Hanımdan Ağa-56

9.7K 483 28
                                    

Selamun Aleykum canlarim.Uzun bir ara oldu kusura bakmayin.Üniversite son sınıfım ve bir hayli telaşım var.Ama bulduğum her fırsatta bölüm atmaya devam edicem..Çok seviliyorsunuz.

Iyi okumalar.❤

****

Hastaneden ağzı kulaklarında ve el ele çıkmışlardı.Görenler selam verip tebrik ediyorlardı.Bir tane can gelecek diye beklerken iki can gelecekti aileye.Iki küçük melek.

Yüzlerinde huzurun izlerine karışmıştı neşe.Evlat hiç birşeye benzemiyordu.Mesela berfin önceden arkadaşlarınin bebeklerini sevmenin ona yeteceğini düşünürdü.Azad karşısına çıkmamıştı o zamanlar tabi.Evliliği düşünmeyen biriydi berfin,kalbine birinin dokunabilegine inancı fıratla birlikte yıkılmıştı.Ama azad hiç beklemediği öyle bir anda çıkmıştı ki karşısına,ilk önce kızdırmış,sinirlendirmis ama sonrasinda sımsıkı sarmıştı.İlk önce yüreğinde ki enkazı toplamış sonra yeniden inşa etmişti.Simdi sevdiği adamdan  iki tane mis kokulu meleği olacaktı.

Hayalini kurmaktan korkmustu berfin yikarlar diye.Ama Rabbim ona öyle güzel bir gerçek yaşatıyordu ki hiçbir hayal bunun ötesine geçemezdi.

Hiç konuşmadan arabaya varmışlardı.Duygularını tarif edecek kelimeler henüz literatüre girmemişti.Icleri kıpır kıpırdi.
Azad arabanın kapısını açıp berfinin binmesine yardımcı
oldu.Diğer tarafa geçmeden karısını opmeyi ihmal etmemişti.Çok seviyordu be.Tarifi nasıl yapılırdı gerçekten bilmiyordu.Berfin onun çölde bulduğu suyuydu.Kor yüreğine serinlikti.Dünyaları önüne serseler ve berfinden vazgeçmesini isteselr gözünün ucuyla bile bakmazdi.Rabbinin ona dünyada verdiği cennetti.

Kendi tarafına geçip oturdu.Arabayı çalıştırıp yola koyuldular.
Simdi bebekleri için bir alışveriş yapsalar fena olmazdı.

Nereye gidiyoruz?"dedi berfin suskunluğunu bozarak.

Azad,berfine kısa bir bakış atıp önüne döndü.Dudağının bir tarafı hafif bir kavisle yukarı kalkmıştı.Karısının meraklı tarafının harekete geçeceğini biliyordu.Hatta geç bile kalmıştı.

Süpriz"dedi gözlerini yoldan çekmeden.Berfinin su anki surat ifadesini az çok tahmin edebiliyordu.Ve bu durum onu fazlasıyla eğleniyordu.

Ilk kaslari şaşkınlıkla kalkti sonra catildi
Ama neden ya ben merak ederim."

Amaç bu ya zaten güzelim"
dedi eğlenen bir tonda.

Ama azad dedi sevimli bir sürat ifadesine bürünerek.Baş parmağını işaret parmağın ilk eklem yerine koyup."Şu kadarcık soylesen olmaz mi?"

Azad gür bir kahkaha attı.
"Hiç öyle yavru köpek bakışları atma az kaldı zaten."dedi.Berfinden ses gelmemesi üzerine yolu kontrol edip Berfine döndü.Karısı yine bir şeye sinirlenmiş olmalıydı kafasını eğmiş içini cekerek ağlıyor bir yandan da elleriyle oynuyordu.

Derin bir nefes çekti cigerlerine yine neyi kendine sorun etmişti acaba?Arabayı müsait bir yerde durdurup Berfine döndü.

Kurban olduğum ne oldu şimdi?"
dedi.Açıkçası bu tepkiler onu ilk başlarda çok korkutmustu.Bir psikoloğa danışmisti hemen.Adam Berfinin durumunu su sözlerle  özetlemişti."Zor bir çocukluk geçiren insanlar her zaman güçlü olmak zorunda olduğunu bilir.Anladığım kadarıyla berfin hanım da  güvenli bir liman olarak görmüş sizi,yaninizda güçlü olmak zorundaligi hissetmiyor.Çünkü sizin hep orda onu kollayacaginiza inanıyor.Bu yüzden bebeğiyle birlikte içindeki büyümek zorunda kalan çocuk yanını ortaya çıkarıyor.Yani gayet doğal"demişti.Azadin endişeyle kendine gelmesi.Karisini merak eden tavırları gulumsetmisti.Berfini tanımıyordu ama kadının doğru kişiye yaslandigini anlamıştı.Böyle çiftler çok yoktu.Anlamaya çalışmak yerine yargılamayı seçmişti bu devrin insanlari.Arada bu döneme kendini kaptirmamis insanları duymak ve görmek bir psikoloğu bile rahatlatmıştı.Sevda nadirende olsa yaşıyordu demekki.


Yaşlı gözlerini ellerinden çekerek Azada çevirdi.
"Sen bana"dedi içini çeke çeke söylediği için ne dediği zor anlaşılıyordu.

"Evet ben sana"dedi merakla devamını beklediğini belli ederek gözlerine bakıyordu.Karısı kırgın bakıyordu.Iyi de ne yapmıştı smdi?

Berfin ne oldu canemin bişey mi yaptım?"dedi kendini sorguluyordu bir nevi.

"Sen bana köpek dedin."kırgınca

Azad kendine engel olamayıp
"Gerçekten mi?"deyip sustu.Şok olmuştu yavru köpek gibi bakma demesini nasıl anlamıştı.Düz mantığa sahip olan erkek soyu için bu kadar ince ayrıntıya dikkat etmek zordu.Ama azad berfin için Bunu da yapardı.

Bocalamis halini hızla toplayıp beklentiyle ona bakan karisına baktı.
"Özür dilerim güzel gözlüm.Ağzımdan birden çıktı.Sevimli manasında mecaz anlamda kullanmistim.Ama bundan sonra dikkat ederim."deyip berfinin gözyaşlarını silip yanağına bir buse kondurdu.Karısının gülmeye başlayan yüzüyle rahatladı.Hormonlar buna neden olsa da berfinin içinde bir yerlere nazlı küçük bir çocuk olduğunu biliyordu azad.O küçük berfine baba edasıyla yaklasmayi seviyordu.Sevdiği kadın onu liman olarak görmüştü ya.Varsın bütün ruhsal degismeleriyle kendine eziyet etsindi.

Eee nereye gidiyoruz?"diye tekrar soran karısıyla bir krize daha neden olmamak adina nereye gideceklerni söylemişti.

"Bebeklerimize birşeyler almaya gidiyoruz."deyip arabayı tekrar çalıştırdı.

******


"Azad bunlar çok küçük"deyip heyecanla konuşmuştu berfin


Azad ordan oraya bebek eşyaları satan dükkan da heyecanla dolanan berfini tebesumle izliyordu.
Ne alacağını şaşırmış bir çocuk edasıyla dolaşıyordu karısı.


Evet güzelim minicik"dedi kocamanca gülümseyerek.

*****

Bebeklerin cinsiyetini tüm mardin neşeyle karşılamıştı.Kazanlar kurulmuş davullar zurnalar çalınıyordu.Heyecan mardinin dört bir yanını sarmıştı.Herks asirete gelecek iki canın mutluluğunu paylasiyordu.

Babasigilde haberi alıp yola düşmüşlerdi.Berfinden mutlusu yoktu.Insanlar onun mutluluğunu samimiyetle paylasiyorlardi.Yanında canından çok sevdiği babası ağabeyi ve en önemlisi de kocası ve bebekleri  vardı.....






Yorum ve votelerinizi bekliyorum.En güzele emanetsiniz....🌼❤🍃

Hanımdan Ağa(Tamamlandı)        Donde viven las historias. Descúbrelo ahora