New Family, New Feelings [Book 1]✔️

Κεφάλαιο 22

Φαιης Ρον:

ΜΕΤΑ ΑΠΟ 2 ΜΕΡΕΣ

~ Τσιριξα όταν το χέρι του χτύπησε για ακομη μια φορά το πρόσωπο μου με αρκετή δύναμη ώστε να με ρίξει στο πάτωμα. Δεν πρόλαβα να σηκωθώ γιατί μια δυνατή κλωτσιά προσγειώθηκε στο στομάχι μου. Δεν μπορούσα να κάνω τιποτα για να αποφύγω τα χτυπήματα του. Αυτό συμβαίνει 2 μέρες τώρα. Μέχρι χθες μπορούσα να τον αντιμετωπίσω μα τώρα ειμαι υπερβολικά αδύναμη για να του πάω κόντρα. Το σώμα μου έχει γεμίσει μελανιές και χτυπήματα. Το πρόσωπο μου χλωμό και ταλαιπωρημένο. Το στομάχι μου έχει κλείσει έπεσα από τόσες κλοτσιές που έχει λάβει.

" Δεν σε βλέπω και πολύ χαρούμενη Φαίη . Περίμενα να είσαι πιο ενθουσιασμένη, πιο δυνατή. Όπως η ίδια μου έλεγες " είπε και με χαστούκια.

~ Δάκρυα έτρεχαν στα κόκκινα μάγουλα μου. Τα χέρια του άρπαξαν τα μαλλιά μου και με ανάγκασε να σηκωθώ. Ήθελα να φωνάξω , μα δεν έβγαινε φωνή. Χρησιμοποίησε τα μαλλιά σου σαν μοχλό , τραβώντας το κεφάλι μου στο πλάι καθώς πλησίασε τον λαιμό μου. Μια πνιχτη κραυγή βγήκε από το στόμα μου όταν ένιωσα τα χείλια του να πιέζουν την βάση του λαιμού μου. Δεν κατάλαβα ποτέ βρέθηκα γυμνή από κάτω του. Με μια του κίνηση ειχε μπει μέσα μου. Το βλέμμα μου ειχε κολλήσει στο ταβάνι. Δεν μπορούσα να κάνω τιποτα πάρα να περιμένω να τελειώσει το μαρτύριο. Παρακαλούσε τον θεό να δώσει τέλος σε όλου αυτό που ζούσα αλλά δεν το έκανε.

" Ασ-ασε με " ψέλλισα αδύναμα αλλά μόλις με άκουσε μπήκε με μεγαλύτερη δύναμη μέσα μου.

" Αυτό που συνέβη σήμερα ήταν μονο η αρχη γλυκιά μου" είπε και βγήκε απο μέσα μου και έπειτα από το δωμάτιο.

~ Τα ρούχα μου , σκισμένα και αίματα έτρεχαν από τα χείλη μου και την μύτη μου. Μια τεράστια μελάνια είχε καλύψει την περιοχή της κοιλιάς μου. Ωστόσο δεν σταμάτησα να τον σκέφτομαι. Ακόμη και όταν ουσιαστικά με βίασε , τον σκεφτόμουν. Όσες ώρες και αν με έδερνε , σκεφτόμουν τον Άρη. Τον έρωτα μου. Που βρίσκεται συνεχώς στο μυαλό μου, ακόμη και αυτές τις δύσκολες ώρες που περνάω. Κανονικά θα έπρεπε να τον μισώ, μα δεν μπορώ να το κάνω. Μισώ που ειμαι τόσο ερωτευμένη μαζί του. Μου λείπει τόσο πολύ που με τρελάνει να μην έχω νέα του. Το μόνο που εύχομαι αυτές τις μέρες , είναι να με βρει. Όσο πιο γρήγορα γίνεται. Δεν ξέρω αν μπορώ να αντέξω περισσότερο. Φοβάμαι ότι εγώ θα είμαι η χαμένη αυτού το παιχνιδιού...

[...]

" Φαιη σηκω να σου καθαρίσω τις πληγές και να φας κάτι " άκουσα την φωνή του Στέφανου και άνοιξα δειλά - δειλά τα μάτια μου.