CANCER (Completed)

fifteen

Zawgyi

"စဥ္းစားပါအံုး Tae ေလးရယ္.......''

Minho အေျပာေၾကာင့္ သူ႔ရဲ႕ ခပ္ေခ်ာေခ်ာ မ်က္ႏွာက အလိုမက်သလို တြန္႔ကုတ္သြားခဲ့သည္။

"ဘာကို စဥ္းစားရမွာလဲ Arjishi..... ဒီေနရာကလည္း စိတ္မခ်ရဘူးေလ.....ၿပီးေတာ့ ဆိုလ္းနဲ႔လည္း နီးတယ္.....''

ဒီကေလးရဲ႕ စိတ္ကို Minho အသိဆံုးပင္။

တစ္ခုခုကို လုပ္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ထားၿပီးဆိုရင္ ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္မဆုတ္တက္။

"မဟုတ္ဘူးေလ Tae ေလးရဲ႕ တစ္သက္လံုး ဖံုးကြယ္ထားလို႔မွမရတာ.....ၿပီးေတာ့ ဟိုးဘက္က တုန္႔ျပန္လာခဲ့ရင္......''

"ကြၽန္ေတာ္ဘာကိုမွ ဂ႐ုမစိုက္လို႔ ဒီလိုလုပ္ခဲ့တာဘဲ......''

Tae Hyung ရဲ႕ မ်က္ဝန္းေတြက တစ္ခုခုကို ဆံုးျဖတ္ၿပီးသည့္တိုင္ စူး႐ွရဲရင့္ေနသည့္ ေတာက္ပျခင္းမ်ားျဖင့္ တံုန္႔ဆိုင္း ေတြေဝျခင္း အလ်င္းမ႐ွိခဲ့။

ထိုသူဟာ Kim Tae Hyung ပင္ျဖစ္ေလသည္။

မမွန္မကန္ လုပ္႐ွားထားခဲ့သည့္တိုင္ မ်က္ႏွာထက္တြင္ ေတြေဝတုန္႔ဆိုင္ျခင္း မ႐ွိသလို ေၾကာက္ရြံ႕ေနာက္ဆုတ္ျခင္းေတြ စိုးစဥ္မ်ွမ႐ွိေပ။

"ဒီညပဲ သြားမယ္......''

ခပ္ျပတ္ျပတ္ထြက္လာတဲ့ စကားသံအဆံုးမွာ Minho တစ္ေယာက္ သကျပင္းကိုဘဲ ခပ္ေလးေလး ခ်မိသည္။

တားလို႔ မရသည့္အဆံုး အျပင္ဘက္တြင္ သဲထန္စြာ တိုက္ခတ္ေနသည့္ ေလျပင္းေတြကိုသာ ျပတင္းမွန္မွ တစ္ဆင့္ Minho ၾကည့္လိုက္မိသည္။

ရာသီဥတု အေျခအေနက ဒါထက္ ေကာင္းဖို႔ရာမ႐ွိ။

"တားလို႔မရေတာ့လည္း Arjushi ကိုယ္တိုင္ လိုက္ပို႔ေပးပါ့မယ္.....''

Tae Hyung လည္း ဧည့္ခန္းမွ ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။

အေပၚထပ္က သူ႔အခန္းကို ျပန္လာရင္းမွ Jung Kook အခန္းေ႐ွ႕ေရာက္ေတာ့ ေျခလွမ္းမ်ား တုန္႔ခနဲ ျဖစ္သြားခဲ့သည္။

သူ႔ရင္ထဲမွာ ဒီေကာင္ေလးႏွင့္ ပတ္သက္၍ စြန္႔လႊတ္ေဝးကြာရသည့္ အျဖစ္မ်ိဳးက လႊတ္ေျမာက္ဖို႔အတြက္ ဘယ္အရာကိုပဲ ရင္ဆိုင္ရပါေစ အခ်စ္တစ္ခုသည္သာ သူ႔ဘဝ၊ အဲ့ဒီ့အခ်စ္ႏွင့္သာ ႐ွင္သန္ေနထိုင္လိုေသာေၾကာင့္။