GEL SAR BENİ✔️ (Ara Verildi )

21.Bölüm

Hocanın evinde dini nikahları kıyılan Ömer ve Leyla evden peş peşe  çıktılar.
İçeriden gelen Şirin'in kabul ettim sözleri ile gülümseyen kız önden önden sinirle yürüyen Ömer'in arkasından başını sağ sola sallayarak uzun uzun baktı.
Sinirlenmeye hakkının olmadığını düşünüyordu fakat bunu Ömer'e söylemeyede çalışmadı sustu arabaya doğru adamın peşinden sessizce yürüdü.
Ayşe hanım konuşmaları için bu kez bu çifti yalnız bırakmıştı fakat ne Leyla , Şirin kadar sabırla yıllarca  aşkla o adamı beklemişti ne de Ömer , Yusuf kadar kimsesiz, bir tarafı kırık bir adamdı .

İkisi de aşka , sevdaya toy olmanın yanı sıra ,kalplerinde ki bencilliği yenmeye  ,içerinde var olan iyiliği keşfetmeye çalışan bir çare gezginlerdi.

Leyla adamın arkasından sinirlenerek arabaya doğru yürümeye devam etti.
Hayır hem suçlu hem güçlüydü.
Aralarına sırlarla dolu duvar ören oydu ne diye şimdi onunla konuşmayıp ,evlendikleri anı burunlarından getiriyordu ki !

İki inatçı keçi sinirle arabaya binip hiç konuşmadan önlerindeki ağaca bakmaya başladılar.
Ne Ömer kızın yüzüne bakıp konuşuyordu ne de Leyla burada daha bekleyecek miyiz diye soruyordu.

İkisi öylece beklerken arabanın yanına yaklaşan Yusuf ile Ömer arabadan indi.
"Annem nerede ? "
"Siz yüzük bakmak için gidecekmişsiniz biz alışverişi üçümüz yapacakmışız annen öyle söyledi."
Ömer karşısındaki adamın omzuna dokundu.
"Tamam .
Yusuf bu konuşma için doğru yer doğru zaman değil biliyorum fakat ben kardeşini emanetim bilirim .
Sana önceden de söylemiştim ;Leyla benim aynam ,biz birbirimizi iyi edeceğiz kardeşim fakat
Şirin o bizim gibi değil ." Adamın zorlanarak konuştuğunu anlayan Yusuf başını arkaya çevirince Şirin'in güzel yüzünü gördü.
Ömer adamın kardeşine karşı bakışlarında gördüğü şefkatten sonra cevap vermesini beklemeden annesine eliyle selam verip arabaya doğru yürüdü.
"Allah ikinizide utandırmasın hayırlı uğurlu olsun Şirin hanım " diye kardeşine seslendi.
Kız abisinin sözleri ile bakışlarını Yusuf'tan çekip başını eğdi.

Leyla'da Şirin ve Yusuf'un tatlı halleri ile nikahtan önce ve sonra yaşadığı sorunları adeta unuttu.
Yüzüne yayılan aydınlık gülümseme Ömer'in arabaya binişi ile soldu.
"Herkese gül bana gelince dikenlerini batır zaten ."
"Herkese hakkettiğini veriyorum diyelim biz ona ağam !"
"Ha ben diken hakediyorum öyle mi ?"
"Dikenlerimi görüyorsan ,hissediyorsan öyledir . "
"Leyla !"
"Ne !"
"Niye hocanın yanında o lafları ettin.Her kız mehir ister bu kötü bir şey değil ."

"Bu konu hakkında daha fazla konuşmak istemiyorum ."
Ömer kendilerini izleyen annesini farkedince kadının daha fazla üzülmemesi için arabayı çalıştırdı.
"Bu konu burada kapanmadı haberin olsun ."
"Olsun bakalım ." Diyen kıza kaşlarını çatarak bakıp arabayı sürmeye her şeye rağmen birlikte yeni bir yolculuğa başladılar.

Yol boyu Leyla ,Ömer ile ilk karşılaşmasını hatırladı.
Onu tecavüzcü sanıp nasıl korktuğu aklına gelince derin bir nefes aldı.
Artık  biliyordu Ömer bir kadına rızası olmadan dokunacak adam değildi ama vardı kocaman bir ama ve Ömer , Gülnihal mevzusunda haksızdı.

Aklına adamı kendisinin arayıp ağa karısı olmak istiyorum dediği anlar gelince yutkundu . Tek tanıdığım ağada sensin diye üstüne üstlük tehdit edişini hatırlayınca ofladı.
Ömer'de, kendiside masum değildi fakat artık ikiside temiz bir hayat istiyordu.

Madem kaderinde ki adam Ömer'di ona şüphesiz adım atmak istemiş nikahtan önce dayanamayıp kendince son kez sormuştu.

"Gülnihal, bir gün çıkıp gelirse, yaptığın şey her ne ise aramızı bozar mı ?"