Forget the past ft. Shawn Mendes

h18

Gefrustreerd loop ik ergens heen, geen flauw idee waarheen gewoon weg. Mijn hoofd kan dit allemaal niet aan. Waarom zijn jongens zo verwarrend? Waarom is mijn hoofd zo verwarrend?

Ik ben ergens bij een park aan gekomen en zit op een bankje, op dit moment wou ik dat Tara hier was. Ze was misschien niet de beste zus, maar we hadden wel een goede band, we konden elkaar vertrouwen. Of we namen het voor elkaar op. Ongelooflijk dat de dood van de personen die je samen lief hebt, dat dat je uit elkaar kan drijven. Als niks ooit gebeurd was zoals het is gebeurd, dan was ik nu thuis, in Nederland, zonder verwarde gevoelens. Ik was gewoon een fan, niks anders. Maar wat doe ik eigenlijk moeilijk? Shawn is nu gewoon een vriend, niks anders. Hij vind iemand leuk, en ik niemand. Zolang ik het tegen mezelf zeg ga ik het vast geloven. Ik kijk naar het briefje met demon's nummer. Zal ik? Hij is nu aan het werk. Ik pak mijn telefoon en voeg zijn nummer toe. Ik stuur hem later wel een appje. Nu de weg naar huis zien te vinden. Zover kan het niet zijn toch?

20 minuten later ben ik nog niet thuis. Op dit moment mis ik dat kleine kut landje heel erg... Ik mis mijn fiets... zo erg was fietsen niet, het was alleen kut dat je elke dag naar school moest op dat ding ongeacht het weer. Tenzij je van die ouders hebt die niet hoeven te werken en zeggen: "ik breng je wel even", ik wou dat het zo'n feest was. En in dat kleine kikker landje wist ik tenminste de weg, ik heb geen flauw idee waar ik nu ben. Misschien was het weglopen van mijn lift niet zo'n goed idee.

Wacht eens even... het voelt net alsof er een lampje boven mijn hoofd is gaan branden, waarom kwam ik hier niet eerder op? Ik pak mijn telefoon en open 'Google Maps',  ik toets het adres in van mijn huis. U bent 20 minuten van u locatie vandaan, dat valt nog mee. Wacht, ik heb hem nog niet op lopen gezet. Ik klik op het poppetje dat aangeeft dat je de route lopend wil. U bent 53 minuten van uw locatie vandaan. Oh geweldig dit.

"Ik ben der!!!", schreeuw ik door het huis wanneer ik eindelijk thuis ben. Ja ik Ben er mensen. "Dat duurde lang, had je je bus gemist?", vraagt mijn tante wanneer ik de woonkamer in loop. "Nope, ik heb gewoon geen gevoel voor richting, en ik moest terug lopen van af de Starbucks, en aangezien ik pas na 20 minuten de verkeerde richting op lopen na dacht met mijn hoofd, moest ik toen nog weer 50 minuten lopen", zeg ik droog. "Hoe kwam je bij de Starbucks dan? En met wie was je?", ik had beter niks kunnen zeggen over de Starbucks... "Met de auto en ik was met Ethan en Mia", zeg ik. Ik loop naar de keuken om een flesje water te pakken. "Sky ik ga zo weg, duncan is boven", zegt mijn tante vanaf de woonkamer. "Okey, antwoord ik. Ik loop naar mijn kamer. Het is nog steeds een redelijk lege kamer, ik moet dit echt ooit gaan fixen. Ik pak mij  gitaar en begin de zelfde melodie weer te spelen. *tringgg* welke sukkel moet er nou weer op de deurbel drukken. "Sky doe jij open?", hoor ik Duncan vragen van af zijn kamer. Geweldig. Ik loop naar beneden. Net wanneer ik voor de deur staat klinkt de deurbel nog een keer. Echt geweldig dit, bedankt voor de gehoor beschadiging. Ik open de deur. "Duncan Shawn staat voor de deur!", schreeuw ik naar boven. "Sky eigenlijk ben ik hier voor jou", zegt Shawn. Ik kijk hem geïrriteerd aan. Hij geeft me mijn schooltas die ik nog in zijn auto had achtergelaten. "Was dat het?", vraag ik aan Shawn terwijl ik mijn tas aanpak. "Sky, kunnen we praten?",vraagt Shawn. "Jo man, lang nie gezien, kom der in", zegt duncan die ineens achter me staat. Duncan en Shawn geven elkaar een bro hug. Ik loop naar de woonkamer en plof op de bank. Daar gaat mijn rust. Ik pak mijn telefoon en besluit om Demon te appen.

Heey het is Sky, weet je wel die meid van de Starbucks van vanmiddag.

Nu wachten op antwoord. "Sky kijk je mee, we gaan horror films kijken op Netflix", vraagt duncan. "Nee ik hou niet van horror." Antwoord ik snel. "Kom op Sky", antwoord duncan. Fijn dit weer. Shawn komt naast me zitten op de bank en duncan naast shawn. "Ik pak  eten", zeg ik snel terwijl ik op sta en naar de keuken loop. Waarom moet dit nou weer. Ik pak een bak en doe er popcorn in. Ik loop weer terug naar de bank. En plof weer naast shawn neer. Moest hij naast mij komen zitten. Ik hoor mijn telefoon pingen. Ik pak hem, en zie een Appje van Demon:

Hoiheey, mocht je me wel appen van je vriendje?  😉🙃

Ik antwoord snel terug.

Ik heb geen vriendje, dus doe lekker wat ik zelf wil😂

Demon: doe maar rebels hoor, kan ik deze rebelse dame beter leren kennen?

Vraag de vragen die je wil vragen

Ik sluit mijn telefoon. Ik antwoord hem later wel.

Een paar jumscares later zit ik zowat bij shawn opschoot. Hij heeft er zelf voor gekozen om naast mij te gaan zitten. En dat ik boos op hem ben betekend niet dat hij geen schild kan zijn. "Kunnen we iets anders kijken?", vraag ik terwijl ik de film op pauze zet. Duncan en Shawn schudden allebij hun hoofd. "Dan ben ik boven toedeloeee", ik sta op en ren de trap op.

Nou daar ben ik weer hoor. Niet een van mijn beste hoofdstukken, maar goe. Okey ja daag
Xx lynny