Bu hikaye bana ait değil, izin alarak çeviriyorum. Hikayenin asıl yazarı: @TyjoSmolJishwaBean
< 1060 kelime keyfini çıkarın (: >
tyler'ın gözünden
Josh mesaj atalı bir gün oldu.
Cevap vermedim ve o zamandan beri telefonuma bakmadım.
Yapılacak en mantıklı şey buymuş gibi hissettim. Oysaki şimdi mantık ne, onu bile bilemiyorum.
Yorgun gözlerle saate baktım.
Pek düzgün uyumamıştım... dört gündür.
Saat sabah 2'ydi.
Gözlerim ıslak ve ağrılıydı, bütün uzuvlarım acıyordu ama yine de uykuya dalamıyordum.
Dalamamakla dalmak istememek arası bir şeydi bu, büyük olasılıkla.
Bütün hayatım bulanıklaşmaya başladı. Yavaşça sürükleyen, acı çektiren bir şekilde.
Ve galiba eskiden bir umut vardı. Josh'la yaptığımız minik sohbetler, gece vakti pencereden pencereye değiş tokuş ettiğimiz gülümsemeler...
Bundan ne çıkarmam gerektiğini artık bilmiyordum. Hayatıma gizlice girebilmiş olması...
Denemesine bile ihtiyaç olmamıştı.
Onun yakınıma gelmesine ben izin verdim gibi hissediyordum. Bir kısmım ise paranoyak hissediyordu.
Paranoyak değil saf.
Ama şimdi bunun Josh'la ne ilgisi vardı ki?
O seni güçsüz kılıyor. Başkasına muhtaç ediyor.
Muhtaç...
Evet, belki.
Tanıştığımızdan beri yüzümü güldürmeyi başardı.
Bu, annemin üç gündür çabaladığı ama tek bir kez bile başaramadığı bir şeydi.
Ailemden bahsetmişken:
Ruh halimi şu ana kadar fark etmiş durumdalar.
Ve endişeliler.
Gece onların konuştuklarını duyuyorum... tedavi seçenekleri hakkında.
Babam beni yollamak istiyor ama annem burada daha güvende olduğumu düşünüyor.
Başım dönüyor gibi hissettim.
Düşüncelerim bir konudan diğerine atlıyordu.
Beni korkuttu.
Ne korkuttu?
Bilmiyorum.
Hayır, seni korkutan Josh.
Evet, belki.
Josh'u neyin bu kadar özel kıldığını bilmediğim gerçeği kesinlikle beni korkutmuştu.
Çünkü genelde insanları sevmiyorum.
İnsanlarla tanıştığım ilk saniye sevmediğim bir şey bulurum.
Ya çok yüksek sesle, ya çok fazla, ya çok hızlı konuşurlar ya da direk zırvalarlar.
Ya küstah, ya kaba, ya huysuz, ya bencil ya da sinir bozucudurlar. İnan bana hep bir şey bulurum ben.
Ama yine de kibar kalmayı beceririm.
![](https://img.wattpad.com/cover/159860039-288-k268426.jpg)
YOU ARE READING
jøshler |-/ sømetimes quiet is viølent [Türkçe Çeviri]
FanfictionTyler, anksiyete sorunlarıyla baş eden 17 yaşındaki bir genç. Evden eğitim görüyor ve geceleri penceresinin yanında otururken şarkı sözleri yazmayı çok seviyor. Josh karşı sokağa daha yeni taşındı. Bateri çalmaktan hoşlanıyor ve penceresinin yanınd...