New Family, New Feelings [Book 1]✔️

Κεφάλαιο 20

Φαιης Ρον:

27 Δεκεμβρίου 2018

~ Σήμερα επιστρέφουμε πίσω στην Αμερική ( Ξέρω ότι ήταν Λονδίνο αλλά το αλλαξα  επιτηδες. Θα καταλάβετε αργότερα) . Μπορώ να πω ότι ήταν από τις καλύτερες διακοπές που έχω περάσει. Καμία Νέα Υόρκη, Ιταλία , Πράγα δεν μπορεί να συγκριθεί με την ευτυχία που νιώθεις όταν είσαι με τους δικούς σου ανθρώπους. Μου έλειψε η παρουσία του πατέρα μου αυτά τα Χριστούγεννα . Τόσα χρόνια , είμασταν αχώριστοι, ωστόσο αφού ξέρω ότι είναι καλά με την Λυδία , δεν χρειάζεται να ανησυχώ. Έτσι και αλλιώς σε λίγες ώρες θα βρίσκομαι στην αγκαλιά του. Ειμαι το κοριτσάκι του μπαμπά, το ξέρω...

~Ο αποχαιρετισμός ήταν.για άλλη μια φορά πολύ δύσκολος. Θα μου λείψουν όλοι τους τόσο πολύ. Δεν πρόλαβα να τους χορτάσω. Περιττό να πω ότι η γιαγιά δεν μπορουσε να ηρεμήσει από το κλάμα ως αποτέλεσμα να μην έρθει μαζί μας στο αεροδρόμιο, όπως και ο παππούς. Η μόνη που κατάφερε να έρθει είναι η Μαρία , που συγρατειτε με  νύχια και με δόντια για να μην κλάψει. Την αγαπώ τόσο πολύ αυτή την κοπέλα Που θα έδινα τα πάντα για να είμαστε κάθε μέρα μαζί. Είναι η αδερφή που δεν έχω , αλλά ταυτόχρονα θα ήθελα να είχα. Τωρα θα μου πείτε ότι έχω αδερφό τον Αρη. Ετεροθαλή για την ακρίβεια. Αλλά αυτό που έχουμε με τον Άρη, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να ονομαστεί 《 αδελφική αγάπη》 . Εμείς οι ίδιοι έχουμε παραδεχτεί ότι ποτέ δεν θα μπορέσουμε να δούμε ο ένας τον άλλον σαν αδέρφια. Η μοίρα μας ήθελες μαζί , σαν ζευγάρι και ποιοι είμαστε εμείς που θα πάμε κοντρα στην μοίρα ;

" Ο Άρης τι κάνει τόση ώρα;" ρώτησε η Μαρία ενώ περιμέναμε στην αίθουσα αναμονής του αεροδρομίου.

" Μιλάει στο τηλέφωνο. Λογικά θα κανονίζει με τα παιδιά καμία έξοδο, δεν ξέρω " της απάντησε ειλικρινά .

~ Έχει δύο μέρες τώρα που ο Άρης φέρεται πολύ περίεργα. Δεν έχει σταματήσει να μιλάει στο τηλέφωνο . Κάθε φορά που τερματίζει την κλήση , είναι προβληματισμένος και ταυτόχρονα λυπημένος και αρκετά τσιτωμενος. Όσες φορές και αν τον ρώτησα τι συμβαίνει μου απαντούσε με ένα ξερό 《 τίποτα 》ή άλλως με αγνοούσε. Κάτι το οποίο με έβγαζε έξω από τα ρούχα μου.

Η πτήση 108 προς το αεροδρόμιο Μπερμπανκ αναχωρεί σε 10 λεπτά. Παρακαλείται οι επιβάτες της να εισέλθουν στο χώρο αποχώρησης . Σας ευχαριστούμε.

" Ήρθε η ώρα λοιπόν..."

" Θα μου λείψεις τόσο πολύ ..." είπε η Μαρία και έπεσε στην αγκαλιά μου κλαίγοντας.