GEL SAR BENİ✔️ (Ara Verildi )

12.Bölüm

Genç kız gözlerini açtığında başını ışıltı avizenin takılı olduğu tavana uzun uzun baktı.
Bir an yaşadıklarının rüya olduğunu düşünmüş derin bir nefes almıştı.
Ömer'in Leyla'm deyişi kulaklarında çınlarken sevinçle yatağın içinde döndü.
Hayatında ilk kez yaşadığı bu huzurun ,kalbindeki bu sevincin devam etmesini dileyerek yatağın içinde doğruldu.
Pencereden dışarıyı görmek için ayağa kalkıp kalın perdeleri kenara çekti.
Aşağı avluda yemek telaşında olan ev ahalisini görünce kaç saat uyuduğunu hesaplamaya çalıştı.
'Acaba ben uyurken aşiret toplanıp neye karar verdi ' diye düşünüp dolabım üzerinde takılı duran mavi elbiseye bakıp gülümsedi.
Üzerindeki kırmızı elbiseyi o kadar beklemişti ki çıkarmak istemiyordu . Neden sanki pijamasını arabada bırakmıştı ki ya da onlar pijama verselerdi şimdi sevdiği elbisesini çıkarmak zorunda kalmazdı.
Kırmızı elbisenin kırış kırış olduğunu görünce çaresiz banyoya girip çıkardı.
Dolabın üzerindeki mavi elbiseyi giyerek elektriklenen saçlarını düzeltti.
Odadan çıkarken son kez elbisesine bakıp iç çekti.
Koridora çıktığında kocaman kocaman kapılarla şaşırdı .
Bu kadar çok odada kimin kaldığını en çokta Ömer'in odasının hangisi olduğunu merak etti.

Merdivenlerden inerken tepesindeki büyük avizeyi incelemeye başladı ve aşağıdan gelen adamı farketmedi.
Ömer'de bu durumu kullanıp çarpışma anını yaşamak kızın tenine nefesine dokunmak istedi.
Çarpışmalarına iki basamak kala Leyla adamı görüp dengesini kaybetti küçük bir çığlık atıp Ömer'in kucağına adeta uçuş yaptı.
Adam hayal ettiği çarpışma yerine yaşadığı kucaklaşmayla yüzüne yayılan gülümsemesini silemedi .
Oda beklemediği bu kavuşma ile kızı tutmak için duvara yasladı.
Leyla'nın nefes nefes kalışını kollarında titreyen halini hayran hayran bir süre öylece izledi.

Gözleri kapalı soluk soluğa kalan kızın alnına dayanamayıp küçük bir buse kondurdu.
"Günaydın hiç uyanmayacaksın sandım . Bende seni uyandırmaya geliyordum."

Leyla öyle kendinden geçmişti ki ne için heyecanlanacağını nefesinin niçin  bu kadar kesildiğini düşünmeye başladı.
Adamın belini saran eli mi ?
Yüzüne vuran nefesi mi ?
Alnına değen sıcak dudaklarımı ?
Yoksa sadece düşme tehlikesi ile yaşadığı korku mu buna sebepti ?
Neydi nefesini kesen kalbinin pır pır atmasının sebebi !
"Leyla iyi misin ?"
Konuşmak yerine başını aşağı yukarı salladı.
Gözlerini yavaş yavaş bir cesaretle açınca kendisine gülümseyen Ömer'i görmesi ile derin bir iç çekti.
"Gel buraya benim şaşkın sözlüm" deyip adam tekrar kollarına aldı.
O kadar alışmıştı ki sanki Leyla'ya sarılmak hep yaptığı bir şey gibi gelmeye başlamıştı.
Sanki kızın kalbinin atışını hissetmek ,kollarında titrediğini bilmek ekmek su gibi bir ihtiyaç olmuştu.

"Ömer biri gelecek bırak ! Of her fırsatta sarılıp durma !"
"Niye çok mu heyecanlanıyorsun ! Kalbin göğsüne sığmayıp dışarı mı taşmak istiyor ,yoksa ruhun bana ait olduğunu mu kabul ediyor ? Hangisi Leyla'm ?" 
Kız ne diyeceğini bilemeyince kaşlarını çatıp Ömer'e baktı.

"Ne yapmaya çalıştığını biliyorum tamam mı ? Bana dokunarak kendine alıştırmaya hatta bu şekilde aşık etmeye çalışıyorsun ama uğraşma aşk bu değil Ömer ! Ben yıllarca hiç dokunmadığım bir adamı sevdim tıpkı senin Elvan' sevdiğin gibi ! "

Ömer ,Leyla'dan beklemediği sözlerle afalladı.
"Sen ?"
"Elvan'ı sevdiğini biliyorum tamam mı ? Belki hala da seviyorsun ! Umrumda da değil  bakarsan . "
"Leyla !"
"Dinle bir daha tekrar etmeyeceğim ! Bana bu şekilde dokunma , nefesini bedenini acemi ruhuma alıştırma ! İzin ver önce kalbim ısınsın ,kabul etsin seni . Başka kadınları tavladığın yöntemleri benim üzerimde kullanma !"

Ömer kızdan duyduğu sözlerle afalladı verecek bir cevap aradı ama bunu henüz söylemeye dili varmadı.
Adam da neden böyle davrandığını bilmiyordu ki sadece Leyla'yı hissetmek ona iyi geliyordu .
Kafasında kızı kendine aşık etmek gibi planlar yoktu.
Evet bütün kalbi ve ruhu ile sevsin . Hatta sevdası Ömer'i terketmeyecek ,her şeyi ile kabul edecek kadar çok olsun istiyordu ama dokunmasının sarılmasının sebebi bu değildi.
Saçlarını karıştırarak sıkıntılı bir şekilde nefesini dışarı verdi.
'Sabır Ömer sabır ! En azından sana karşı koyamadığını itiraf etti. Bu da bir şeydir ! '
Düşündükleri ile yeniden umut bulan adam merdivenlerden ıslık çalarak indi.