GEL SAR BENİ✔️ (Ara Verildi )

25.Bölüm

Düğün evini saran gergin sessizliği kötü haberle kapılarına gelen Esin hanımın sesi yeniden böldü.
"Benim kızım kara toprağa girerken sen mutlu olamazsın ! Gülnihal'im  gelin olamadı Leyla ! Arkadaşına  kefen giydiren bu adam ile mi evlendin kızım sen ?" 
Leyla ,yaşlı kadının ağlayarak ettiği sözlerle bakışlarını Ömer'e yalvarır gibi çevirdi.
Kızın bir kaç dakika önce evet dediği ;hayatını ,hayatına emanet ettiği adama bakışlarında yalvaran bir umut vardı.
Belkide hayatında ilk kez mutluluğu yakalayan Leyla'nın bu bakışlarında kaybetmek istemeyen küçük bir kız çocuğunun   sessiz çığlığı vardı.
Ömer bir adım attı elleri , vücudu titreyen kızın parmaklarına parmaklarını geçirdi.
Kara gözlerini kızın akmak için bekleyen güzel gözlerine kaldırdı.
"Bir tek sen inan güven bana yeter ! Yemin ederim Leyla ben hiç bir şey yapmadım . Sen hayatıma girdiğin günden sonra ben kimseye kötülük etmedim . Kim ne derse desin sen sadece bana güven benim sözüme inan. Gerçekler er ya da geç ortaya çıkacak. O gün gelene kadar beni sabırla bekle ! Sen bana inanırsan beni kimse yıkamaz ."

Genç kız adamın sözleri ile akmak için bekleyen gözyaşlarını serbest bıraktı derin bir nefes aldı .

"Leyla'm bu kalbimde bir sen varsın bir de senin yeni yeni filizlenen ruhumu temizleyen aşkın var . Sabredeceğiz güzelim aşkımız sevda olsun diye önümüze ne zorluk çıkarsa çıksın vazgeçmeyeceğiz birbirimizden tamam mı ?  "
Hiç bir söz söylemeden başını aşağı ağlayarak sallayan kıza Ömer sımsıkı sarıldı.
Onlar koca bir    yangının ortasında kalan iki damla su oldular.
Herkes , yaşanan her şey etrafındaki insanların yargılayan şüpheci bakışları , ağlayan kızların sesleri silindi.
Bir Ömer , bir Leyla birde onları ateşi yakmak  için bekleyen bir sevda kaldı.

Esin hanımın feryadı bütün konağı inletirken ,Bedir komutanın yanlarına yaklaşan ayak sesleri ile Ömer ve Leyla birbirlerinden zorlukla ayrıldılar.
Bütün köy , kasaba onların bu haline hayran hayran bakarken Leyla'nın hıçkırıkları Esin hanımın feryadına karıştı.
"Ne duyarsan duy inan bana , sakın şüphe etme benden ! Geleceğim Leyla , bizi bulan mutlululuğu doya doya yaşamak için geleceğim ." Diye adeta haykırdı.
Genç kız Ömer'in elllerinin kendisinden uzaklaşması ile ayakta duramayacağını hissettiği an bir koluna Aslı  diğer koluna Efsun'un girişi ile ayakta kaldı.
"Geleceksin söz verdin " diye mırıldayan kıza adam son kez gülümseyerek baktı ." Geleceğim " diye söylenerek  başı dimdik bir şekilde  Boran konağından askerlerle çıkarken Cahit ağa , Yusuf ve Devran'da onların peşinden gittiler.

Kızlar  Leyla'yı odasına götürürken Şirin annesini sakinleştirmeye çalışıyordu.
Düğün evi bir kaç dakika içinde yas evine dönmüş herkes Gülnihal'e  gerçekten  ne olduğunu merak ediyordu.
Kahya ve karısı ise uğultu ile olanları konuşan düğün kalabalığını kırmadan konaktan yollamaya çalışıyordu fakat meraklı kalabalığın gitmeye pek niyeti yoktu.
Herkes alacağı kadar dedikodu alma peşinde etrafta olanları dikkatlice izliyordu.
Karnı burnunda Elvan'ın kapıdan girişi ile sesler biraz daha arttı.
Miran ve Celil kahyadan bilgi almaya çalışırken , Ayşe hanım Gülbahar hanım ve Şirin'e destek olmaya çalışıyordu.

Elvan çalışan kızların yardımı ile merdivenlerden çıkıp kızların tarif ettiği odayı bulmaya çalışırken karşısına Aslı'nın çıkışı ile rahatladı.
"Elvan sen !"
"Olanları duyduk ben evde duramadım . Leyla nerede ?"
Aslı şaşkınlıkla kızın yüzüne bakıp eliyle Leyla'nın odasını gösterdi.
"Zaten çok üzgün ,sende daha fazla üzecek şeyler söyleme olur mu ?" Deyince Elvan anlamaz gözlerle kıza baktı.
"Ne diyorsun Aslı , tabi ki onu üzecek şeyler söylemem o benim kuzenim her şeye rağmen tek kız kardeşim ve dostum.Ömer ile evlenmesi onun seçimi buna asla kızmam. "
Deyip odaya doğru hızla yürüdü .
Yatakta hala gelinliği ve duvağı ile oturan kızın yanına doğru sessizce bir kaç adım attı.
Leyla ,kapıdan giren Elvan'ı görünce akan gözyaşlarının yerine yenisini ekleyerek ağlamaya devam etti.