Hanımdan Ağa-28

13.8K 707 18
                                    

Ben geldim gençler🙌

Iyi okumalar❤

*****

Çalmaya başlayan telefonu yaptırdığı bölmeye koyarak hoparlörünu açtı.

"Efendim" demişti.Arayan kim bakmamisti.

"Berfin iyi misin?" dedi.

"Azad iyiyim asıl sen iyi misin? nefes nefese çıkıyor sesin."

"O o... çocuğu sana birşey yaptı mi?"

"Hayır yapmadı ama sen
-sen nerden öğrendin?"

"Berfin senden haber alacak çok kaynağım var güzelim.Kimdi o?"
dedi biliyordu ama berfinden duymak istiyordu.

"Yüz yüze anlatsam daha iyi olur azad "dedi yorgun çıkan sesiyle

"Bende öyle düşünmüştüm.Yoldayim bir saatte kalmaz görüşürüz ceylan gozlum" deyip kapamisti.

Azad berfinden haber almak için şirket güvenliğine ve ev güvenliğine iki adamını sokmuştu.

Sirkettekinin arayıp olanları anlatmasiyla azad koşarak çıkmıştı yola.Duyunca deliye dönmüştü.Belli yürek yemişti fırat ama azad o yüreği onun bir yerine sokmasini bilirdi.

O serefsizi gebertecekti.

Azadin öğrenmesi hiç iyi olamamıştı ortalık karışacakti.

****

Seni dinliyorum ceylan gözlüm"dedi azad sakin olmaya çalışarak.O adamı eskiden seviyor düşüncesi bile nefesini keserken,o şerefsiz hâlâ Berfinin etrafında dolaşıyordu.Ama azad da azadsa bunu o adamın yanına bırakmazdı.

Geleli bir saat olmuştu.Berfini arayıp haber vermişti.

Berfin ağabeyi ve babasına işi olduğunu söyleyip çıkmıştı.Alışkın olduklarından olsa gerek ne işi bile dememislerdi.Eee hanım ağa olmak kolay değildi.

Ama kızlar yememişti tabi.Gelince onu sorguya çekmişlerdi.Olanları öğrenince ağızları açık kalmıştı.Azadin yanına gittiğini öğrenince esra imayla bir bakış atmış kendisini baranin çağırmasıyla çıkmıştı odadan.
"Biz seni tutmayalim berfin hanim"deyip dalgasını da geçmişti elbet.

Rozerinse bugulanan gözleriyle berfin e bakıp yarım ve zoraki bir gulusle
"Beni affetmeyecek dimi?"demişti.Yüreğine kocaman bir yumru oturmuştu.Ağabeyi sevgisini pek gösteren biri değildi.Ama rozerine babası her kızdığı ardında dururdu.Savunurdu kardeşini.Belki belli edemezdi ama severdi.

"Affedecek, o ne kadar sana kizsada sen onun canisin."
Dedi bir elini dizine koydu destek olmak ister gibi

"Berfin sen hayatımda gördüğüm yüreği en güzel insanlardan birisisin.Ağabeyim çok şanslı." dedi
gözündeki yaşları silerek.

"Hayde bekletme"demişti.

Berfin evden çıktığı gibi Azadin yanında almıştı soluğu.

Yanına gelen berfinin alnına bir buse koymuştu.Her ne kadar sabırsız olsada Berfinin anlatmasını bekliyordu.Biliyordu ama berfinden duymak istiyordu.

Sonunda dayanamayıp seni dinliyorum ceylan gözlüm demişti.

Berfin derin bir nefes çekti cigerlerine.Biliyordu azad herşeyi öğrenmeden rahat etmeyecekti.En iyisi en bastan anlatmakti herşeyi.

"Sözümü kesmeden beni dinle olur mu azad?"

