همونطور كه قولشو به نامجون داده بود جلوي شهر بازي بودن...جين باورش نميشد كه بلاخره براي اولين بار توي عمرش اومده شهر بازي...
خيلي هيجان زده و خوشحال بود...نامجون با به لبخند پا به پاش ميرفت و سعي ميكرد ازش محافظت كنه تا كوچيكترين گزندي بهش نرسه
+نامجون تا حالا شهربازي اومده بودي؟!
نامحون خنديد و دستشو دور كمر جين انداخت
_تا دلت بخواد!
+خوش به حالت...!خب به نظرت اولش كدومو بريم؟!
نامجون خوب اطرافشو آناليز كرد و بعد اشاره كرد
+اون!
"تونل وحشت"
جين سرشو تكون داد
+فكر نميكنم زيادي ترسناك باشه...! بيا بريم.
جين خيلي سريع تر از نامجون رفت و توي نوبت بليط ايستاد. حسابي شوق داشت براي ديدن داخل تونل وحشت...نامجون آروم پشت سرش ميرفت تا خودشو به جين برسونه. جين احساس كرد گرماي دست آشنايي داره دستاشو گرم ميكنه
_نترسيا! من كنارتم تو هر ثانيش!
جين خنديد و آروم زد به بازوي نامجون
+من و ترس؟! نامجونا؟! عمرا...!نگران نباش
نامجون شونه بالا انداخت و دوتايي سوار قطار شدن. اول شروع حركت همه چيز خوب بود و جين آروم و متين نشسته بود تا اينكه يهو از كنار ديوارايي رد شدن كه پر از خون بود
اين بيانگر "خاطرات خوبي"براي جين نبود...
+وا...وايي...فكر نميكردم...آههه خداي من!
نامجون ديد كه جيغ جيغاي جين داره شروع ميشه.محكم تو بغل گرفتش و سعي كرد آرومش كنه. تا پايان سفرشون با قطار وحشت جين تو بغل نامحون خيلي ظريف ميلرزيد و سعي ميكرد خودشو شجاع نشون بده
_راحت باش جين! اسمش روشه!تونل وحشت...براي ترسيدنه خب!
جين كه تو بغل نامجون فرو رفته بود سر تكون داد
+ممنون كه پيشمي!
نامجون سرشو تكون داد و منتظر موند سفرشون با قطار وحشت به پايان برسه...
وقتي كه از قطار پياده شدن جين سريع سمت يه دمه دوويد و يكي از تفنگا رو برداشت و شروع كرد تير زدن ولي هيچكدوم به هدفا نخورد....
جايزشو از دست داد...
اون خرسك قهوه اي كه يه جورايي براش نوستالژيك بود چون ياد خرسكي كه توي پرورشگاه داشت ميوفتاد...حالا كه از دستش داده بود مثل يه بچه شكست خورده كه نقاب آدم بزرگا رو زده ميموند...
نامجون براي خوشحال كردنش حاضر بود هركاري يكنه. يكي از تفنگا رو برداشت و بيشترين تعداد هدفي كه ميتونست هدف گرفت
_خب جين انتخاب كن
جين با شادي به خرسي كه آويزون يود اشاره كرد و وقتي گرفتش محكم بغلش كرد
+مرسي جوني!
نامجون چشمك زد و دستشو گرفت
_بريم فيلم سه بعدي ببينيم!خيلي كيف ميده
جين خنديد و سرشو تكون داد. خوشحال تر از اين نميشد.
با خودش فكر ميكرد چيميشد اگه با نامجون وقتي پرورشگاهي بود آشنا ميسد يا وقتي دانشگاهي شد...چيميشد كه بيماري نامحون وسيله آشناييشون نشه.
وقتي به اين فكر ميكرد كه نامحون يه روزي قراره بره زندون و مدت ها بايد منتظرش بمونه حسابي عصباني ميشد و دوست داشت گريه كنه ولي چاره اي جز انتظار نداشت
از سينما كه بيرون اومدن رفتن ساحل. روي ماسه ها نشسته بودن و غروب آفتابو تماشا ميكردن كه نامحون به جين خيره شد...
سعي كرد تصويري كه ديشب ديده بودو به ياد بياره...
اون دقيقا جين بود، فقط موهاش بلوند بود
_جين تاحالا موهاتو بلوند كردي؟!
جين زياد از شنيدن اين سوال خوشحال نشد
+نه...چيز مگه؟!
_خيلي بهت مياد!
جين لبخند گذرايي زد و نگاهشو به غروب آفتاب دوخت
_ديشب توي خواب يه آدم ناشناس ديدم كه بهم گفت:"آميخته شدن رويا و واقعيت هميشه دردناكه"
جين اخم كوچيكي كرد و سرشو تكون داد
+خيلي دردناك...بهتره رويا ها و واقعيت ادغام نشن...ولي خيلي وقت اين رؤياها يا واقعيتان كه دردناكن...مخصوصا واقعيت
پس بهتره بيدار نشيم تا توي واقعيت غرق نشيم وقتي رويا شيرين تره
"ترجيح ميدم تو رويا غرق باشم و رازا راز بمونن"
CZYTASZ
Memories of buried dreams of two psychical
FanfictionMemories of buried dreams of two psychical 📿 🔻 +عشق ما...به جایی نمیرسید...تو یه خلافکاری...یه قاتلی...چطور میتونستم عاشقت باشمو باهات زندگی کنم؟عشق ما پایان خوشی نداره... نامجون با خشم اسلحه و از پشته کمرش در اورد و سمته جین گرفت و با صدای دورگه...
