GEL SAR BENİ✔️ (Ara Verildi )

24.Bölüm

Leyla ,Ömer'in söylediği sözlerle girdiği aşk bulutunda gezerken odada çalan telefon sesi ile bakışları dolap üzerinde çalan telefona gitti.

"Kızlar unutmuş olmalı boşver ."
"Ama belki önemli bir şey içindir ."
"Bırak çalsın önemli olsaydı telefonlarına sahip çıkarlardı. " Telefona doğru giden kızın bileğinden tutup durdurdu ,yüzleri birbirine bakarken konuşmaya başladı.
"Ee sen bir şey söylemeyecek misin ?"
"Ne ne ile ilgili ?"
Ömer kıza biraz daha yaklaştı adamın nefesini yüzünde hisseden Leyla derin bir iç çekti.

"Senle , benle bizimle ilgili bir sözün yok mu ?"
Genç kız adamın gözlerinin içine şefkatle bakıp hiç bir şey söylemeden sımsıkı sarıldı.
"Nolur bu büyü bozulmasın ben ben hayatımda ilk kez bu kadar mutlu hissediyorum. Korkuyorum bu yaşadıklarımın bitmesinden " deyince
Ömer'de kollarında ki güzele sımsıkı sarıldı.
" Korkma hiç bir güç seni bu kollardan çıkaramayacak . Sen benimsin bende seninim Leyla'm ."
"Kalbim senin ,ömrümde senin beni kırma Ömer nolur hep sev ." Dedi.

Adam kızın saçlarına ,burnuna küçük küçük öpücükler bıraktı.
"Hep severim hiç bırakmam söz. Düşündümde iyi ki kaçırmışım seni " deyince ikisi birden bulundukları duruma tebessüm ettiler.
Ömer kızın kokusunu içine hapsederken Leyla hala adamın kollarında titriyordu.
Adamın kara gözleri, kızın ela gözlerini bulunca alınlarını birleştirdi fısıltı ile konuştu.
"Alnıma seni yazan Allah'a kurbanlar adayacağım . Seni bana yar edene ben kurban olsam bile az kalır ." dudakları kızın alnında uzun bir süre durdu.
İkiside kısa zamanda yaşadıkları bu duygunun kendilerini alıp götürmesine izin verdiler.
Aşk bir rüzgarsa ,Leyla ve Ömer sevdanın seline çoktan kapılmışlardı.

Odanın kapısının tıklatılması ile birbirinden zorlukla ayrılan çiftin gözlerinde aşkın kıpır kıpır hali uzak diyarlardan bile farkedilecek kadar belliydi.
Leyla da Ömer 'de yaşadıkları mutlu heyecanla kapıdan gelen kişiye baktılar.
"Abi rahatsız ediyorum ama kapı da biri var seni görmek istiyor " diyen Efsun ile Ömer bilinmezliğe doğru adımlar atarken Leyla adamın arkasından olacaklardan habersiz gülümsüyordu.

Aslı ve Şirin'in koştur koştur odaya girişi ile genç kızın yüzü kızarmaya başladı.
"Ay meraktan çatlıyorum ,görüntü en heyecanlı yerde kesildi. Söylesene Leyloş öpüştünüz mü ? Kız en güzel sahneyi kaçırdık ben bunun için üç gün yas tutarım."
Diyen kızla Leyla'nın ağzı bir karış açıldı.
"Siz bizi mi ?"
Şirin utana sıkıla dolabın üzerinde ki telefonu aldı.
"Efsun'un işleri Allah'tan biri aradı da senin cevabını göremedik" deyince Aslı kızın omzuna vurdu.
"Göremedik değil canısı duyamadık diyeceksin ama tabi sende biliyorsun öpüştüklerini " Leyla gözlerini kısarak kızlara bakmaya başladı.

"Siz bizi gözetlediniz öyle mi ? Yani her şeyi duydunuz Ömer ile benim ."

"He gülüm he ! Her bir şeyi duyduk sen oraları geç sadete gel . Ne dedin adama oraları anlat kız çatlıyorum vallahi bak meraktan ."
Yüzü kızaran kız bakışlarını ellerine indirdi . Belki kapı çalmasa Aslı'nın dediği şey yaşanırdı ama Ömer acele ile gitmişti. Adama sarıldığı anlar yeniden aklına gelince gülümsedi.
Ömer ile başından beri yaşadığı her şeyi düşündü en çok geçmişi çocukluklarını hatırlamaya çalıştı .

Aslı karşısındaki kızın yüzünün kendi kendine girdiği hale mimiklerine bakıp bakıp güldü sanki Şirin görmüyormuş gibi kızın omzuna vurarak gösterdi.

Leyla konuşmayıp hayal dünyasına dalınca kızı o dünyadan çıkarmak için şarkı söylemeye alkışlamaya başladı.

"Ağam olasan Ömer
Paşam olasan Ömer
Yetim kalasan Ömer
Benim olasan Ömer ley ley "