GEL SAR BENİ✔️ (Ara Verildi )

26.Bölüm

Aslı , bir an kendisine bakan adamın gözlerini kaçırması ile umutsuzluğa kapıldı.
Oysa Leyla'nın  Ömer ve aşkla ile ilgili sarfettiği sözlerde    kız gözlerinin önüne gelen Emre'nin görüntüsü ile adamı geleceğine çoktan kabul etmişti .

"Ben ettim etmesine de  esas oğlanın gözü beni pek tutmadı her halde "diye kendi kendine söylenerek amcası ve diğerlerinin yanına geldi.

"Amca neden sadece  siz geldiniz . Ömer abi niye gelmedi ?"
Cahit ağa yeğenini yanına gelmesi için elini uzattı.
"İfadesi alınsın diye kasabadaki karakola sevkettiler . Bu akşam orda artık yarına avukat ile görüşeceğiz . " dedi.
Arkasından gelen ses ile Aslı başını  adama doğru çevirdi.
"O gece başka yerde olduğunu ispatlarsak kurtulması kolay ama ."
Genç kız adamın kendisi ile konuşmasına heyecanlanırken ne diyeceğini bilemeyip bir an boş boş baktı.
Sanki Emre'ye bir cevap vermesi gerekiyormuş gibi hissedip aklına ilk gelen bir şeyler söyledi.
"Ömer abi otelde kalıyordu, güvenlik kameralarında giriş çıkış saati vardır."

Amcası dahil herkesin kendisine baktığını hissettiği an toparlanmaya , kafasını çalıştırmaya başladı.
"Hem Gsm şirketinden bile nerede olduğunu anlayabilir değil mi ? Sonuçta bu oluyor ."

Cahit ağa avukatın söylediğine benzer bir sözü yeğeninden duyması ile rahatladı.
"Tabi Gülnihal o gece Ömer'in kaldığı otelin bağlı oldu baz istasyonuna yakın yerdeyse ki öyle görünüyor . Kasabayı bırak Mardin dediğin bir avuç toprak ." Deyince Aslı kaşlarını çatmaya başladı.
Adamın memleketi ile söylediği sözleri beğenmedi fakat şu an pek sırası olmadığı için susmayı denedi.
"Peki şimdi ne olacak amca ? Ömer abi hapse mi atılacak ? Anlamıyorum hangi neden ile onu tutukluyorlar ! Bir delilleri bir kanıtları var mı ? "

Devran ve Miran karşılarında ki cevval kıza bakıp sonra birbirlerinin yüzüne bakınca Emre ikisinin arasına girip fısıltı ile konuştu.
"Sakın abilerim sakın ben daha ateşten yeni çıktım ,yangına atmayın .Üstüme füze atın ama benimle şu kızı aynı kareye yan yana getirmeyin !" Deyince iki adam bulundukları duruma rağmen hafif tebessüm ettiler.

Miran ,hayatını kurtaran Ömer'e borcunu ödemek istiyordu fakat adam kardeşinin nişanlısını kaçırdığı için uygun düşmez diye düşünerek topu Devran'ın kucağına bırakıp kuzenin yanında olan Elvan'ın gelişini bekledi.

Merdivenlerden ağladığı belli olarak inen karısının yanına gelişi ile Cahit ağa ile de vedalaştı.

Elvan'da Aslı ile sarılıp vedalaşırken Emre'nin hala kıza uzun uzunbakıp kalması ile Miran adamı kolundan tutup kenara çekti.

Arabalarının olduğu bahçeye çıktıklarında Miran kardeşine ise takılmadan duramadı.

"Babama gelince istemiyorum diye böğürüyordun hayırdır lan kıza dibin mi düştü ?"
Dediği an Elvan'da antenlerini açınca Emre elleri ile yüzünü kapattı.
"Ay benim arkam dönüktü , Aslı ile vedalaşıyordum göremedim Miran baştan anlat !"

"Kurban olayım yengem sen bu işe oyunlarını sokma !" Diye adeta yalvardı.
Elvan genç adamın verdiği tepkiyle sinsi sinsi gülümsedi.
Emre'nin kaçırdığı bir durum vardı .
Hasan bey için genç kadın çoktan çalışmalara başlamıştı.
O kadar oyun kuran Elvan'ın anlamadığı tek bir şey vardı Emre neden bu kızdan hala deli gibi kaçmak istiyordu ?

Hazar ailesi bu şekilde eve giderken Boran konağında  kocaman bir sessizlik hakimdi .
Herkes odasına çekilmiş uyumasalarda sabahın hayrını görmek için gecenin karanlığının bir an önce bitmesini bekliyorlardı.
 
Gecenin karanlığında duyulan tek ses belkide Leyla' nın sessiz gözyaşlarıydı.
Cahit ağa ve Gülbahar hanım birbirleri ile dahi konuşmuyorlar sadece düşünüyorlardı.
Şirin ,abisi için üzülürken bir de Yusuf'un düğünleri  olacak diye yaptığı masrafların boşa gideceğine üzülüyordu.
Leyla ise kalbinin tam mutlu olma ümidi dolduğu an birinin çıkıp acımadan   bıçakla bütün hayallerini paramparça edişini sanki eli kolu bağlı izlemişti aşkı ve umudu ise imkansızlığa savurmuştu.
Pencereden bakıp sessiz sesiz  gözyaşı döküp ağlayan kızın odasının kapısı çalınca Leyla derin bir iç çekip sustu.
Aslı kızın uyumadığını bildiği için gel demesini beklemeden pat diye içeri girdi.
Sonuçta ona göre kapıyı çalmak bile çok büyük kibarlıktı ve güçsüz esas kızı kendine getirecek bir manyağa her zaman ihtiyaç vardı.