Κεφάλαιο 7

1.8K 107 25
                                    

Φαιης Ρον:

    Οι μέρες περνάνε πολύ γρήγορα, ωστόσο η καθημερινή ρουτίνα έχει αρχίσει ήδη να με κουράζει. Σπίτι, σχολείο, φροντιστήρια και πάλι από την αρχή. Ελάχιστες είναι οι φορές που έκλεψε λίγο χρόνο για να βγω με την Κατερίνα η και ακόμη και μόνη μου. Θεέ μου πως θα επιβιώσω με όλο αυτό το διαβασμα; Αλλά για να επιτυγχω τους στόχους μου , χρειάζεται και με το παραπάνω. Θυμάμαι που πέρσι ο Αλέξης από το καλοκαίρι είχε ξεκινήσει το διαβασμα μα ποτέ του δεν με παραμελησε.  Έβρισκε πάντα χρόνο για να τον περνάμε μαζί. Και φυσικά πέρασε εκεί που ήθελε με μεγάλη επιτυχία μπορώ να πω. Νομική Σχολή  Θεσσαλονίκης. Παρόλο το διαβασμα που έχω καθημερινά αφιερώνω τα βράδια μου στο να μιλάω με τον Αλέξη και την Μαρία. Μου δίνουν δύναμη να συνεχίσω μιας και πολλές φορές εξετειας της πίεσης που νιωθω έχω σκεφτεί να τα παρατήσω.
.
.
.
Το κουδούνι για την λήξη της 5ης ώρας χτύπησε και γρήγορα σηκωθηκα από την την καρέκλα μου. Αρχαια, απλά τα μισώ όπως και την καθηγήτρια. Ξέρει ότι σε αυτό το τμήμα όλοι μας είμαστε θετικής κατεύθυνσης και συνεχίζει να μας πριζει με αυτό το άθλιο μάθημα. Αν έχει τον Θεό της αυτή η γυναίκα δηλαδή. Πήρα τα πράγματα μου και βγήκα από την αίθουσα. Κατευθύνθηκα προς το ντουλαπάκι μου. Αλλά λίγα μέτρα πριν φτάσω ήρθα σε σύγκρουση με κάποιον με αποτέλεσμα ότι κρατούσα στα χέρια μου να βρεθούν στο πάτωμα μαζί τους Και γω.

" Συγγνώμη είσαι καλα;" άκουσα μια βραχνή αντρική φωνή και σήκωσα το κεφάλι μου.

" Ναι Εγώ συγγνώμη. Βιαζόμουν και δεν σε είδα." Είπε καθώς σηκώθηκα από το πατωμα με την βοήθεια του παιδιού.

" Στέφανος.  Χαρηκα" είπε και μου χαμογέλασε πλατιά.

" Φαίη.  Παρομοίως " απάντησα ευγενικά.

" Να φανταστώ τελευταία χρόνια φετος ε; Μαθηματικά Θετικής Κατεύθυνσης " είπε καθώς διάβασε τον τίτλο από το βιβλίο.

" Ναι επιτελους " του απάντησα γρήγορα και γελάσαμε.

" Να φανταστώ δεν είσαι από εδω; Εκτός ότι δεν σε έχω ξαναδεί Φαίνεσαι και μεγαλύτερος " συνέχισα.

" Με κάνεις να νιώθω 50 χρόνων.  Τόσο μεγάλος είναι πια;

" Δεν δεν το εννοούσα ετσι. Φυσικά και δεν είσαι τόσο μεγάλος απλά μεγαλύτερος από εμένα. Δεν ξέρω αν κατάλαβες.  Πφφ συγγνώμη δεν ήθελα να σε προσβάλω " είπα και δάγκωσε το κάτω χείλος μου από αμηχανία. Χαζή Φαίη!!!

" Εεεε ηρέμησε. Φυσικά και το κατάλαβα απλά σε πειράζω. Όντως δεν είμαι πλέον μαθητής. Είμαι 21 απλά κάνω δωρεές στο σχολειο σου. Πριν 3 χρόνια φοιτούσα εδω"

New Family, New Feelings [Book 1]✔️Where stories live. Discover now