GEL SAR BENİ✔️ (Ara Verildi )

28.Bölüm

Leyla ve Ömer etrafında onları izleyen herkesi unutup birbirlerine sımsıkı sarıldılar.
Onlar evlenmişlerdi fakat kavuştuklarını şimdi hissedip derin bir nefes alıp kendilerini aşka bıraktılar.
Ömer, yıllardır karşılıksız bir aşkın peşinde yanlış yollara saplanırken yar dediği uçurumun kenarında buldu güzel yarini..
Leyla ise yıllarca zengin olmanın hayalini kurarken ,İbrahim'e karşı zaafı ile karıştı, bazen kayboldu ,bazen doğru yollara saptı .
Tam düşerken uçurumun kenarından  onu kurtaran adamda ,aşkı buldu.

İkiside kendilerince daha önce aşık olmuşlar ,bir insanı uzaktan sevip karşılık bekleyerek yıllarını  geçirmişlerdi. Şimdi ise zaman durmuş , Leyla'nın kalbi kanatlanıp kuş olup, yar dediği uçurum kenarında oturan adamın ömrüne talip , yürüdüğü yola yaren olmuştu.
Ömer kollarına sığınıp küçücük kalan kızın kulağına fısıldadı.
"Hep gel , hep sar beni Leylam ! yanımda ol ."
"Sende sakın bir daha gitme !" Diye yalvarır gibi ürkek bakan kızın gözlerinde gönüldü kayboldu.

Gülbahar hanım iki gencin kavuştukları anla mutluydu.
Oğlunun ,gözlerinde ki yorgunluğa inat yeşeren umuduna şükürler ederek kocasının da bu anları görmesini , torunlarını birlikte sevecekleri günler için sessizce dua etti.

Ömer ,sevdiğinin saçlarının kokusunu içine doya doya çekerken yaşadığı ve yaşayacağı her şeye değer bir sevdaya düştüğünün farkına vararak daha da sıkı sardı .
Leyla ise hala kollarının arasına sığındığı adamın gerçekliğini sorguluyordu.
Ömerdi değil mi ?
Leyla'nın kocası, sevdiği hiç beklemediği anda gelen yüreğinin en güzel yangınıydı.
Adamın yorgun gözlerine bakıp iç çekti.
"Annen çok üzgün Ömer .." deyince adam kızın alnından öptü.
"Geçecek Leyla'm bu günler geçecek. Benim babam kuvvetli adamdır kolay yıkılmaz ,sen sakın korkma. Ailemize yakışır bir gelin ol ,gücünden güç alayım dikenli gülüm."dedi.
Kızın saçlarının kokusunu içine çekerek kollarından çıkardı.
Kendisine umutla bakan annesine doğru büyük adımlar atarak yürüdü.

Gülbahar hanım ,tek oğlunu , umudunu karşısında dimdik görünce her yaşadığı acıyı bir anda olsa unuttu.
Ömer ona yaklaştıkça yaşlı kadın oğlunun heybetli yürüyüşünden güç aldı.
Adam annesinin tam önüne gelince eğildi elinden öptü.
"Size yaşattığım her şey için ,akıttığın her damla gözyaşın için özür dilerim annem affet beni ." Dedi.
Yaşlı kadın kendisinin yanında kocaman kalan oğlunu sanki küçük bir çocuk gibi  kollarına çekip sarıldı.
Onları izleyen Aslı ve Leyla'nın hıçkırık sesleri koridorda yakılandı.

"Oğlum, Ömer'im . Bir günde solmuş yüzün , süzülmüşsün  annem .
Ben sana kızmam küsmem sen benim canımsın ,akıtığım gözyaşım değil canım feda senin yoluna . İyi misin annem ,bitti mi her şey ,kurtulduk mu ?"

"Ben iyiyim annem babamda iyi olacak . Her şey bitecek bugünleri  unutacağız  .
Sakın   babamın sevdiği gözlerinden yaşlar akıtma , Cahit ağa senin acını ,üzüntü hisseder. Uyanınca bana kızacak başka sebep vermeyelim adama ! Yeteri kadar başını ağrıttım ."

"O nasıl söz baban seninle her zaman gurur duyardı fakat doğrusun hisseder elbet üzülmeyelim artık  .Cahit ,güçlüdür bırakmaz bizi daha torun sevecek. Kaç davullu zurnalı düğün  yapacağız ." Deyip gözyaşları arasından gülümsedi.

Ömer ,annesinin sözleri ile sevdiğine başını çevirip umutla baktı.
Ne güzel olurdu Leyla ile ikisinin kızı ,nasıl yiğit  ve mert olurdu   Cahit ağanın torunları, aşkla  bakan Leyla'ya gülümsedi.
Sevdiğinin yanında  duran kardeşi Şirin ve Yusuf ile hem güldü hemde gözünden yaşlar bir bir aktı.
Annesi ile vedalaşıp ,kardeşleri ile sarıldı.
Yusuf'un omzuna dokunup  tek bir bakışla tüm ailesini   ona emanet etti.