Kabanata 15

2.4K 127 8
                                    

PALIMOS NG COMMENTS. PALIMOS NG COMMENTS. I WANNA HEAR YOUR THOUGHTS.

NYIF 15: Heartbeat


Katulad ng inaasahan kong mangyari, pinagalitan kami nila Mommy. We made Chelsea cried on her very own birthday. Hindi lang don, some of the guest witnessed the commotion we did. Dahil sa nangyari, maaga kaming umuwi.

Akala ko, okay na.

Pero hindi pala. Pagkagising ko, ang unang bumungad sa akin ay ang balitang aalis na si Chelsea at pupuntang America—kung nasaan nakatira ngayon si Haleth.

Napaupo ako sa bench ng garden naming, pagkatapos kong kumain nang tanghalian. I look up into the clear blue sky.

I feel guilty. Kasalanan ko ba? Kasi hindi ko napigilan si Zale sa pagsasalita kagabi, eh. Kung napigilan ko 'yata, hindi sana aalis si Chelsea. Na baka sa mga sumunod na araw ay magkasama kami at naglalaro.

I sighed. Maybe, it is my fault.

"Really, sissy?"

I blink. Nanlalaki ang mata at nagtataka akong napatingin sa tabi ko. Kailan pa nandito si Zale?

I was about to speak, when he talk. "Kanina pa kita tinatawag, halos mawala na ang beautiful voice ko sa kaka-'say' ng name mo, but you keep on ignoring my beauty and stuck in your own little world." He explained.

"Ah, ganon ba?" I absent-mindedly said. I sway my feet. Napayuko ako at pinagmasdan ang berdeng dahon.

Narinig ko siyang bumuntong hininga kaya napatingin ako sa gawi niya.

"Thinking about, Chels?"

I pout. Iyan ang tanong ko sa kanya kagabi, ah.

I nodded.

"I know, may kasalanan tayo." He said, but he immediately shook his head. "No, ako lang pala."

My eyes soften because of his tone. "Zaley, don't blame yourself"

"I did not."

"But, the way you speak—"

"You are the one who's blaming yourself"

My eyes widen. How did he know? That, I was blaming myself after I heard about what happen? Napatitig ako sa kanya. Waiting for him to expand what he just said. But his silence can already answer. Hindi na niya itoipapaliwanag pa, because simply, he knows me too well, the way I knew him.

But still... kung may nagawa lang ako... baka...

"Stop it, Lian." Zale's voice are firm, like an alpha commanding his comrades. "I hate to say this—I mean, this might be sound as rude, pero mas nakakabuti na ring umalis si Chelsea. Atleast, she could start anew. Hindi 'yung ako ang lagi niyang nakikita. Like, ew! I'm a girl! That's so weird." He wrinkled his nose to emphasized his disgust.

Napailing ako at napangiti rin. "Ewan ko sa'yo. Makakaget-over din siya sa'yo, kahit nandito siya, ano."

Zale snickered. He look at me with full of proud on his eyes. "Oh, Honey. When someone laid his eyes on my beauty, mahihirapan kang bumangon. I swear."

I cringe. "Yabang!"

He flipped his imaginary hair. "Well, what can I say? I am a goddess. Actually, nagpadala na nang utos si Zeus na papalitan ko na raw si Aphrodite sa pagiging Goddess of Beauty and Love."

No, yet I fall (Complete✔️)Where stories live. Discover now