New Family, New Feelings [Book 1]✔️

Kεφάλαιο 29

ΜΕΤΑ ΑΠΟ 3 ΜΗΝΕΣ

Φαίης Ρον :

Μόλις πάτησα το πόδι μου έξω απο το αεροδρόμιο, ζεστός αέρας χτύπησε το πρόσωπό μου. Αχ Ελλάδα... Μετά απο 3 μήνες βρίσκομαι ξανά στα πάτρια εδάφη. Πλέον η ζωή μου έχει βρεί τον δρόμο της . Μπορώ να περπατήσω , πέρασα σε ένα απο τα καλύτερα πανεπιστήμια του Λονδίνου και τώρα βρίσκομαι στην χώρα όπου γεννήθηκα. Τώρα θα σκέφτεστε τι έχουν απογίνει τα συναισθήματά μου για τον Άρη. Έπαψα να τον σκέφτομαι , δεν έχω πλέον την ανάγκη να ακούσω την φωνή του, δεν θέλω να του τηλεφωνήσω ή και να τον δω . Για εμένα πλέον έχει πεθάνει. Εξαίτιας του πέρασα 3 μήνες μέσα στην μιζέρια και στην κατάθλιψη. Αν δεν ήταν ο Ανδρέας δίπλα μου, μπορεί να είχα κάνει και καμία τρέλα. Είχα φτάσει σε σημείο να αναζητώ διέξοδο στα χάπια. Το μόνο που νιώθω πλέον για τον Άρη είναι μίσος και απέχθεια. Αφού ο ίδιος μου ζήτησε να προχωρήσω την ζωη μου , θα το κάνω. Το μόνο σωστό πράγμα που έγραψε σε εκείνο το καταραμμένο γράμμα. Αλλά λίγο δύσκολο εφόσον άφησε πίσω του κάτι δικό μας ...

" Μωρό μου ; Τι σκέφτεσαι ; " με ρώτησε ο Ανδρέας βγάζοντας με απο τις σκέψεις μου.

" Τιποτα που να μην γνωρίζεις. Σκέφτομαι πόσο ευτυχισμένη με κάνεις . " ειπα και τον φιλησα απαλα στα χειλη

" Τα πάντα για εσένα μικρή μου " μικρη του...

Έτσι με έλεγε και εκείνος...

«Τον ξέχασες ; » ρώτησε μια φορά η φωνούλα στο μυαλό μου.

Και γω της απάντησα πως ναι, τον ξέχασα. Επρεπε να το κάνω για να είμαι εγώ καλα.Της απάντησα χωρίς όμως να αναφέρω το όνομά του.

« Μα αν τον ξεχνούσες , δεν θα ήξερες για ποιον μιλάω, ούτε θα τον σκεφτόσουν κάθε φορά που ανοίγεις το κινητό σου .» Και όντως είχε δίκαιο. Αλλά επειδή τον μισώ δεν σημαίνει και ότι ξέχασα αυτά που περάσαμε μαζι αυτούς τους λίγους μήνες που είμασταν ζευγάρι. Μαζί του η ζωή μου είχε αποκτήσει νόημα , είχε βγει απο το φαύλο κύκλο της. Ακόμη θυμάμαι την πρώτη μέρα που τον συνάντησα. Απο την πρώτη φορά που συνάντηθηκαμε μου είχε πει πως αν δεν κάνω αυτο που θα μου πει , θα με καταστρέψει. Και ναι, το έκανε. Και με μεγάλη επιτυχία μπορώ να πω.Θυμάμαι που έλεγα ότι εμείς οι δύο ποτέ δεν θα καταλήγαμε ζευγάρι. Επρεπε να το τηρήσω , να μην υποκύψω στην γοητεία του και να μείνω πιστή στον Αλέξη. Τώρα τίποτα απο όλα αυτα δεν θα είχαν συμβεί . Η ζωη μου θα ήταν όπως παλία , ο μπαμπάς δεν θα χώριζε με την γυναίκα που αγαπάει και ο Άρης θα ήταν σπιτι, σπίτι μας. Θα ήξερα που σκατά βρισκεται ανα πάσα ωρα και στιγμη. Αλλά φταίμε και οι 2 μας. Αντι να κρατήσουμε την σχεση μας ασφαλη την αφησαμε να κυλησει. Έχασε το νόημά της , οπως και η ζωη μου. Την έθεσα σε κίνδυνο . Κάτι που μου στοίχησε πολλά στην πορεία . Μαζι και αυτόν.Αλλα πάντα κάτι θα μας ενώνει...