New Family, New Feelings [Book 1]✔️

Κεφάλαιο 5

Φαιης Ρον:

   Άνοιξα σιγά σιγά τα μάτια μου και είδα ότι βρίσκομαι στο δωμάτιο μου. Το ρολόι δίπλα από το κρεβάτι μου έλεγε 11:18 πμ . Πόσες ώρες κοιμάμαι άραγε; Η πόρτα άνοιξε και ο Άρης μπήκε μέσα κρατώντας 2 σακούλες από κάποιο φούρνο λογικα. Δεν έχω όρεξη για τιποτα , το μόνο που θέλω είναι να φύγω.  Τα λόγια του πατέρα μου παίζουν συνέχεια στο μυαλό μου. Μα πως μπόρεσες να μου ζητήσει κάτι τέτοιο;  Ξέρει πως νιώθω  τύψεις για τον θάνατο της , ξέρει πως της είχα και της έχω ακόμη και τώρα αδυναμία.  Μπορεί να τον προκάλεσα και εγώ χθες, αλλά τα λόγια του με πλήγωσαν Μετάνιωσα για ότι είπα αλλά είναι μεγάλη εγωίστρια για να ρίξω τα μούτρα μου και να ζητήσω συγγνώμη. Έτσι είναι ο χαρακτήρας μου τα τελευταία χρονια και δεν πρόκειται να αλλάξω για κανέναν. Αν το κάνω θα το κάνω μόνο για εμένα, για να νιώσω εγω καλυτερα . Πράγμα απίθανο διότι αγαπάω ετσι όπως είναι ο χαρακτήρας μου.

" Καλημέρα " είπε ο Άρης καθώς έκλεισε με το πόδι του την πόρτα και με πλησίασε.

" Καλημέρα " είπε καθώς έκατσα στο κρεβάτι μου.

   Με πλησίασε και έκατσε απέναντι μου στο κρεβάτι μου. Τα χαρακτηριστικά του προσώπου του ήταν ημέρα οχι όπως τις άλλες φορές που είναι σφιγμένα και άγρια.  Μου αρέσει αυτή η πλευρά του , τον κανει πιο γλυκό και πιο  φιλικό μπορώ να πω.

" Αυτά είναι για εσενα" είπε και μου έδωσε την μια από τις δύο σακούλες αλλά έγνεψα αρνητικά.  Έτσι και αλλιώς δεν κατεβαίνει τίποτα.

" Φαίη κοντεύει να περάσει μια μέρα χωρίς να έχεις φάει οτιδήποτε. Μην κάνεις σαν παιδι" είπε σοβαρά.

" Απλά δεν πεινάω. Δεν είμαι καλά..."

" θες να μου μιλήσεις;Σου ορκίζομαι ότι θα κανείς δεν θα το μάθει. Μπορείς να με εμπιστευτείς Φαίη..." είπε και έπιασε το πρόσωπο μου με τα χέρια του.

  Μπορώ όντως να τον εμπιστευτώ; Και αν το κάνω και με προδίδει αργοτερα; Φαίη ξεκόλλα δεν είναι Όλοι οι άνθρωποι ίδιοι. Νοιάζεται για εσένα. Φαίνεται από τον τρόπο που σε κοιτάει.

" Εντάξει" απάντησα ύστερα από λίγα λεπτά απόλυτης σιωπής.

" Θες να πάμε κάπου οι δύο μας; Να μιλήσουμε ησυχα;"

" Ναι το θέλω. Σε 10 λεπτά θα είμαι κάτω " είπα σίγουρη και ένα χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπο του Μόλις άκουσε τα λόγια μου. Πήρε ξανά τις σακούλες στα χέρια του και βγήκε από το δωμάτιο.