"Ben seni bir ömür dinlerim güzelim." dedi muzip çıkan sesiyle

Berfin Azada gülümseyip anlatmaya başladı.Bu adamı kalbi fazlaca kabul etmişti.Çırpınmasinin başka nedeni olamazdı değil mi?

"Bundan bir kaç yıl önce ağalık babamdaydi azad.
Benim agir ağabeyim bir kızı seviyordu, kızı başkasına vermişler.Agabeyimde duyunca delirmis ve sevdiği kıza haber göndermiş.Kacmislar."
dedi o günler gözünün önünde belirirken.

"Ben o sırada ağabeyimi çağırmaya odasına çıkmıştım.
Yoktu..
Benim ağabeyim kahvalti yapmadan hele haber vermeden bir yere gitmezdi."

"O sırada kapı çaldı ve kara haber geldi.Ikisinide oldurmusler "dedi
yüreği sizlarken.

Berfinin sararan  yüzünü goren azad pişman olmuştu.Berfin sanki  o günleri yaşıyormuş gibiydi.

Destek olmak amacıyla Berfinin ellerini kendi ellerine hapsetmişti.

"Kurban olduğum anlatma istersen"dedi dayanamayarak.

"Bir kere cesaret ettim kesme lütfen."

"Babam ve baran ağabeyim omuzları çökmüş yıkık şekilde geldiler eve.Oğlunun can verdiğini ogrenince anam kriz geçirdi ve"deyip bir süre azadin gözlerine baktı güç almak ister gibi

"Anam ve ağabeyimi aynı gün toprağa verdik.Baran ağabeyim kimseye haber vermeden nasıl böyle birşey yaparsınız diye çekti vurdu zilanin ağabeyini ve boylece kan davası başladı."

"Biz yani ben."Deyip durakladı.Nasıl söylese bilemiyordu.

"Ben firatla görüşüyordum.Seviyorduk birbirimizi,en azindan ben öyle sanıyordum"

Seviyorduk demesiyle azadin yüzü segirmisti.Sevdiğini kiskaniyordu.Berfini gözünden bile sakinack kadar güzel seviyordu vesselam.

"Kan davasını duyunca ben canımı sokakta bulmadım deyip çekip gitti.Beni toplar diye düşündüğüm adam beni enkazın altinda bırakıp gitti.Şimdi geri dönmüş ben seni istiyorum diyo.Benim çok canim yandı azad.Ilk başta sana gelen kalbime çok dur dedim bu yüzden.Sende beni enkazda bırakma olur mu?Birinden sağlam çıktım ama bir diğerine dayanmaz yüreğim"dedi gözünden ardı ardina yaş akarken.Işte başarmıştı azad.Berfin tüm duvarlarını indirmiş olarak ilk kez konuşuyordu.

Yaralı berfini iste o zaman gördü azad.Berfinin güçlü tarafının altında enkaz da kalmış bir kız çocuğu vardı.Azad o an bir söz verdi kendine.Ne olursa olsun birakmayacakti berfini.Yüreğindeki yaraları iyileştirmek için elinden geleni yapacaktı.

Berfinin yanına gidip sımsıkı sarıldı.Alnına şevkat dolu bir buse kondurdu.Gözündeki yaşları sildi usulca sonra,incitmek istemez gibi usulca öptü. Berfinin ellerini ellerine hapsetti.Daha güzel cevap olmazdı herhalde.

Bir söz geldi berfinin aklına o sırada.Geçen gün okuduğu kitapta geçen bir sözdü.
"Bir kadının gözlerinden öpmek bedenini değil yüreğini sahiplenmektir"

Güzel bir sevda doğuyordu.Berfin azada, azad berfinden gözlerini alamıyordu.

Bu ortamı bozan
"Çek lan ellerini"diye bağıran sesti.



Bölüm biraz kısa oldu ama bir daha ki bölümde telafi edeceğim canlar😇

Yoruma canlar❤

Hanımdan Ağa(Tamamlandı)        Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin