Dışarı çıkan ikilinin ardından oda odadan çıkmak adına kapıya yöneldi ama girişte gördüğü cehreyle mihlanip kaldı.Nerden çıkmıştı bu?nerden biliyordu burda olduğunu?
Yanına kadar gelen firatla anca kendine gelebilmisti berfin.
"Ne işin var senin burda?"dedi hiddetli çıkan sesiyle
"Seninle konuşmaya geldim,lütfen"dedi sonlara doğru sesi kısılmıştı
"Peki geç bakalım odaya"dedi berfin.Bir tarafı onu dinlemenin doğru olmadığını soylesede meraklı yani galip gelmişti.
Patron koltuğuna oturdu berfin ,firatta caprazina oturmuş, elleriyle oynuyordu.Yere sabitlenen gözlerini berfine çevirdi yavaşça.O gözlerde özlem pişmanlık acı hepsi harman olmuştu.Ama geçti işte,bazı yollarin dönüşü yoktu.
"Berfin sözümü kesmeden dinle beni"emir kipi gibi gelen cümle berfinin kaşlarını çatmasına neden olmuştu.Fırat bunu anlamış gibi ekledi
"Emir değil bu rica,lütfen."
Berfin onaylar anlamda kafasını salladı.
"Ben-"deyip durakladı ve derin bir nefes aldı.
"Ben seni hâlâ çok seviyorum berfin,canımdan çok seviyorum.Hiç öyle alay eder gibi gülme.O zamanlar gençtim.Canim herşeyden önemli sanıyordum,ama öyle değilmiş badem gözlüm, öyle değilmiş.İnsanın sevdiği yanında olmayınca canininda bir önemi olmuyormuş.Evet geç anladim.Seni bırakıp gittim ardıma bile bakmadım Allahda benim belami versin.Gerçi verdi de.Ben sensiz nefes almakta zorlanıyorum be güzelim,bize son bir şans veremez misin?"dedi fırat gözünden akan yaşı eliyle silerek berfinin tam gözlerinin içine bakmaya başladı
"Son bir şans" dedi fısıltıyi andıran sesiyle
Berfin yüreği sizlamisti ama kararlıydı.Bir kere bırakan bir daha bırakırdı.Zor toplamıştı berfin en zor günlerinde bırakmıştı elini fırat.Artık iyi günlerinde yanında olmak istemiş pek bi önemi yoktu.Ama içinde onun gitmesiyle can veren berfin yine onun için sizlatmisti yüreğini.
"Bak fırat sen ve benden olmaz artık,biz diyemiyorum çünkü sen bizi toprağın yedi kat dibine gömdün.Ben urfada öyle adamlar gördüm ki senin gencim dediğin yaslarda sevdası için çırpınan,gözünden yaş aksa hesabını soran.Genclikle örtmeye kalkma hatani.Benim sana en çok ihtiyacım olan zamandi.Sen gidince ben iyice yıkıldım ama enkazlar arasından yine de kalktım ayağa.Şimdi kendimi toplamisken beni bir kez daha yikman için sana şans verecek bir berfin yok karşında.Ne demiş atalarımız"İnsan yedisinde neyse yetmisinde de odur."Şimdi sana güle güle.Bir daha karşıma çıkma fırat.Urfa şahit olsun ezer geçerim."sözlerini bitirmesiyle Azadin içeri paldır küldür girmesi bir olmuştu.
Azad hızlı adımlarla berfinin yanına geldi.
Kasılmış olan yüz hatlarıyla firata baktı.
"Kim bu?"dedi tek kaşı havada
En güzel yerinde kesen bir yazar😂
Ortalık fena karıştı.Azad her yerden çıkmaya başladı😂
🙌🙌🙌🙌Yorumlar çok olursa bölümü hemen yayınlamayi düşünüyorum.Pamuk eller yoruma o halde🙌🙌🙌🙌
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hanımdan Ağa(Tamamlandı)
General FictionZordu kadınken ağalık yapmak ama mecburdu berfin. Dağılmış ailesi gibi nice aileler yıkılmasına engel olacağına annesi ve ağabeyini toprağa verdiği gün söz vermişti.Güçlü olacak töreye bir can daha vermeyecekti.Azad'la da yolları böyle kesişti. Az...
