Hanımdan Ağa-50

9.4K 517 23
                                    

Sevgim yılmaz-ihtiyacım var....


Bülbüller güllere
Gündüzler geceye
Nasıl muhtacise muhtacim öylece.....🌾🍃


🌼Kadınları hor gören kitaplara inat yazdığım hanımdan ağada ellinci bölümle karşınızdayim...🎉🎊Bu kadar yazabilecegimi hiç düşünmemistim.Iyi okumalar canlarım.Iyi ki varsınız cokkk seviliyorsunuz....🌼❤


******

Aslında ben"

Evet sen ne?"dedi berfin sabırsızca


"Ben bilmiyorum"

"Ne demek bilmiyosn?"demişti şaşkınca.Kaşları hafif bir kavisle havalanmisti.

Berfin, ben ona açılmadım"dedi başını yere eyerken.


Azad berfine ismiyle hitap etmesine sinir olmuştu.Sanki askerlik arkadaşıydı berfin.Pehh! Gidip yakasına yapışmak vardı ya,şu ortamda yaparsa pek doğru olmazdı.Berfin paralardi...


Bütün ağaların cehresinde düşünceli bir ifade yer etmişti.Hepsi kendince bakıyordu olaya.


Berfin biraz sus pus kalmış daha sonra hızla konağın çıkışına doğru gidip hasana avsini alıp getirmesini istemişti.

Zelal diye bağırdı

Koşup gelen kıza herkese kahve yapması söyleyip göndermişti.

Arifi babasından uzak bir köşeye oturttu.Kendi yanına denk gelmiş olduğunu hiç fark etmemişti o an.Kafasında bir çok düşünce vardı.Ama azadin kolundan çekip diğer sandalyeye yonlendirmeisyle anlamıştı.Azadin kıskançlığı bu zor durumda bile kendini belli ediyordu.


Agalar dağıtılan kahveleri almış hepsi sus pus birbirlerini gozlemliyorlardi.

Haşmet ağa sinirliydi,kızını bu adamın oğluna verecek değildi.Hem onun aklında başka biri vardı.Ne yapıp edecek bu hadiseye taş koyacakti.Elbette berfin berdele kurban gitsin istemezdi.Ama kendi kızını da göz göre göre veremezdi.Başka bir çözüm düşünüyordu!Bir nevi berfini düşünüyor gibi gözükse de ağalık makamını ve gücü düşünüyordu.


Bekir ağa ne olacağını bekliyordu.Aklının bir köşesine gidince densiz oğluna gününü göstermek düşüncesini not etmişti.Şimdiye kadar susan çocuğun en olmadık yerde dili açılmıştı...


Açılan kapiyla hepsi olduğu yerde toplanmıştı.Herkes bir nevi kendince savaşa hazırlanmıştı.Herkes kendi düşüncesini kabul ettirmeye çalışacaktı.

Avsin neden getirildiğini bilmediği için korkarak gelmişti.Ağaların toplantısında ne işi vardı?Bişey mi yapmıştı acaba?Babası neden sinirliydi?

Avsinin korkarak attığı adımları gören berfin hızla olduğu yerden kalkarak avsinin yanına gitti.Herkesin içinde konuşup onu utandirmak istemezdi ama mecburdu.Eğer herkesin içinde konusmazsa kimseyi susturamazdi.


Gel avsin dedi kolundan tutup yanına oturttu.
Hiç kimse duymadan korkma diye telkinde bulundu.Çünkü avsinin elleri hafiften titriyordu.

"Evet avsin" dedi daha sonra herkesin duyabileceği bir sesle.

Arifi tanıyor musun?"diye sordu öncelikli olarak.

Kızın gittikçe kızaran yüzünü neye yormaliydi bilemiyordu.Herkesin içinde sorduğu için mi böyleydi?Ya da sevdiğini gördüğü için mi böyle olmuştu?"

Kızın kafasını yere eymesiyle berfin eliyle cenesinden tutup kaldirdi.

Lafı dolandirmadan direk konuya girmek en iyisiydi.

"Bak canim arif seni sevdiğini söyledi.Yani sende ona karşı birşey hissediyor musun?Yoksa arifin duyguları karşılıksız mi?"

Kızın yüzünde kırmızının bütün tonları bir anda yer etmişti.

Babasının bakışlarını üzerinde hissetti avsin.Utancından kafasını kaldiramiyordu.Böyle birşeyi herkesin içinde nasıl söylerdi?Sevdiği adama baktı.Merakla ona bakıyordu.Seviyordu avsin.Tam küçüklüğünden beri aşıktı bu adama.Nasıl diyeceğini bilemiyordu.Kafasını kaldırıp bütün agalara baktı.Hepsi merakla ağzından çıkacak iki kelimeyi bekliyordu.Sonra Azadla berfine kaydı gözleri.Her ne kadar yeni gelmiş olsada kuzenin aşık olduğunu biliyordu.Nasıl bilmezdi?Tüm urfa onların aşkını konuşuyordu.

Gözleri babasına kayinca içindeki korku kendini belli etmişti.Babası kafasını olumsuz anlamda salladı.

Babası çok iyi tanirdi avsin, istediği olmadığında evi darma duman ederdi.Tabi onları da öyle.

Babasına aşık olan kız çocukları gibi buyumemisti o.Korkutularak büyümüştü.Berfinin sayesinde üniversiteye gidebilmisti.Yoksa babası hayatta gönderemezdi.

Ne yapacağını şaşırmıştı.O sırada telefonuna gelen mesaj suratinin renk atmasına neden olmuştu.

Zar zor buldugu bir ses tonuyla
kafasını kaldırmadan"Arifin duyguları karşılıksız"dedi.....



Ve bölüm sonu....

Bir daha ki bölümde neler olacak dersiniz?

Hanımdan Ağa(Tamamlandı)        Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin