jøshler |-/ sømetimes quiet is viølent [Türkçe Çeviri]

Benim İçin Hayatta Kal

Bu hikaye bana ait değil, izin alarak çeviriyorum. Hikayenin asıl yazarı:@TyjoSmolJishwaBean

tyler'ın gözünden

Sabah göz kapaklarım titreyerek açılırken ne olduğunu fark etmek için bir saniyeye ihtiyacım oldu.

Fark ettiğim ilk şey sıcaklıktı.

Ve yastığımın ne kadar rahat olduğu – hatta daha sonra onun yastığım bile olmadığı ortaya çıktı.

Yukarı, Josh'un yüzüne baktım ve yanaklarımın ısındığını hissettim.

Kolu belime sarılıydı ve beni yavaşça şişip geri inen yumuşak göğüs kafesine doğru çekiyordu.

Yüz hatlarını inceleyerek birkaç kez gözümü kırptım.

Dün gece onu nasıl öptüğümü ve nasıl bana, benim kusursuz olduğumu düşündüğünü ve beni önemsediğini söylediğini düşünerek dudağımı ısırdım.

Titreyerek nefes verdim ve başımı tekrar göğsüne koymak için hafifçe pozisyon değiştirdim.

Yaşananlar gerçeküstüydü.

Nasıl Josh'u hak etmiştim ki?

Nasıl bu gayet doğru geliyordu?

Ve nasıl Josh hayatıma adımını atıp birkaç hafta içerisinde beni onsuz yaşayamayacakmış gibi hissettirmeyi başarmıştı?

"İyi misin?", elimin altında göğsünün titreştiğini hissederek kısık sesiyle bir anda konuştuğunu duyunca gerildim.

Yukarı ona baktım ve hafifçe başımı salladım.

Gözleri derin derin bana bakıyordu ve kalp atışım hızlanmaya başladı.

"Ne zamandır uyanıksın?" diye sordum sessizce.

"Şöyle ki.. bir süredir ama seni uyandırmak istemedim çünkü uykuya ihtiyacın olduğunu düşündüm." diye cevapladı bir gülümsemeyle.

"Sağol.. ve.. gerçekten çok özür dilerim.. şey, her şey için sanırım.", dedim iç çekerek.

"Sorun değil, Ty. Sadece bil ki her zaman benimle konuşabilirsin, tamam mı? Ve seni gerçekten önemsiyorum – çok.", dedi tekrar gözlerime bakarak ve ben başımı yine göğsüne saklayarak kafamı salladım.

"Teşekkür ederim..", dedim ve sıcaklığının beni kucaklamasının keyfini çıkardım.

Eliyle yavaşça sırtımı okşadı ve başımın üstünü öptü.

"Bana teşekkür etmene gerek yok, Tyler." diye fısıldadı.

Sırtımı okşamaya devam ederek beni sakinleştirdiği bir sessizlik yaşandı. Ardından konuşacak cesareti topladım.

"Korkuyorum, Josh.", dedim sessizce.

"Neyden?", diye sordu sabırlı bir tonla.

Doğru kelimeleri arayarak dudağımı ısırdım.

"Kötüleşmeye devam ediyorum ve.. bazen iyileşmek istemiyormuşum gibi hissediyorum. Şey gibi.. bazen.. ben oyum.", yüzüne bakamayarak göğsüne fısıldadım.

Kısa bir duraklama oldu ve tedirgince kalbinin atışını dinledim ve parmağımla göğsüne küçük daireler çizmeye devam ettim.

"Kazanmasına izin veremezsin, Tyler.", yavaşça konuştu ve boğazımın gerildiğini hissettim. "Sen o değilsin ve.. bunu yapabileceğini biliyorum çünkü sen akıl almaz derecede güçlüsün, tamam mı?", konuşmaya devam etti ve çenemi tutup ona bakmam için kaldırdı.