jøshler |-/ sømetimes quiet is viølent [Türkçe Çeviri]

"Alo?"

Bu hikaye bana ait değil, izin alarak çeviriyorum. Hikayenin asıl yazarı: @TyjoSmolJishwaBean

tyler'ın gözünden

Nihayet koşmaya son verirken nefesim hızlandı ve güçten düştüm.

Etrafıma bakındım.

Hiçliğin ortasında duruyordum.

Ağaçlar etrafımı çevreliyordu; kurtların avlarını çevreledikleri gibi.

Şimdiden yukarısı zifiri karanlıktı ve soğuktu da.

Dizlerim teslim oldu ve boğazımdan kaçan küçük hıçkırıklar duydum.

Kaybolmuştum.

Yapayalnızdım ve gecenin bi' yarısı ormanda tamamen kaybolmuştum. - Dışarıdayım

Aman Tanrım, e... evi terk ettim.

Pekala, sonuç olarak yapayalnızdım, dışarıdaydım, ormanda gecenin bi' yarısı kaybolmuştum.

Dehşet içinde etrafıma bakındım.

Ne yapmam lazımdı?

En sonunda telefonumu çıkarana kadar kotumun kenarıyla oynadım.

Rehberime göz attım.

Hayır... ailemi arayamazdım.

Zach'i bile.

Kimseyi arayamazsın.

Hepsi senden nefret ediyor.

Elimle cihazı sıkıca kavradım ve bir isim gördüm.

Josh.

Geriye kalan tek kişi oydu.

Umrunda değilsin.

Biliyorum... ama başka ne yapmam lazım ki?!

Ne yapman gerektiğini biliyorsun.

Hayır! Dur!

Başladığın işi bitir.

Bu sefer doğru düzgün yap.

HAYIR, KES SESİNİ!

Titreyen ellerle telefonu kulağıma tutmadan önce düğmeye bastım.

Bir kere çaldı. İki kere.

Kapa sadece.

Üç kere.

Çok geç değil, Tyler.

Dört... beş... altı-

"Alo?" pütürlü bir ses hattın diğer tarafından homurdandı.

"J-josh, merhaba... Bunun için gerçekten çok özür dilerim. Ben... Bilmiyorum bile..- Aman Allahım.. Ben sadece... Şey, nerede olduğumu bilmiyorum ve burası karanlık ve soğuk ve...", hıçkırıklarım mantıksız konuşmamı bölüyordu ki diğer taraftan sonunda susmamı sağlayan bir ses duydum.

Bu bir hataydı.

"Bi dakika..- Tyler?", sesi ayağa kalkmış gibi geldi.

"E-evet..."

"Tamam, yavaşla. N'oluyo?"

"Ormanın ortasındayım ve kaybolduğuma epeyce eminim, d... donuyorum. Ve.. kimi aramalıyım bilemedim. Tanrım, çok özür dilerim.."

"Hey, her şey yolunda. Ama aileni araman gerekmiyor mu Ty? Büyük olasılıkla endişelilerdir."

"Hayır.. hayır.. B-ben yapamam.. onlar olmaz. Ah, tanrım, benden nefret ediyorlar, herhalde bir daha beni görmek istemezler." Onları düşünmekle birlikte yeni hıçkırıklar vücudumdan dışarı kaçtı.