New Family, New Feelings [Book 1]✔️

Κεφάλαιο 17

Φαιης Ρον:

" Σκάστε ρε , θα μου την ξυπνήσετε και είναι νωρίς ακόμη για να σηκωθεί" άκουσα την φωνή του Άρη αλλά τα μάτια μου παρέμειναν ερμητικά κλειστά.

" Συγγνώμη που ήθελα να πάρω κάτι από το δωμάτιο ΜΟΥ!"

" Και είπες να φωνάξεις και τους υπόλοιπους; Δεν σας έφτανε που μας είδατε , βγάλατε και φωτογραφίες. Για μα μας έχετε ενθύμιο;"

" Για εσάς τις βγάλαμε. Σιγά μην τις κρατούσαμε κιόλας . Αν θέλαμε να δούμε κάποια τσόντα θα μπαίναμε στο ίντερνετ. Πίστεψε με δεν θα ήθελα να βλέπω εσάς..."

" Είσασταν τόσο κιουτ"

Γιατί δεν έκανε λιγο;

  Μην μπορώντας να ακούω αλλά αυτή την βαβούρα που δημιουργούσαν οι φωνές των παιδιών πάνω από το κεφάλι μου , άνοιξα σιγα - Σιγά τα μάτια κου. Ο Ήλιος που έμπαινε από το παράθυρο , για πρώτη φορά δεν με ενοχλούσε . Ίσως επειδή είναι ευτυχισμένη δίπλα στον Άρη , ίσως και γιατι είναι από τις λίγα μέρες που ο καιρός εδώ είναι ηλιόλουστος. Ένα από τα λίγα πράγματα που μου έλειψαν από την Ελλάδα. Μαζί και η κολλητή μου φυσικα...

" Αμάν βρε μαλακές . Την ξυπνήσατε με τις αγριοφωναρες σας " φώναξε ο Άρης στα παιδιά και σήκωσε το σώμα του από το στρώμα.

" Άρη μωρό μου , ηρεμησε. Δεν με ξύπνησαν τα παιδιά . Απλά χόρτασα ύπνο και σηκώθηκα. Αυτό είναι ολο" του απάντησα και μου χάιδεψε την πλάτη.
  
    Ξέρω οτι του λέω ψέμματα - κάτι που φυσικά απεχθάνομαι - αλλά δεν ήθελα να γίνω η αιτία που θα μαλωνε ο Άρης με τους κολλητούς του. Όταν νευριάζει γίνεται άλλος άνθρωπος και λέει πράγματα που δεν τα εννοεί. Αλλά είναι μεγάλος εγωιστής για να παραδεχτεί ότι έκανε λάθος και να ζητήσει συγγνώμη.

" Ας πω ότι το πιστεύω. Εμείς πάμε κάτω, ετοιμάσου και κατέβα " μου είπε ο Άρης και με φίλησε πεταχτά στα χείλη.