecek.Hayde yoruma 🙌

İYİ OKUMALAR🙌💕

*****

Ağzında ki küfürlerle konaktan çıktı Azad.Içindeki öfke tüm mardini esir edecek kadar büyüktü.Neye sinirlendiğini tam kestiremiyordu.Aryaya konuyu çözeceğine söz verdiği halde kaçmasına mi?Hanımdan ağanın geldiği zmana denk gelmesine mi pek emin değildi.

Attığı adımlar keskin ve güçlüydü.Neye sinirlenmişti emin değildi ama mardin bu gece Azad ağanın öfkesinden nasibini fazlasıyla alacaktı.

Geldiği konağın kapısını çalmadan,kapıyı gürültülü bir  şekilde çarparak içeri girdi.

Karşısına,sürekli yürek yemiş gibi çıkan sonra it gibi korkan adamlara göz attı.

Dudağının kenarında tehlikeli ve alaylı bir kavis kendini belli etmişti.Fazlasıyla ürkütücüydu.

"Ee ağalar bu sefer ki karar nedir?"dedi alay varî bir tavırla

Kimseden çıt çıkmıyordu.Bu durum Azadin hoşuna gitmişti fazlasıyla.

"Size diyorum lan karar ne?"dedi.

Ağların en yaşlısı
"Ölüm." dedi kararlılıkla.

Sonra Azadin yüz ifadesini görüp olduğu yerde adeta küçüldü.

"Ne dedin Sermet Ağa anlayamadım."dedi Azad.

"Seyy-."dedi ve kaldı.Az önceki kararlılığın esamesi kalmamıştı.Yaşına karşın davranışı yumuşar sanmıştı ama Azad ağanın karşısındakinin yaşını önemsediği yoktu.

"Bende öyle tahmin etmiştim."dedi alayla.

"Mustafa" diye bağırdı.

Yanına koşa koşa gelen adam ellerini önünde kavusturup
"Buyrun Ağam." dedi

"Aryayla serhat hangi odada beni yanlarına götür." dedi ve ayağa kalktı.Birkaç ağa ağzını bunun doğru olmadığını söylemek için açtıysada Azaddan korktukları için gerisin geri kapattılar.

Ağır adımlarla merdivenden tırmandı.Odanın kapısını açıp içeri girdi.

Ağzı yüzü dağılmıştı ikisininde.Kandan yüzü belli olmayan,fazlaca acı çeken buna rağmen yüzlerinde, biribirlerine bakarken ki huzuru gören,
Azadin içindeki öfke çığ gibi büyüdü.

Yavaş adımlarla Aryanın önüne diz çöktü.

"Neden?"dedi sadece
Tavırları Mardin agasindan çok ağabey edasindaydi.

Arya silik bir tebessümle cevapladı
"Azad ağabey sana geldiğimi yardım isteğimi öğrenmiş babam,eve gelince esip gurledi.Beni de yerden yere vurdu.Sen görürsün  deyip çıktı evden.Sonra öğrendim ki beni ertesi gün sabahtan gönderecekmiş.Bu sefer vereceğim dediği adama da değil.Beni üç kumali yaşlı birine verecekti."Dedi içini çeke çeke ağlarken

"Bende son çare serhata haber verdim.Sabah kimseler kalkmadan kaçtım.Ölümü göze alarak yaptık bunu."

Derin bir nefes verdi
"En azından birlikte ölürüz."dedi gözleri serhata kayarken.

Azad duyduklarını hazmetmeye çalışır gibi derin bir soluk aldı.Duydukları fazlasıyla canını sıkmışti

"Senin ağabeyin veya erkek kardeşin var mıydı Arya?"

"Var ağabey benden iki yaş büyük ağabeyim var."

"Evli mi?"

"Yok ağabey.Kız  arıyordu anamgil."

"Serhat senin kardeşin var mı?"

"Vardır ağam.Benden küçük kız kardeşim vardır."

"Kaç yaşında?"

"19"

"Peki"dedi azat kararlılıkla

"Kararı ben size söylüyorum
ölüm yok karar bedelidir." deyip odadan çıktı.Biri ağabeyini diğeri kardeismi düşünen onların hayatını mahvettik diye pismanlikla kavrulan iki sevdalı bırakarak.

"Karar berdeldir.Aryayla serhatin kaçmasına karşılık Aryanin ağabeyiyle serhatin kardeşi evlenecek."
Deyip konakatan çıktı.Kimseyi dinlemeye gerek yoktu,sonuçta Azad ne derse o olacaktı.
Aldığı kadardan pek memnun olmasa da sonuç ölüm olmadığı için memnundu.Aryanın ağabeyiyle serhatin kardeşi umarım anlaşır diye geçirdi içinden.Yoksa Azadin omzuna yük olur binerdi aldığı karar.

Konağa girdiğinde etraf fazlaca sessizdi.Uyumuşlar herhalde diye mırıldanıp divanlardan birine çuval fırlatır gibi attı kendini.Biraz düşündü olacakları

Düşündükçe içinden çıkmadı ve yukarı odasına gitmek için merdivenleri tırmanmaya başladı.Hanımdan agayi farketti o sırada.Mardin manzarasini izliyordu.Bir süre olduğu yerde kalıp hanımdan ağayı izledi.Daha sonra yanına gidip konuşmak isteğiyle doldu taştı.Sessiz olmaya çalışarak arkası kadar geldi.Kendisini fark ettiğini titremesinden anlamıştı.Bağıracağını anlamış gibi elini ağzına kapattı

"Şşş" dedi fısıltıyla.
"Sakin olun hanım ağam benim Azad." deyip elini ateşe düşmüş gibi çekmişti.Eline deyen dudaklar Azadi fazlasıyla etkilemişti.

Kendine hırsla dönen kadına baktı hayran hayran

"Ne yaparsın sen Azad ağa?" diye çemkirdi.

Daha sonra sakinlesip Mardine dikti gözlerini.

Usulca" karar nedir?" diye sordu berfin

Azad gözlerini bir dakika bile Berfinden ayırmadan
"Berdel "dedi.

Berfinin canı sıkılsada, en azından ölüm değil dedi.

Azadin kendini izlediğinin fazlaca farkındaydı.Rahatsız etmesi gerekirken fazlasıyla hoşuna gitmişti bu durum.

Mardindeki bakışlarını Azada çevirdi.

Ikiside tek bir kelime etmeden öylece birbirlerinin gözlerinin içinde kayboluyorlardi.Ve fazlaca yakın duruyordu yüzleri birbirine.

O an birinin onlara seslenmesiyle elektirik çarpmış gibi gözlerini  çekip biribirlerinden  hızlıca uzaklaştilar.

Karşılarındaki kisiye döndü bakışları.

"Azad Berfin ne edersiniz burda" diyen kişi Rojba hanımdan başkası değildi.

Yanlış anlaşılmamak için ve birazda inanmasını umarak
"Rozerin hakkında konuşuyorduk dedi"Berfin.

Berfinin kivranmasini görmek
Azadin hoşuna gitmişti.

"He onu konuşuyorduk." dedi dudağının kenarına gülmemek için ısırırken.

"Bu saatte uygun düşmez hayde odalariniza.Yarın konuşursunuz." demesiyle Berfin kızaran yüzüyle iyi geceler deyip odasına koşar adım gitmişti.

Azadsa anasının yanağından öperek, ıslık çalarak odasının yolunu tutmuştu.Yanakları al al olan kadını düşündükçe yüzünde ki gülümseme artıyordu.

Ve bölüm sonu....😇