Bu hikaye bana ait değil, izin alarak çeviriyorum. Hikayenin asıl yazarı: @TyjoSmolJishwaBean
tyler'ın gözünden
Parmaklarım hâlâ istemsizce dudaklarıma dokunuyordu.
Beni öptü.
Beni... beni öptü.
Bunu kavramaya çalışarak yutkundum.
Beni öptü.
BENİ öptü.
Sanki bu bilgi oradaydı ama tam olarak beynime ulaşamıyordu.
İlk öpücüğüm...
Birkaç kere gözümü kırptım.
La-net ol-sun.
Odadan ayrıldığı kapıya baktım.
Onun gitmesini neden istemiştim ki?
Bilmiyorum.
Sadece.. bu.. çok fazlaydı.
Ama şimdi... gitmemiş olmasını istiyordum.
Gitmiş olmasını mı istemeliydim?
Kahretsin.
Bilemiyorum.
Tek bildiğim onu yine kendimden uzaklaştırdığımdı.
Anneme yardım etmem gerektiğiyle ilgili çok yavan bir bahane uydurmuştum ki gayet de bariz bir yalan olmasına rağmen o da buna ayak uydurmuştu.
Neden hep böyle yapıyordum ki?
İç çektim.
Bunu düzeltmem gerekiyordu.
Demek istediğim, neler olup bittiği hakkında hiçbir fikrim yoktu ama Josh'u kaybetmek istemediğimi biliyordum.
Özür dilemem lazımdı.
Mesaj atabilirdim.
Ama ona dandik bir özür mesajı atamazdım.
Kaygıyla dudağımı ısırdım.
Aklıma gelen fikirle gözlerim açıldı.
Uzun ve uykusuz bir gece olurdu ama yarına kadar belki bitirebilirdim.
Evet, yapabilirdim.
Josh için değerdi.
<Yeni yılınız kutlu olsun!>
CZYTASZ
jøshler |-/ sømetimes quiet is viølent [Türkçe Çeviri]
FanfictionTyler, anksiyete sorunlarıyla baş eden 17 yaşındaki bir genç. Evden eğitim görüyor ve geceleri penceresinin yanında otururken şarkı sözleri yazmayı çok seviyor. Josh karşı sokağa daha yeni taşındı. Bateri çalmaktan hoşlanıyor ve penceresinin yanınd...